CHAPTER 21


"Hey, Red! Welcome back," masayang bati ni Lex sa kanya.


"Totoo na ba ang pagbabalik mo, Pula??" tanong ni Ford habang tinatapik ang braso nito.


"Isinama ko sya rito," sagot ni Rain, "para sa inyo."


"Ayos 'to!" sigaw ni Jack na s'yang masaya rin.

"Finally, nakabalik na ang mokong panira," pabirong sabi ni Sky.
Masaya naman akong makita sila.


"What do you want to eat, Hon?" bulong ni Rain sa akin. I said nothing.


We go in the kitchen and he opened the fridge.


"Damn it," tugon sa mahina n'yang boses.

"Let's go back." Bumalik ulit kami sa living area kung saan nakatambay ang mga mokong.


"Hindi man lang kayo bumili ng pagkain natin? Wala ng laman ang fridge."


"Paparating na ang delivery box natin. Gutom na ba kayo?" tanong ni Jack.


"Sobra!" inis na sagot ni Rain. "Tsk!"
Heto na naman s'ya, nagsisimulang magbago ang anyo.


"I'm sorry, hon," sabi nya na pilit na kumakalma.


"We need to wait," mahinahon kong tugon.


"Finally, you're here! Kanina pa sya naiinis."


"Pinaghintay ko ba kayo?" Nilingon ko ang isang pamilyar na boses.

"Hey, Frank! dali-dali akong lumapit sa kanya at saka yumakap.


"I missed you, Kamahalan."
Pasimpleng naglakad si Rain palapit sa amin at tinuro n'ya s'ya.


"Ikaw??"


"Sorry, Rain kung hindi namin sinabi sa'yo ang tungkol sa pagpunta n'ya rito," paliwanag ni Ford.


"Hindi mo ba nagustuhan ang aking pagdating?"
Nakangiti sya habang nakatingin sa nagtatakang si Rain.

"Nabigla lang ako," tugon n'ya at bumuntong ng hininga.


"Let's cook." Inanyaya ni Frank ang mga kaibigan. Agad naman silang sumunod sa kanya.


Ang lalaking 'yon, minsan ko lang ginusto pero minahal ko naman ng labis ngayon.
Nakangiti ako habang nakatingin sa kanila. Unti-unti ko na s'yang napapasaya, kasama ang mga kaibigan n'ya.


Tanaw ko mula sa loob ang ganda ng labas. I walked slowly as I've been watching the nature's delightness.


"Ang ganda talaga." A smile painted on my lips.


"Sobrang ganda." I turned my head and I saw him behind my back.


"Sky."


"How are you?" Lumapit s'ya sa akin.


"Okay lang ako. Ikaw ba?"


"I'm happy." He smiled.


"Glad to hear." The past crossed my mind, again.


"I'm happy for you, Madisson."


"It's Ashleigh." Tiningnan ko s'ya. Our eyes locked.


"And thank you for that, Sky."


"Pwede ba na manatili ka pa rin sa buhay ko?"
The moment we looked each other, the more we get the past comes back to life. He extended his hand at tinanggap ko iyon.


"Bilang kaibigan, I'll stay."


"Congratulations sa inyong dalawa."


"Salamat, Sky."








----
R A I N


"How's the final score, Rain?"


"Don't ask about that thing, Frank. We are both happy."


"I'm happy to hear that. So, what will be your next move?" I said nothing.


"Make her crazy, Rain." Tiningnan ko ang naka-wink na si Lex. "Iyon ang dapat mong gawin sa next level."


"Total girlfriend mo na s'ya, gawin n'yo na 'yon, Rain," sabi ni Ford na may ngiting malapad. "For sure, mag-e-enjoy kayo pareho."


"Tumahimik kayo riyan, at baka kung marinig n'ya kayo," pambabara ni Jack habang nakatingin sa may pintuan. "Talagang tinuruan n'yo pa talaga pa'no maging hard si Ulan."


"Chill ka lang, Jack," giit ni Lex at umakbay sa kanya. "Gagawin naman talaga nila ang bagay na 'yon. Matatagalan nga lang. Hindi ba, Rain?"


"Bahala na. But do it, Rain," dagdag ni Ford habang naka-tap sa aking likuran. "I swear, mababaliw kayo pareho sa sobrang sarap."


