Algemene indruk:
Het eerste dat ik dacht toen ik het verhaal las? Wtf, ben jij echt pas 13?  Ik vind het verhaal echt supergoed, volwassen geschreven, al helemaal voor een dertienjarige. Mijn complimenten. Jammer dat er pas twee hoofdstukken online staan en dat ik dus niet een hele uitgebreide 'algemene indruk' kan krijgen, maar op basis van wat ik tot nu toe gelezen heb: love it, kom maar op met meer.

Ik heb weer twee punten uitgekozen die door dit verhaal mooi geïllustreerd worden en die ik verder nog niet uitgelegd heb in andere hoofdstukken. De vraag is hoe lang het duurt voor ik tips moet gaan geven die ik eerder gegeven heb, maar dat zien we dan wel weer. Voor nu dus gewoon weer tweemaal verse, nieuwe informatie :) De tips hebben vooral te maken met 'het overbrengen van emotie', zoals je zelf vroeg.  --> ik ga vanaf nu deze feedbackhoofdstukken gewoon richten aan de persoon voor wie de feedback is, en niet voor de overige meelezers. Just so you know.

Internalisering:
Oké, oké, moeilijk woord. Sorry. 'Internalisering' gaat in dit geval over hoe je de gevoelens en gedachten van je hoofdpersoon laat zien, hoe je beschrijft wat er in zijn / haar hoofd omgaat.  

Deel 1: perspectief
 Het eerste dat ik daarover te zeggen heb op basis van je verhaal, is dat het belangrijk is om te onthouden dat je op elk moment in het verhaal altijd maar de gedachten van één personage kunt volgen. Je kunt per scène / hoofdstuk van persoon wisselen, maar niet binnen een scène. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk om een gesprek tussen Jantje en Pietje te schrijven, waarbij we als lezers zowel van Jantje als van Pietje weten wat ze denken. Of we weten wat Jantje denkt, of we weten wat Pietje denkt. Als het ware kies je één van de twee uit, en schrijf je dan het verhaal vanuit ik-perspectief, waarbij je alleen 'ik' telkens door 'hij' vervangt.

Behalve als je schrijft vanuit een derde persoon die alles weet over de hele wereld, een beetje als Kvothe in De naam van de wind. Dan mag je wel van personages wisselen. Maar dan moet je vanaf het begin duidelijk zijn dat het verhaal geschreven wordt door een derde persoon, iemand die het verhaal 'van een afstandje' vertelt. En ik krijg de indruk dat De verbannen heerser 'gewoon' een verhaal is met Seline als hoofdpersoon.

Je doet wat ik hierboven omschreef nagenoeg perfect, al heb je wel op een gegeven moment in hoofdstuk 1 dat je een klein foutje maakt, dat je even van perspectief verwisselt. Ik wilde dat ene moment er toch even uithalen, omdat het daar goed te herkennen is, en je dan precies weet wat je in de toekomst moet voorkomen.

Oké, voor je verder leest, zou ik je even willen vragen om het hele stuk in het plaatje hierboven te lezen. Niet alleen het stuk in het rood, maar ook de tekst ervoor.
Het stuk in het begin is qua perspectief gezien perfect; we volgen als lezers het verhaal door Selines (mooie naam trouwens!) ogen en weten precies wat zij als zevenjarig meisje van de situatie vindt. We zien perfect hoe ze zich enge situaties inbeeldt, hoe ze bang is terwijl ze naar haar broer rent, en hoe ze zich gerustgesteld voelt door zijn stem.
Je beschrijft wel wat Fabian doet, maar daar is niks mee: alles dat je omschrijft, zijn dingen die Seline ziet / voelt dat Fabian doet. Je beschrijft dus zijn acties, maar nog wel vanuit haar oogpunt.
Het loopt een beetje scheef vanaf 'Dat was het moment dat hij de eerste paarden hoorde hinniken.' Dat is namelijk niet meer geschreven vanuit Selines oogpunt, maar vanuit dat van Fabian. Seline kan niet weten dat Fabian de paarden hoort. Dat kan ze vermoeden, maar niet weten.
Hetzelfde geldt voor de zin 'Zijn mond viel open, want hij hoorde mannen schreeuwen.' Seline kan zien dat zijn mond open valt, dat kun je in een stuk vanuit Selines oogpunt prima omschrijven. Maar Seline weet niet waarom Fabians mond open valt, dat kan ze alleen maar gokken. En weer hetzelfde voor 'hij wist dat de aanslag op het paleis was begonnen.' Op zich zijn het mooie zinnen, en is wat erin staat logisch. Maar Seline kan het niet weten.

