Ne sana karışabilirim
Ne de seni durdurabilirim
En fazla giderken
Buruk bir "hoşçakal" derim.

Yollar senin.
İki çift söz kaldı anlatayım
Dinlemek istersen,
Önce acıyan gözlerini çek üzerimden.

Hayat senin,
İradenin emrinde her nefesin.
Bir şey bilmelisin bileceksen:
Dürüst ol, evirme lafı
Mertçe git gideceksen.

Önce acıyan gözlerle bakma bana
Bitirme kalan son umudumu
"Değiştin" deme mesela, "yüreğim yetmedi" de,
"Değiştim, tutamadım, tutmak istemedim sözümü."
Veya hiç söz verme kimseye baştan
"Seninle olacağım sona kadar baştan."
"Bilemem ne olacak Allah kerim." de
Ya da sadece niyetini dök önce
Bir duraksan, duraklayıp gitsinler
Motorlu kullanma sakın,
Yelken aç göstere göstere
Yolculuk hakkındır ama demirlendim deme
Pusulanı uzak denizlere çevirdiysen

Ne kendine yalan söyle, ne de bana
Bitmişse bitmiştir heyecan, yoruldu kalbim de
Bileyim belki bir merhem sürerim yarana
Ama nostalji hastalığını bulaştırma bana

Ne bir su vermeye gel artık can çekiştiğimde,
Ne de sevincimi kutla zafere eriştiğimde.
Silmeyi göze aldın, yok et geçmişi de.
Bir açık kapı bırakma asla ölü sevgimize.
Girmeme izin verme sakın özlem düştüğünde.
Mektupları yırt at, acıma, göndermeyeceksen,
İpleri tamamen kes gözden silineceksen.

Gurura kapılmadan dinle derim kalbini,
Düşünüp hareket etme, ne egonu ne de beni.
Yaratan yalnız bırakmaz nasılsa beni.
Dürüstçe, tamamen, mertçe git gideceksen,
Artık yalnız yürümeyi göze alabileceksen.