3. Al het begin is moeilijk
Dus, jij wilt je verhaal beginnen. Maar hoe doe je dat eigenlijk? Begin, bij het begin, is wat velen zullen zeggen, maar dat is niet zo makkelijk. Want wat is het begin en hoe weet je dat jouw begin het juiste begin is? Wat als het begin niet het begin is?
"Begin gewoon" is niet zo eenvoudig.
Maar wat moet je dan wel doen?
Om die vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar wat het doel is van je begin. Wat voor een gevoel wil je de lezer geven? Welke informatie is belangrijk? Dit is natuurlijk per verhaal verschillend, maar dit zijn een paar belangrijke doelen:
1. Personages introduceren.
2. Plot elementen introduceren.
3. De setting van het verhaal weergeven.
4. Spanning oproepen.
5. De aandacht van de lezer pakken
Dit klinkt misschien niet zo moeilijk. Je laat een stukje van het leven van je personage zien voordat ze naar school gaat, introduceert haar vreselijke ouders en voilà, je hebt je begin, toch?
En juist daar gaan veel mensen de fout in. Daarom introduceer ik jullie graag aan mijn nieuwe, zojuist bedachte regel:
De regel van te veel
Wij schrijvers hebben de neiging om de lezer heel veel informatie te geven. We willen ze graag precies laten weten hoe onze wereld in elkaar ziet, geven uitgebreide beschrijvingen van onze personages. En dan vergeten we dat we onze lezers geen elke reden hebben gegeven om om onze wereld te geven, want ze hebben geen idee wat het plot is.
Maar andersom werkt het ook. Ik ben zelf geneigd om een nagelbijter van een scene te schrijven. Maar als je geen idee hebt wie mijn personage is, maakt het je waarschijnlijk niet veel uit wie mijn personages zijn.
Als we ons te veel focussen op een doel, slaat ons begin dus vaak de plank mis. Daarom is het belangrijk om meerdere functies in je hoofd te hebben.
Maar Lowa, hoe doe ik dat dan?
Nou, dat is lastig. Zowel om te doen, als uitleggen. Want alles wat ik je vertel niet te doen, wordt door een aantal mensen hier als een uitdaging gezien. Maar ik hou wel van een spelletje, dus ga ik toch een aantal veel genoemde fouten noemen.
1. Beginnen met een personage dat wakker wordt
Gaap. Oké, die was flauw. Maar je snapt mijn punt, als je personage wakker wordt en aan een gewone dag begint, duurt het veel te lang voordat je bij de actie komt. Het is beter om iets vooruit te spoelen naar de actie. Gaat je verhaal over iemand die naar een nieuwe school gaat? begin als je personage voor de hekken staat. Vertel je over een detective die een moord oplost? Start op het moment dat hij iets interessants ontdekt.
Je mag hierin best creatief zijn, maar zorg dat wat je schrijft, in een redelijk tempo opbouwt naar je plotpunt.
2. Info dumpen
Als je alinea's kan schrijven over de oorlog die ervoor zorgt dat je wereld is zoals hij is, waarom elfen in jouw universum spiraalvormige oren hebben en waarom je drie manen eigenlijk gloeiende hagedissen zijn, is dit niet handig om in je eerste hoofdstuk te doen. Laat je lezer deze informatie ontdekken als hij ermee in aanraking komt. Vertel over die oorlog, als ze langs ruïne rijden, die oren zijn een leuke anekdote voor een dronken nacht en die manen ... laat die maar even zitten.
Hetzelfde geldt voor uitgebreide beschrijvingen van het uiterlijk van jouw personage of complexe familie situatie. Vertel ons het pas, als het relevant is. Dat je personage een slechte relatie met haar moeder heeft, horen we wel als ze tegen elkaar schreeuwen.
Je hebt een heel boek om informatie te geven. Doseer het in kleine beetjes en waar mogelijk, laat het zien in beschrijvingen en dialogen. Vertel niet te veel direct.
Show, don't tell.
3. Proloog
Weet je dat er een verschil is tussen een proloog en hoofdstuk 1? Mooi, veel mensen weten dat namelijk niet. Een proloog is bedoeld om een stukje informatie te geven dat niet direct op je verhaal aansluit. Dit kan zijn een stuk verhaal dat een aantal jaar terug in de tijd is, of een scene vanuit een ander perspectief dan dat van je hoofdpersoon. Maar als je proloog, direct doorloopt in je eerste hoofdstuk, waarom heb je er dan een?
