CHAPTER 05

R A I N



After the class, inanyaya ko ang buong tropa sa unit ko. Syempre, kasama sya. The cigar and beers are at present.



"So, how do you like Franko?" tanong ni Sky sa kanya.



What?? Seryoso ba sya sa tanong nya? Sa dinami-rami, 'yung ungas pa talaga?



"Franko is nice at madaling kausap. Actually, ang sarap nyang--"



Napalingon kaming lahat sa kanya.
Aba nga! May pasarap-sarap pa syang nalalaman.



"Ano na, Ash?" tanong ni Lex.



"Ang sarap nyang ano??" atat na tanong ni Ford.



Talagang inabangan namin ang sagot nya.
I saw Jack's round eyes.



"Ang sarap nyang kasama," she said, sighing.



"Talaga ba?" panigurado ko.



Tsk! Ang galing nyang mag-joke, lasang nakakaasar.



Napabuntong-hininga ang tatlong mokong at si Sky naman ay nakangiti habang nakatingin sa akin. Naiisip nya yata ang naiisip ko. Tsk!



"Wala ng masyadong sexy babes sa Campus natin ngayon, right Rain?" Lumungkot ang mukha ni Lex. Halatang adik sa mga babae.



"Pati ako, nawawalan na rin ng ganang pumasok," sagot ni Ford. "Haist."



"Wala naman talagang may kagandahan sa E.U, diba Sky?" tanong ni Jack at bumaling kay Sky.



"We're in different taste either," Sky answered.



"It sounds rude," Lex said, smirking. "For sure, hindi ka hilig sa magaganda."



"Simple but lil bit crazy. That's my type."



"Hindi ka pa namin nakikitang in love, Sky."



"I already felt in love with someone, but..."



"But what?"



"She doesn't like me."



"Really? Well, ibigay mo na lang ang typical girl mo kay Ulan. Diba Rain?" pag-uutos ni Lex.



"Bakit kay Rain?" pagrereklamo ni Ford.



"Wala lang," giit ni Lex. "Excited lang naman akong makita si Rain at kung paano s'ya ma in-love."



"It's been too late guys," she said, standing. "I really need to go."



"Uuwi ka na? Ang aga naman yata?"



"May kailangan pa akong tapusin," she added.



"Ihahatid na kita," offer ni Sky sa kanya.



"No need," she smiled. "I'll be alright."

Tumayo agad ako at mabilis na humawak sa kanya. Sandali pa kaming nagkatinginan at kalaunan ay umalis din.











**
A S H Y




Nakauwi na ako sa Unit nang mag-text sa akin si Sky.


"Kasama mo pa ba si Rain?"

"Yeah," sagot ko.

"Okay, take your time."




Putting my phone down. Ibinalik ko 'yong tingin ko sa kanya.




"Last time, you asked me about my parents," giit nya. "Can I ask it back?"



"I don't know," sagot ko at umiling.



"Iniwan ka nila?" Hindi ako sumagot.



"Are they separated?"



"No. They're not."



"Are they killed?"



I slowly turned my eyes away. Talagang hindi ko maipaliwanag ang nais kong sabihin at gano'n din maging ang aking nararamdaman.



"Yes."



"Do you know them?"



"Matagal na 'yun. Ten years ago. I was young at that time. Hindi ko sila nakilala. Hindi nabigyan nang pagkakataon."



"Do you want to find them?"



"Kung kinakailangan."


Hindi ko alam kung dapat ko pa bang hanapin ang killers ng parents ko. According to investigation before, namatay sila sa isang car accident. Pero ang totoo, they are killed; Intentionally.




"I will help you," saad nya.










**
The S.G are staying at La Costa's Bar. They played cards, having a sort of smokes and hard drinks for an extraordinary living. That was they are.



"That Franko," panimula ni Ford.



"What about that man?" tanong ni Jack.



"About a piece of game sh*t," sagot ni Ford.



Sky remained silent. Alam nya ang sasabihin ni Ford.



"How about her?" biglang tanong ni Lex.



Sky knows what Lex meant. It was about her; Ashleigh.



"Ako na ang bahala sa kanya," Sky said.



Binigyan naman sya ng masamang tingin ni Ford. Ito'y isang tingin na nagpapakita ng matinding hinala. Iniwasan nya ito.


Agad syang tumayo at patuloy lamang sa pag-iwas ng tingin sa kanya.



"Where are you going?" tanong ni Lex.



"I want to catch some air," tugon nya.



He felt some fear. Alam nyang may masamang mangyayari. Hindi nya maiwasan ang masaktan dahil sa nararamdaman nya.



"Kailangan ko ba syang ipaglaban? O hahayaan na lang ba ng tuluyan?" tanong nya sa kanyang isip.
"Bakit ikaw pa? Hindi na sana kita nakilala."












