aynı doğanın çocukları
tuğlalar ve parmaklıklar
özgürlüğe set çekmek için var

tutuklarlar iken birini,
her zaman kelepçelemezler
demezler sen suçlusun diye
her zaman soğuk olmaz hapishaneler.
bazen - tıpkı bize yaptıkları gibi -
suyu ısıtırlar, kurbağa haşlar gibi
rızamızla sıcak evlere gireriz
ve tek kişilik hayatlara hapsediliriz

şu anda biliyor musun
dünyanın kaç yerinde savaş var
kaç çocuğun çocukluğu çalınıyor
israil hapishanelerinde
kaçının kanı dökülüyor
ortadoğu toprağına
myanmar
doğu türkistan
mürekkep olsa yaşım ve kirpiklerim kalem
kaç bucak sayabilirim
bitmez ki
ruhum ruhsuz bir istatistik
sadece kendi için yaşayan
bağırsam, parçalasam boğazımı
yetmez

eğer kanla ödemek mümkün olsaydı kanı
bileklerime kıyardım hak etmediğimden bu rahatı
kapatırdım kendimi daracık karanlık bir odaya
kendime faydam olmadan faydam olsaydı dünyaya

tuğlalar ve parmaklıklar
aynı doğanın çocukları
biraz sıcak değmeye görsün
ateş gibi yanarlar
ateş gibi yak günahımı
akkor olsun parmaklıklar
belki bir gün ışık saçar