Oké, ik snap het. Omdat het cool is. Helaas is de regel van cool in de schrijverswereld alleen toepasselijk als je een goed excuus kan verzinnen. Als je die niet hebt, is het beter om gewoon een heel gaaf eerste hoofdstuk te schrijven. Geloof me, dat kun je. Daar heb je het woord proloog niet voor nodig. Reserveer dat voor wanneer je een goede gelegenheid hebt.
Maar Lowa, nu weet ik nog steeds niet wat ik wel moet doen ...
Sorry, soms heb ik last van uitstel gedrag. Maar als we alles wat ik je verteld heb, samenvatten komen we heel ver.
Introduceer belangrijke personages. Maar pauzeer je verhaal niet om dit te doen. Laat ze in een scene zien die hun karakter weergeeft. Je kunt een personage best in het midden van een bankoverval of een kusscène introduceren.
Geef ons een stukje van het plot. Waar gaat je verhaal over? Geef een klein voorproefje van de thema's die je later uitgebreid gaat bespreken.
Laat zien waar je verhaal afspeelt. Opnieuw, geef geen samenvatting van de wereld geschiedenis, maar geef kleine glimpen als je personage zich door de setting verplaatst. De bloemen in een keukenvaas, een foto van een overleden familielid, een begroeid huisje op de bergrand, waar ze toch met een ruime boog omheen lopen. Het waarom hoeft de lezer niet altijd direct te weten. Informatie is een kaartenspel, als je alle kaarten direct op tafel legt, verlies je meestal.
Maak het een beetje spannend. Dit betekent niet dat je iemand hoeft te vermoorden (ook al is het wel leuk). Spanning kan net als al het andere subtiel zijn. Maar roep een vraag bij je lezer op. Maak ze nieuwsgierig naar het plot.
De eerste zin
We kunnen niet over beginnen praten, zonder het hebben over openingszinnen. Iedereen die een paar verhalen heeft geschreven, weet hoe lastig deze zijn. Maar ondanks wat veel mensen denken, gaat de eerste regel je verhaal niet breken of maken. De meeste lezers sluiten een boek niet na een regel. Vaak lezen ze minstens een alinea of twee. Dat gezegd te hebben, een goede eerste regel is wel onderdeel van je eerste alinea's dus hij is ook niet waardeloos.
Met je eerste zin wil je de aandacht van de lezer trekken. Er zijn eindeloos veel manieren om dit te doen. Je kunt iets doen wat de lezer verrast, iets wat midden in de actie of een dialoog begint, je kunt de lezer direct aanspreken of een regel schrijven die de motivaties van je personage vertelt.
Ik had hier eerst een veel uitgebreidere uitleg staan, maar toen realiseerde ik me hoe nutteloos dat was. Er zijn niet echt regels voor eerste zinnen. Ik heb zelfs scheldwoorden effectief als opening gebruikt zien worden. Je hoeft geen pure poëzie te schrijven. Zolang je eerste regel half interessant is, zal het meestal genoeg zijn.
Maar als je toch echt iets wilt, wat dit iets makkelijker maakt. Dan raad ik je aan om een paar boeken uit je kast te pakken. Kijk wat anderen doen en laat je inspireren. En lukt het niet? Schrijf dan gewoon verder en kom later terug. Soms duurt het even. Het fantasyboek waar ik nu aan schrijf, heeft al vijf verschillende openingszinnen gehad.
Inspiratie hoekje
Nu hebben we heel veel informatie en vrij weinig grappen gehad. Indrukwekkend dat je het overleefd hebt. Om het leuk af te sluiten wil ik een paar van mijn eerste zinnen delen. Misschien kunnen ze je inspireren en anders zijn ze gewoon leuk (hoop ik). Voel je vrij om ook de eerste regels van jouw verhalen in de reacties achter te laten.
"Eleanor was er zeker van dat het standbeeld van de godin Soliste ademde."
-De honger van haar hart
"Ik kan mijn tranen niet meer in bedwang houden, als mijn vrienden de nacht in lopen."
-De wervelende wereld van Hannah Fischer (Wat een veel te lange titel is)
"Ooit vertelde mijn mentor me dat ik niet dood zou gaan."
-Aska
"Hallo daar!"
-Dit boek (Ik zei je toch dat het geen poëzie hoeft te zijn)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top