EPILOGUE

From Vineyard City, I went to Folklore City. Since I want a private life, sa Folklore Integrated College ko naisipan na mag-transfer. At para payagan ako ng E.U na lumipat, gumawa ako ng mga paraan na pwedeng  idahilan just to moved away. Hindi rin naman ako nahirapang umalis though I still had my one last year to finish my course.



I met new faces, new friends and new environment. Better ambiance with someone, Tyra Seva. She was not my classmate, but she's my mate from the dorm where we stayed.



We are walking in the street and she keeps on telling me about her plans in life. At sa sobrang lakas nang volume ng music, talagang hindi ko na s'ya napansin na sumunod sa akin. I suddenly stopped at nilingon s'ya sa aking likuran.



Nakakunot-noo s'yang tumitig sa akin at kalaunan ay lumapit din saka inalis ang earphones ko.



"See? Hindi mo ako narinig kasi bingi ka." She rolled her eyes.



"Okay? I'm sorry," sabi ko at itinataas ang mga kamay. "I'm just listening to 'The Script.'"


Inirapan n'ya ako at lumakad na rin. And since she likes to eat, umiba s'ya ng direksyon. Tiningnan ko lang s'ya habang papasok sa isang Bread store. Maya pa ay bumalik ito na may dalang waffles at iced teas. Isa sa kanyang hobby ang kumain, pero talagang hindi naman s'ya tumataba.



Inabot nya ang one pair for me, "Here."



I smiled, "Thanks, Tiara."



The music stopped at napalitan ito ng calling sound. I excused myself and started to move on the other way.



"Ashleigh Fortalejo speaking."



"The money is ready."



"No need to pay me."



"Hindi mo na ba tatanggapin ang bayad?"
Pasimple kong nilingon si Tiara sa hindi kalayuan.



"Ginawa ko ng maayos ang trabaho ko. Huwag n'yo na akong bayaran. Hindi ko rin naman 'yan tatanggapin." In a second, I hung my phone.



Muli akong bumaling sa kanya. At aminado ako, nawala man sila sa akin, life must go on pa rin. May isang tao pa rin akong matatawag at tatawaging "Kaibigan."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top