Ik liep naar hem toe. Zijn witte trui stak af tegen het zwart van de schaduwen. Ik had hem gevonden! Nu zou ik eindelijk weten wat ik weten wilde!
Ik begon hem te besluipen. De lantarenpalen wierpen een vaal licht over de straten. Ze konden mij moeilijk verbergen voor wat er komen ging.

Hij draaide zich om, zag mij, en rende weg. In zette de achtervolging in. Ik sprintte langs de donkere ramen en vloog over het trottoir. Stukje bij beetje kwam ik dichterbij. Nog even volhouden.
Opeens sloeg hij een zijstraatje in en verdween in de nacht. Doordat ik zo snel rende werd ik gedwongen een stuk verder dan nodig was verder te gaan, maar het lukte me al snel om hem achterna te komen. Hij stond aan het eind van het steegje op mij te wachten.
En toen gebeurde het.

Heel veel succes deelnemers. Dit is het verhaal dat jullie mogen afmaken.