Hinayaan ko lang sila sa mga pinagsasabi nila. Kaibigan ko sila. At kailangan ko pa rin marinig ang saloobin nila. Mga baliw.


"Teka nga. Ano nga ulit ang lasa no'n, Frank?"
Tumingin s'ya sa kanya nang nakakamot sa ulo na tila may iniisip.


"Lasang heaven," Franko answered.


Biglang nagtawanan ang mga mokong. Sobrang saya nila. Sa sobrang saya, hindi ko ma-reached ang level nang happiness nila.


"Natapos ko na ang grilled tuna." Red came from the back of the house. "Next?"

Tiningnan ko lang s'ya.


"Love making, Red," nakatawang sagot ni Lex.


"Oh?? It smells like it's having a sensation here," sagot nya at lumiwanag ang paningin.


"Wait, may nangyari na ba, Rain?" Nagtaka s'ya sa sinabi ni Lex. Umiling lang ako.


"Excited ka masyado, Red. Wala pa naman," giit ni Ford. "Gagawin pa lang naman nila."


I heard their laughs and buzzes. At kahit kailan talaga, may pagka-praning ang mga loko. Kung hindi ko lang sana kaibigan ang mga 'to, pinatay ko na sila. Panigurado.




After everything we did, kumain na rin kami. At syempre, katabi ko s'ya.


"We need to take a break. What do you think, Red?" Franko broke the simple silence.


"It sounds good, Frank," Red agreed.


"Yes. We need it," Jack added.


"Where do you want?"


"That'll depend upon you, Rain," Lex said.


"Pwede rin naman tayo mag-out of town. What do you think, Sky?" Tiningnan ko ang aking matalik na kaibigan.


"Kailangan pa ba nating lumayo?" tanong n'ya mula sa aking tanong.


"Kung kinakailangan ang paglayo, why not. Right, Sky?" tanong ni Frank habang nakatingin sa akin ng masama.


"When do you want?" Tiningnan ko s'ya habang nakangiti.


"Next month. Saktong vacation natin," Frank declared.




Pagkatapos naming kumain, tinungo ko ang rooftop. I usually go on top. I loved being on top. In addition, kailangan ko silang hayaan sa mga ginagawa nila.


"What makes you here, Rain?" Frank came.


"Nagpapalamig ng ulo."


"Why can't you join us?" Lumapit s'ya sa akin.


"May iniisip ako ngayon."


"What was that?"


"That epic fail kanina. It really pissed me off."


"You mean that moment na magkasama sila sa living area?" Alam ko sa sarili kong pareho kami ng nakita.


"Nakita ko rin naman 'yon."


"Ayaw nilang iwasan ang isa't-isa."


"Walang meron sa kanila. They're just a best friend from the past," he said, holding my shoulder.


"C'mon, Rain. Don't ya mind it." Umiling lang ako.


"Let's go down." He began to walk. Agad akong lumingon sa kanya.


"Frank." Huminto s'ya at saka ako nilingon.


"I'm sorry," giit ko at ngumiti naman s'ya.



"For what?" He tried to think about my mistakes.
Lumapit ako sa kanya.


"For everything. From the past."


"Dapat ako ang mag-apologize sa'yo, at hindi ikaw," he said, patting my shoulder. "Nag-iisa kitang kapatid. Sorry for that, Rain."


"Thanks, Bro."


"As what I've said, you're my brother. My only brother." Ngumiti s'ya sa akin saka umalis. Hinintay ko syang makalayo bago ko s'ya sinundan pababa. I actually changed my mood when I saw her.


"Take another shot, Ash." Lex extended the glass to her.


"This is enough," natatawang sagot n'ya. "I'm dizzy."


"Go ahead." She got her another shot. She drank it.


"This will be my last shot. Ayoko na."


"What's going on here?"
Nilapitan ko sila. They invited her to have a drink. Ito 'yung ginagawa nila lalo na kapag nag-w-welcome ng bagong miyembro sa aming pamilya. Talagang binibinyagan ng alak.


"Do it again, Ash," pamimilit ni Lex sa kanya.


"Ayoko na talaga." She ignored him.
Tinabihan ko s'ya sa pag-upo. Malakas ang naging tama sa kanya nang alak. Ngayon ko lang s'ya nakitang lasing. At alam kong hindi s'ya sanay na uminom. As I watched her face, still she had her angelic face. Attractive.