Er zijn twee tips die ik wil meegeven. De eerste is dat je deze paragraaf bijna precies kunt houden zoals hij is. De zinnen waarvan ik hierboven zei dat ze niet kloppen, kunnen je namelijk makkelijk aanpassen zodat ze wel kloppen. Het enige dat je hoeft toe te voegen, is een woordje als 'waarschijnlijk' of 'misschien' of 'blijkbaar'. Als je zegt 'Zijn mond viel open, waarschijnlijk vanwege de mannen die buiten aan het schreeuwen waren,' dan heb je nog steeds dezelfde informatie aan je lezers gegeven (Fabians mond viel open, want mannen schreeuwden), maar heb je wel duidelijk gemaakt dat het Seline is die denkt de reden te weten, en niet Fabian die zeker weet wat er aan de hand is. Want dat is wat er gebeurt als je niet 'waarschijnlijk' gebruikt; dan lijkt het alsof je tijdelijk vanuit Fabians oogpunt schrijft, omdat die zinnen als feiten worden gepresenteerd.

De makkelijkste 'fix' om te zorgen dat je dit eigenlijk altijd goed doet, is om het verhaal in je hoofd in de 'ik'-vorm te schrijven. Elke keer als je twijfelt of een zin klopt of niet, kun je hem omschrijven naar een zin met 'ik' erin. Als hij dan nog steeds logisch is, dan is het goed. Als je denkt: maar wacht, dit kan ik de ik-persoon helemaal niet weten, dan heb je een woord als 'waarschijnlijk' nodig. 

Maar nogmaals: je doet in de rest van je verhaal zonder fouten! ^^

Deel 2: de structuur van emoties en gedachten
Voor de verandering ga ik hier eens naast een paragraaf die verbeterd kan worden, ook een paragraaf geven die perfect is. Want je doet (bewust of onbewust, dat weet ik niet) hetgeen dat ik wil uitleggen op een paar momenten heel goed.

Goed, eerst de uitleg. Actiescènes in een verhaal hebben eigenlijk een vaste structuur, een structuur die hetzelfde is als hoe mensen denken / doen in het echte leven (als ze enigszins logisch gedrag vertonen dan xD). Je beschrijft dingen in een actiescène altijd in deze volgorde:
1. eerste gevoel / emotie: als wij als mensen iets zien, dan is onze eerste reactie niet om logisch na te denken. Onze eerste ingeving is altijd een emotionele, heftige reactie. Bijvoorbeeld als iemand dat stuk taart dat jij voor jezelf had bewaard heeft opgegeten, dan is je eerste gedachte: bitch, I will kill you. 
2. rationele gedachtes: daarna pas gaan we echt nadenken, en komt er wat meer logica in onze gedachtes. Je denkt niet alleen meer I will kill you, maar gaat je ook afvragen waarom die andere persoon je stuk staart op heeft gegeten. Misschien was je vergeten hem / haar te vertellen dat de taart voor jou was? Misschien moet je dat de volgende keer wel doen en ligt je taart er nog.
3. actie: pas als alle emoties en gedachtes geweest zijn, gaan mensen actie ondernemen en dingen doen. Dan loop je bijvoorbeeld naar de kamer van je kleine zusje toe, om de confrontatie op te zoeken over het stuk staart. (Note: soms denken mensen niet na, en kun je stap 2 soort van overslaan. Maar stap 1 niet, een emotionele reactie hebben wij mensen altijd)
4. praten: pas als we dingen gedaan hebben, gaan we praten. Praten is namelijk hetgeen dat het meeste nadenken vereist. (Note: soms kun je stap 3 overslaan en rechtstreeks van nadenken naar praten gaan)

