'En?' was de eerste vraag die Melody stelde toen ze na de les bij Lucile en Dianne aan tafel schoof.

Een grote glimlach verscheen op het gezicht van haar vriendin. 'Gehaald!'

'Gefeliciteerd, ik wist wel dat je het kon!'

'Hoe was jouw les?'

'Kon beter.' Melody zuchtte.

'Ach nee toch,' zei Lucile. 'Wat is er gebeurd?'

'Het was allemaal heel leuk, tot Noah mijn gave uitprobeerde. Hij had er nog minder controle over dan ik. En Lucas was er.'

'Lucas? Is dat niet die niverial?' Dianne keek haar verbaasd aan. 'Wat moet die gast van jou?'

'Zijn baas heeft hem verteld dat hij me zelf maar moest trainen als hij het zo goed wist. Dus hij geeft me les en ik heb extra trainingen met de niverials.'
'Dat is best cool,' vond Dianne.

'Is het wel goed gekomen?' vroeg Lucile.

'Ja, het was even schrikken, maar niemand is gewond geraakt.' Melody nam een hap van haar brood en pakte haar mobiel uit haar zak. Toen herinnerde ze ze de foto die Dominique haar had gestuurd weer. 'Ik heb wel een gave foto.' Ze gaf haar mobiel aan haar vriendinnen en liet hem zien.

'Wow,' Lucile keek naar haar scherm. 'Dat is gaaf. Je zou hem je profielfoto moeten maken.' Dianne knikte instemmend.

'Ik weet het niet.' Melody opende haar instagram. Het meisje op haar profielfoto leek vriendelijk. Ze wist niet of ze dat wilde vervangen voor deze duistere versie van haarzelf. 'Ik denk dat ik hem gewoon post.'

'Moet je doen, ik moet ook weer eens wat posten.' Lucile lachte. 'Maar foto's van een onzichtbaar persoon zijn nogal saai.'

Dianne grinnikte. 'We maken morgenavond wel een paar foto's als we naar de club gaan.'

'Goed plan.' Lucile pakte haar mobiel uit haar zak. 'Hoe heet je op insta?'

'Melody4301,' zei ze terwijl ze de foto plaatste. Toen ze de pagina had ververst volgden LucileLovesLife en Diann3Cheva haar. Glimlachend volgde ze haar vriendinnen terug. 'Jullie moeten morgen wel echt foto's maken, ik wil alle verhalen horen.'

'We zullen je alle roddels vertellen,' beloofde Dianne.

Lucile knikte instemmend. 'Alles.'

Melody glimlachte dankbaar. Ze was blij voor Lucile, maar ze was stiekem wel een beetje jaloers. Zij wilde ook mee naar buiten. Het was niet eens dat ze van clubs hield, maar het voelde naar om er niet echt bij te kunnen horen. Niet dat ze dat aan haar vriendinnen zou vertellen, ze verdienden het om samen iets leuks te doen.

De volgende avond was het akelig stil op het Niverium. De meeste anderen waren of naar huis gegaan, of de stad in getrokken. De achterblijvers hadden hun lotgenoten opgezocht en waren samen aan het zwemmen of andere activiteiten aan het doen. Maar Melody had niemand anders dan Lucile en Dianne. Iedereen van Dominiques groep had hun gaventest al gehaald, dus zij hadden geen reden om hier in het weekend te zijn.
Dus zat alleen aan een tafeltje in de bijna uitgestorven kantine. Verveeld keek ze een paar youtube videos, waarna ze instagram opende. Misschien hadden Lucile en Dianne al foto's geplaatst.

Direct zag ze de notificaties. Haar foto had veel meer likes dan ze normaal gesproken zou krijgen. Ze voelde een kriebel in haar maag toen ze op de reacties klikte. Sinds wanneer was ze zo populair?

YourGirlGia
Wat een creep haha

Debora_Hearts
Denk je echt dat je beter dan ons bent omdat je een gave hebt?

