Beschrijven is heel lastig. Ik zal meteen beginnen met een voorbeeld.

De vrouw loopt door het bos. Ze heeft een klein meisje bij de hand. Het bos is eng.

Heel kort, maar je merkt al dat het niet leuk lezen is.

De vrouw loopt angstig door het bos. Ze heeft een klein meisje bij de hand, en probeerd haar angst niet te laten zien. Zo in de schemering is het bos eng, de bomen lijken dichterbij te komen en overal lopen vast wolfen.

Al een stuk beter, niet? Let wel op: beschrijf niet te veel! Je kan het best sommige scène's mooi beschrijven, en anderen niet.

Nog iets anders: we hoeven niet elke dag exact te weten wat je hoofdpersoon aanheeft! Dit zie je vaak:

Voor ik naar beneden ga trek ik een lichtgeel jurkje met witte kant aan, en witte slippers. Ik doe mijn haar in een staart.

Als je dit elke dag moet lezen word het echt heel saai. Natuurlijk kun je het wel doen als er bijvoorbeeld een gala is, wat voor jurk ze dan aandoet. Je kunt natuurlijk ook gewoon minder uitgbreid beschrijven.

Ik doe een lichtgeel jurkje aan en doe mijn haar in een paardestaart, en loop dan naar beneden.

Al een stuk beter. En je roept vrijwel hetzelfde beeld op.