Nilingon ko si Jack. Binigyan ko s'ya ng isang tinging s'ya lang ang nakakaalam.


"She's fine," saad n'ya.


"Lasing ka na, Kamahalan," tugon ni Red. Ngumiti lang s'ya sa kanya saka tumingin sa akin. Inakbayan ko s'ya. She leaned on my shoulder.


"Sorry," paliwanag n'ya, "napainom ako."


"Ito ang una. Pero ito ang magiging huli."
Tiningnan ko s'ya. Tumango naman s'ya. I gave her a kiss on her forehead.



"Dare me to go on shower with you, Ash," nakangiting sabi ni Lex na tila nanghahamon.


She smiled. "That'll never be happen, Alex."


"What if  I dare you to have a  f*ck, Ash?" Ford asked and smirked.


Alam kong mahirap malasing ang mga mokong. Pero alam ko rin naman ang limitations nila. They wanted to measure her by acting like a hell of perv. Ganito ang talagang ginagawa nila sa kahit sino na maging jowa ng S.G. Lalasingin ang babae tapos susubukin ang pasensya.


"F*ck up your business, Ford."

"Dare me to hug you, Ashy," Jack said, pouting.


"That's awkward, Jack."
Nanatili s'yang nakangiti habang nakatingin sa kanila.


"I want to kiss you, Ash."
She stopped while looking at him. She had something, an old feeling.


"So wrong, Sky."
Tiningnan ko s'ya.


"What if I want to sleep with you?"


Nilingon nya ako. "Okay, I will go for it."


"Game over," Ford said and make a clap for it. "May nanalo na."


"End game," Jack added. "Rain won it."


"May talagang tatamaan mamaya," Red smirking as he was taking his final shot.


"Loyalty is rare," Frank said and looked to me.
Sky showed up his thumb. Maya pa, tumayo ang mga mokong. Kani-kaniya silang umalis.Looking to my girl, she was sleeping and yet leaning on me. She's like a puppy. At kahit saang anggulo ko s'ya tingnan, she's arousing the best interest.











•••
S K Y


Tinungo ko ang likod ng bahay. Embracing the cold thin air, I breathe in. Umupo ako sa bench at binigyan ng tingin ang pool na nasa aking harapan.


"Kanina ka pa titig na titig sa tubig."
Nakatayo si Jack malapit sa akin. Nakatingin s'ya sa direksyon kung saan ako nakatingin.


"Gusto ko lang pagmasdan ang tubig."
He sat next to me.


"Kagaya ba nang ginagawa mo ngayon sa buhay mo?" Naiintindihan ko ang nais n'yang sabihin.


"You can't hide it, Sky. Bilang kaibigan mo, naiintindihan kita. Foremost, may similarities tayong dalawa sa ugali pati na rin sa pag-aayos sa sarili. We are better friends, too."


"Ano ba ang naiintindihan mo?"


Nilingon n'ya ako. "I understand everything, including them."


"I'm happy for them."


"Hindi mo na ba s'ya mahal?"
Nilingon ko s'ya. Ayokong magsalita ng kahit ano. Jack was Rain's favorite member. Don't want to keep anything on him.


"You're not totally happy, kasi hindi ka naman talaga masaya."


"I'm happy. You doesn't even know."


"Pa'no nga ba sasaya kung parating may kulang?"
Sa narinig ko mula sa kanya, masasabi kong hindi lang pala ako ang nag-iisang tumatahak sa buhay na hindi masaya.


"Proud ako sa'yo. Alam mo ba kung bakit?"
I shook my head.


"Nagawa mong magmahal ng patago. At higit sa lahat, nagawa mong magparaya para lang sumaya ang kaibigan natin. You deserve someone better to love." Surely, nabasa n'ya ang gustong sabihin nang utak ko.


"Hindi ko alam kung anong meron sa kanya at hanggang ngayon, s'ya pa rin."


Tumayo sya, "Dahil nagmahal ka ng totoo." Tahimik s'yang lumisan.


Getting the phone from my pocket, I checked my email. I got a message. It was printed in Bookman Old Style form and purely bold.




"She's leaving him."


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top