Emoties zijn belangrijk in een verhaal, heel belangrijk zelfs. Mocht je niet weten wat emoties zijn: gevoelens die je hebt, dus bang/boos/blij/verdrietig/enz. En je moet ze dus NIET zo vertellen:

Ik voelde me bang.

Ik ben boos.

Lisa was heel blij.

Roos voelt ze verdrietig. 

Niet doen! Maar hoe moet het dan wel? Het mooiste is om je verhaal zo te vertellen, dat de lezer het automatisch doorheeft. Je kan soms wel gebruik maken van de dingen hierboven, maar niet te vaak. Doe het WEL zo:

Ik voel hoe mijn gezicht wit wegtrek. Mijn handen beginnen te zweten. Ik moet hier weg zien te komen.

Ik voel woede opborrelen. Bijna heb ik medelijde met de persoon voor me - bijna. 

Lisa vloog me om de hals en begon te lachen. 'Het is gelukt, het is gelukt!'

Met hangende schouders sjokte Roos naar huis. De mensen keken haar aan, naar de tranen die over haar gezicht rolde. 

Je ziet dat het ook meteen langer en leuker om te lezen wordt!