Schrijfster : Huskyzot
Genre : actie en avontuur

Ik hoor de deur open gaan, en hoor voetstappen de kamer in lopen. Ik sta direct op als ik mijn zus zie staan.
'Lore', roep ik blij. Ik loop zo snel als mijn kleine voetjes dat kunnen naar mijn zus. Mijn zus tilt mij lachend op, en begint mij rond te draaien. Ik gil het uit van de plezier. Ik heb mijn zus zo gemist, ze was 5 daagjes bij haar vriendje Michiel gaan slapen.

'Blijf je nu bij ons, ik heb je gemist Lore', zeg ik als ik haar een dikke knuffel geef. 'Natuurlijk blijf ik bij jou kleintje, ik heb je ook echt supper hard gemist.'
Ik grinnik. 'Mama mogen ik en zus buiten gaan spelen?', vraag ik aan mama met puppy oogjes. Mama zucht. 'Ja ga maar, maar jullie moeten voor 5 uur
terug thuis zijn.' Ik en mijn zus knikken, en lopen naar de voordeur om daar onze jas en schoenen aan te gaan doen.
'Laura moet ik je helpen met je schoentjes aan te doen?', vraagt mijn zus als ze ziet dat ik het moeilijk vind om mijn schoenen aan te doen. Ik knik waardoor ze mij begint te helpen. 'Kom kleine.' Lore pakt mijn handje vast en trekt mij mee naar buiten.

Als we buiten aankomen kijk ik met een geschrokken en angstige blik om mij heen. Er zijn huizen kappot, en er zijn bomen omgevallen. Ineens begint te grond heel hard te bibberen. Ik kijk angstig naar mijn zus die geschrokken om haar heen kijkt. Ik voel de grond onder mij langzaam kappot gaan. Hoe kan dat? Wat gebeurd er? Wat moeten we doen?
Wat moet ik doen? Ik trek aan mijn zus haar hand om terug naar huis te lopen, maar ze doet niks. Ze staat precies aan de grond genageld om haar
heen te kijken. 'We moeten naar huis nu!', roep ik angstig. De tranen die in mijn ogen stonden lopen nu over mijn wangen. Mijn zus kijkt mij in mijn ogen aan en schudt haar hoofd. 'We kunnen niks doen, we moeten afwachten', zegt ze rustig halsof er niks aan de hand is. 'We kunnen wel iets doen, we moeten nu naar mam en pap gaan!', roep ik huilend. Ik wil weg lopen, maar mijn zus pakt mijn pols vast. Wat is er mis met haar!?

'We moeten naar mam en pap, of we kunnen tenminste een schuilplek zoeken', probeer ik zo rustig mogelijk te zeggen, maar ik geraak helemaal in paniek.
Ik ben 8 jaar en ben slimmer dan mijn zus van 13 jaar hoe kan dat nou weer!?
Ik trek mijn zus met veel moeite mee naar huis. Als we thuis aankomen loop ik met mijn zus naar binnen. 'Mam pap!', roep ik zo hard als ik kan, maar ik hoor niks. Ik loop snel de trap op naar boven, en kijk in alle kamers maar zie geen mam of pap.
Als ik terug naar beneden ben gelopen, zie ik mijn zus niet meer. 'Lore!?', roep ik in paniek. Ik kijk in paniek rond mij heen.
De tranen beginnen weer over mijn wangen te rollen.
Oke Laura je bent in je huis zonder ouders en zus, wat ga je nu doen?
Ik probeer een oplossing te zoeken, maar ik krijg minder en minder tijd.
Ik kijk in paniek uit het raam, en zie dat de grond weg zakt. De wereld gaat kappot! Voordat ik nog iets kan doen, voel ik een harde klap op mijn achterhoofd en begint alles voor mijn ogen zwart te geworden. Het laatste wat ik hoorde was 'we moeten haar in veiligheid brengen de wereld vergaat.' En dan was alles zwart.
Ik viel in een donker gat naar...
Naar waar dat weet ik niet.

Hey Huskyzot, het was weer eens een super leuk en spannend verhaal.

Tip:
•Let op je alinea's.

Top:
•Super goed geschreven
•Geen schrijffouten

Verder ben ik niks tegen gekomen, super goed gedaan😘👍🏻

🌺Xxx Rosanne_0509_🌺