Daar zitten we dan... 'Sanne, Sanne,' ik wordt geroepen en kijk voorzichtig op. 'Het is nu stil buiten nu kunnen we gauw boodschappen halen. Er wordt geklopt en een jongen staan voor de deur. Jongen ik weet het niet eens het is schemerig en de lantaarnpalen doen het bijna niet. Mijn moeder komt eraan en komt met iemand binnen. 'Sanne, hij vroeg naar jou,' zegt ze. Ik kijk omhoog en ziet de jongen mij aankijken. 'Ik moest hier komen omdat ik ander opgepakt wordt,' hij is want treuzelachtig maar erg zeker van zijn zaak. 'De wereld is bijna aan het vergaan, en dit was de enige plek waar ik nog kon schuilen.' Ik kijk hem aan en kijk daarna triest om me heen. Deze kelder of ruimte is ook niet echt geschikt voor ons drieën als familie, en nog iemand erbij wordt helemaal lastig. 'De wereld is er niet beter op,' murmel ik.

Maanden geleden was het nog prachtig. Ik ging naar school. En we woonden nog in de stad.

Toen ineens verloor mijn vader zijn baan, Daarna moesten alle mensen zich ineens laten inenten of terwijl injecteren met een chip. Men kreeg een merkteken, of hoe je dat noemt.

Hetzelfde trof ook mij: ik verloor plots; vrienden en vriendinnen. Sommige waren in een oogwenk verdwenen. 'Men zei dat God hen had meegenomen, als gelovige Christenen!'

'Sanne, luister je wel naar mij,' klinkt er. Ik wordt uit mijn droom gehaald en kijk de jongen aan. 'Ik kwam hier om te schuilen, ze zoeken mij en mijn ouders.' Smeekt de jongen zacht. Ik schrik snel op. 'Wat was dat voor geluid,' vraag ik. De jongen duwt mij opzij en verstopt zich.  Een licht of zaklantaarn schijnt door de ruimte. Ik blijf doodstil tegen de muur zitten. 'Vermoedelijk is hij hier langs gegaan...' klinkt er. De jongen houdt een vinger tegen zijn mond. Ik weet als ik nu ga roepen dat hij gevonden wordt. 'NIEMAND,' klinkt er. De zaklantaarn dooft en de voetstappen verdwijnen uit het niets. Een deur gaat open en voetstappen komen terug. 'Mam,' roep ik zacht. Mijn moeder komt de ruimte binnen. 

'Oh, jullie zijn er nog,' zegt mijn moeder die de trap afkomt. 'Heeft hij jullie gezien,' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd en knik naar de knul dat de kust veilig is. 'Dank je,' zegt hij zacht. Nu ik hem toch zie wil ik weten waarom hij hier zo snel binnen kwam vallen. 'wat deed je hier ineens, waarom als ik vragen mag,' hij zwijgt diep tot hij slikt en zijn mond opent. 'Ze zochten mij mijn zus en mijn ouders, omdat wij christen zijn,' zegt hij zielig. 'Waarom?,' vraag ik verbaast. Mijn moeder kijkt mij hoofdschuddend aan. 'Hij is bang gedood of gevangen gehouden te worden,' reageert ze ter info. Ik kijk naar mijn mobiel hij is leeg.

Weer denk ik terug aan mijn toekomst die eerst zo leuk was en nu niet meer. 'Waarom heb jij je dan niet gemeld, net zo als ik,' vraag ik. De jongen kijkt onschuldig maar ook boos. 'Ik geloof dat, dat... dit het einde van de wereld is,' hakkelt hij. Er zijn boze mensen die ons weg willen hebben, omdat wij zeggen dat de nieuwe leider Nicolai de duivel in menselijk vorm is.' Mijn moeder knikt en aait over de krullen van de jonge gozer. 'Ik ben blij dat ik net op tijd terug ben,' slikt ze. Mijn moeder keek mij en de jongen aan. Alsof wij broer en zus zijn. 'Waarom helpen we deze knul dan, als hij zichzelf en ons in gevaar kan brengen.' Roep ik verontwaardigd.  'Sanne, wij hebben beloofd dat we ook mensen in nood helpen, als jij nou ziek was dan had hij Jou ook wel geholpen.' Meteen ben ik stil daar heeft ze gelijk in.

'Sorry, vergat mij helemaal voor te stellen, in al die haast. Timotheüs, of Timothy genaamd,' Ik kijk de jongen aan en lach als een boer met kiespijn. 'Sanne,' zeg ik snel terug. Mijnmoeder loopt weer de trap op. 'Ik kijk of die enge mensen weg zijn,' zegt ze zacht. Ik knik terug.  'hoe zie jij de toekomst in,' vraag ik aan Tim. Timothy lacht naar mij en legt een hand op mijn knie. 'Optimistisch want ik Geloof dat Jezus spoedig terugkomt,' Ik kijk hem aan. 'Ja, ik hoop gauw dat hij komt,' ik leg mijn hand op zijn hand. En samen kijken we elkaar aan. Mijn moeder kijkt de kelder in en ziet ons zitten. 'Gelukkig alles is goed gekomen!'

-----------------------------

Huskyzot - Laura

Opmerking:
Tips: Het is een leuk verhaal! Ik zie alleen wat spellingsfouten, maar voor de rest is alles kei goed en mooi geschreven! Tops: Kei leuk en spannend verhaal! Je hebt het heel goed bedacht allemaal. Wees er maar trots op! 😄

Emotie: 8 / 10
Creativiteit: 7 / 10
Grammatica: 8 / 10
Opbouw: 7 / 10

Aantal: 7.5 / 10

-----------------------------

Rosanne_0509_ - Rosanne

Opmerking:
Tip: Ik moet niet al te erg naar de kleine foutjes kijken, want je was natuurlijk je account kwijt geraakt. Maar ik geef je een tip mee, naar de volgende keer. Probeer de emotie waar meer te om schrijven en omschrijf de kleine dingetjes. Dat miste ik heel erg!

Top: Verder super goed geschreven. Je verhaallijn was goed te volgen en je bouwde de spanning goed op.

Emotie: 5 / 10
Creativiteit: 4.5 / 10
Grammatica: 7.6 / 10
Opbouw: 8 / 10

Aantal: 6,3 / 10

-----------------------------

Totaal: 6.9 / 10