Deze paragraaf volgt de volgorde goed, ook al zou je denken dat 'Seline gilde.' eigenlijk pas bij stap 3 hoort. Hier is het echter de logische volgorde om eerst de schreeuw te noemen, en daarna pas wat er door haar hoofd heen gaat. Goed, wat betreft de stappen:
1: 'Haar schreeuw was doordrongen van pijn en verdriet.' Perfect! Je emotionele reactie is beschreven.
2: en dat volg je op met 'logische' gedachten. 'Haar broer kon niet dood zijn. Het kon niet. Het kon gewoon niet waar zijn.' 
3: waarna je de actie noemt: 'Tranen stroomden over haar wangen. Ze zakte door haar benen, tranen stroomden over haar gezicht.'
Tot hier is de volgorde foutloos! Dit is de volgorde waarin dingen normaal gezien ook in het menselijk hoofd gebeuren, en dit is voor een lezer dus fijn om te lezen.
De laatste zin is echter verwarrend. 'Ze had het gevoel alsof een mes in haar borst was gestoken' past beter bij stap 1, en om heel eerlijk te zijn, was ik ook een beetje in de war toen ik deze zin las. Dit zijn van die dingen die moeilijk zijn om uit te leggen, maar die voor je gevoel soms toch.. voor een beetje chaos zorgen. Maar niet gevreesd! Ook hier is een mooie oplossing voor.

Je kunt de zin simpelweg naar de goede stap in het stappenplan verplaatsen. 'Ze had het gevoel alsof een mes in haar borst was gestoken,' valt naar mijn idee onder gevoel / emotie. Persoonlijk zou ik er dit van maken: 'Seline gilde. (Stap 1) Haar schreeuw was doordrongen van pijn en verdriet. Ze had het gevoel alsof een mes in haar borst was gestoken. (Stap 2) Het kon niet. Het kon gewoon niet waar zijn. (Stap 3) Tranen stroomden over haar wangen.' etc. De rest van de paragraaf is goed zoals hij is.

Lang verhaal kort: je omschrijft heel goed wat er in Seline omgaat, en het is daarom makkelijk om je als lezer in Seline in te leven. Sommige paragrafen waren voor mijn gevoel echter een klein beetje 'chaotisch'. Als je probeert te zorgen dat paragrafen altijd de volgorde emotie --> gedachten --> actie --> praten volgen, dan zijn ze logischer, denk ik. :)

Beeldspraak:
De laatste tip is een wat kortere, en heeft te maken met beeldspraak. Beeldspraak is iets waarmee je verhalen voor lezers mooier kunt maken. Laat ik beginnen met zeggen dat ik HOU van de beeldspraak in je verhaal. Je hebt een aantal hele mooie vergelijkingen en metaforen (ken je dat woord? het is het googelen waard :D) in je verhaal die origineel zijn, en goed weergeven wat je bedoelt. Met name het begin van je verhaal, waarin je omschrijft hoe Selines fantasie werkt, is echt geweldig. Na een paar paragrafen was voor mij al duidelijk dat jouw eigen fantasie mooi is ^^

En toen bedacht ik me dat ik tips wilde geven hierover, en ging ik teruglezen, en zag ik dat de tip die ik wilde geven niet nodig is. Ik ga het gewoon houden bij dat ik van je beeldspraak hou :) goed bezig!

Awesome verhaal, ik lees graag de volgende hoofdstukken ;D

Next up: Rossjjeeqx - Fuck, I love you

P.S. als iets van deze feedback niet helemaal duidelijk is, of je een bepaald deel niet te volgen vindt, schroom niet om het aan te geven :) ik wil het graag duidelijker uitleggen als dat nodig is!