----
R A I N



I've been watching the city mula sa balcony at ramdam kong may masamang mangyayari. And truly, I couldn't even understand my life.



I held a glass of wine. I took a sip from it and thinking something deeper.



"Rain?" Nilingon ko sya.



"What are you doing here?"



"Tinatanaw ang mga ilaw. Getting calm, and soothing the pain."



"Malalim ang iniisip mo. May problema ba?"



"Might be," umiling ako. "Don't know."



"Meron 'yan."
Siguro nababasa nya ang naiisip ko.



"How can you say so?"



"Lahat naman tayo may mga lihim. May mga malalaking problema na kinakaharap."



"I'm thinking about my dad," alibi ko. "I missed him so much."



"I missed my parents, too. Pinapangarap ko nga na sana buhay pa sila. Sana masaya ako ngayon."



"For sure, they are happy to have a good daughter like you."
Nilingon ko sya at gano'n din sya maging sa akin.



"Surely, your parents are proud of you."
I smiled a little and she even does.



"Kailangan ko ng umalis, Ash."



"Yeah. And thank you for a good time, Rain."




When I go down and about to open the car's door, I saw a car who owned by someone and it seems very familiar, even the car number. Medyo malapit lang ito sa akin.



It was Frank's car. SH*T! Anong ginagawa nya rito?



Franko f*cked another girl. Nagtataka pa ba ako? The girl was so familiar. I actually saw her face. Very known.




"I guessed it. I mean it," I said, starting the engine and go away.










**
A S H Y



Nang makita ko sya, agad ko syang nilapitan.



"Hey Cait, are you okay?"
Binigyan nya ako ng isang ngiting may halong lungkot. With her swollen eyes and pale lips, halatang umiyak sya sa buong magdamag.



"Something wrong?"



"Nothing," sagot nya habang nakailing.



"Cait? You should tell me," sabi ko sa kanya habang hawak ang isa nyang kamay. "I'm your friend. Don't you trust me?" Nag-aalala ako sa kanya.




"Last night, Frank and I had a heavy shot," she said, sighing. "Lasing kami pareho, Ash."
She stood at tumayo rin ako.



"May nangyari sa amin," she began to cry.
I felt intensely shocked. Hindi ako makapaniwala.




"Did he?" nakakunot-noo kong tanong.



"I don't know what to do."



"Please keep it as secret, would you?" sabi nya habang hawak ang isa kong kamay.



"Kakausapin ko sya tungkol dito," saad ko.







After class, sinadya ko syang hanapin somewhere kung saan madalas ko syang nakikita. I saw him with another woman. Perfect!




"Franko Cruz!" tawag ko habang palapit sa kanya.



"I want to talk to you." I saw his evil smile.



"About what?"



"About Caitlyn."



"Then?"



"Ang lakas ng loob mong galawin ang kaibigan ko," sabi ko habang nakaturo sa kanya.



Hinila nya ako na may halong galit. Siguro napahiya ko sya sa harap ng bago nyang babae. Dapat lang sa kanya. Tsk!



"What's wrong with you?"



"You ruined my friend's reputation."



"Siguro hindi mo na rin inaakala sa akin na masyado akong walang alam. Tsk!"

Wala syang ipinagkaiba.



"You f*cked an innocent girl dahil nga manyakis ka. WALA KANG PINAGKAIBA! At hoy!" duro ko sa kanya. "You're famous here in our campus pero hindi kita uurungan. Tandaan mo 'yan!"



I acted sarcastically. Hell! Masyado lang syang kalma. Nakakairita na sya masyado. Wanting to punch him pero hindi ako marunong sumuntok. Paano ba?



"Listen, kung ano man ang nangyari, hindi ko 'yon sinasadyang gawin. I was out of my mind when I pushed her hardly. Tsk! Bakit ba ako nagpapaliwanag sa'yo? Isa pa everything we did, pareho naming gusto. I mean, ginusto."



Sa halip na magsalita, agad ko syang binigyan ng dalawang sampal. Syempre, side by side para mas damang-dama. He deserved it.



"Masakit ba?" tanong ko gamit ang isang malambing na boses.



"Punyeta ka, Fortalejo."



"Huwag mong isiping hindi ako nananakit. Oh, heto pa," sabi ko saka sinabunutan ang maganda nyang buhok.



"Talagang bwisit ka!"



"Ako, bwisit? Mas bwisit ka!"
Saka ko sya pinagsisipa sa paa dahilan para sya'y mapaluhod.



"Masakit, hindi ba? Kulang pa 'yan," I said, flipping my hair.
Tiningnan ko syang nagpipigil sa sakit.
Umalis akong may ngiti sa mga labi.



Well, don't me!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top