Debora... Gianna... Ze staarde wezenloos naar haar scherm. Ze had kunnen weten dat de meiden een manier zouden vinden om haar te bereiken. Waarom was ze zo dom geweest om te denken dat ze nu rustig zou kunnen posten? Had ze echt gedacht dat ze haar wel met rust zouden laten nu het goed met haar ging? Nerveus las ze verder

Debora_Hearts
Mensen met gaven zouden opgesloten moeten worden. Ze heeft me gemarktelt.

AshlynWolves
Waarom is iedereen zo negatief? Ik vind het een mooie foto
|
YourGirlGia
@AshlynnWolves Melody gebruikt haar gave om mensen pijn te doen. Ze is een vreselijk persoon.
|
AshlynnWolves
@YourGirlGia Oh dat wist ik niet. Kan dat zomaar?

StarMakesArts
Blegh waarom pronk je met je gave?

Dennis.t.323
Is het waar dat deze ze iemand aangevallen heeft?
|
YourGirlGia
@Dennis.t.323 Ja, mijn vriendin. En vervolgens wordt ze beloond door naar het Niverium te mogen
|
Dennis.t.323
@YourGirlGia dat is afschuwlijk. Er is toch ook een gave instelling voor mensen die gevaarlijk zijn. Waarom zit ze daar niet? Opsluiten die handel.

EvaEdenbrugeeee
Walgelijk

De woorden duizenden voor haar ogen. Snel drukte ze haar scherm uit. Was ze echt zo erg? Nee toch? Debora en Gianna probeerden haar te pesten, toch? Maar waarom was iedereen het dan met hen eens? Ze kende de meesten niet eens.

Hadden ze gelijk? Was ze echt zo walgelijk? Ze wenste mensen dood als ze haar gave gebruikte. Dat kon niet goed zijn. Misschien hadden Lukas en Noah het fout. Wat als dit wel aan haar lag?
Haar ogen gleden richting haar vingers, die gelukkig nog hun normale kleur hadden. Ze moest uitkijken, dit was niet het moment voor dit soort gedachten. Ze zat midden in een kantine. Ze kon het zich niet veroorloven om hier de controle te verliezen.

Haar ogen schoten door de ruimte langs de jongen die een krant las en de meisjes die samen een spelletje kaarten speelden. Zouden zij wel op tijd wegkomen als de schaduwen vrijbraken? Ze moest hier weg gaan, naar een plek waar het veiliger was. Ze schoot overeind en liep gehaast richting de lift. Focus je, zei ze tegen zichzelf. Ze hoefde alleen maar hier weg te komen. Ze kon nu niet in paniek raken. Ze moest de controle bewaren.

Met bevende vingers drukte ze op het knopje van de lift. Ze was bijna alleen. Het zou goed komen.

Het zoemende geluid van de lift kwam haar tegemoet. Toen schoven de deuren open. Midden in de lift stond iemand. Nee. Snel stapte ze achteruit.

'Hé Mel. Hoe is het?' Noah keek haar glimlachend aan.

'I-i-k,' stamelde ze. Het lukte haar niet om woorden te vinden. 'Het gaat wel, denk ik.'

'Hé, niet liegen jij.' Hij keek de kantine in. 'Waar zijn je vriendinnen?'

'Die zijn naar de club.'

'Dus je bent helemaal alleen?'

Ze knikte zacht.

'Dan kom je toch bij ons zitten? Wij zijn er ook nog.'

'Ik dacht dat jullie ook weg waren.'

'Vincent en Evan wel, maar Dominique en ik niet. We zitten op haar kamer een serie te kijken. Ik ben snacks aan het halen.' Hij hield een lege plastic tas op. 'Kom je mee de kantine raiden?'

Ze wierp een korte blik op haar handen die niet langer trilden. Kon ze veilig terug lopen? Zouden de schaduwen dan niet ontsnappen? Noah was er bij, herinnerde zichzelf. Hij wist hoe haar gave werkte. Als er iets mis ging zou hij helpen. Zijn aanwezigheid alleen al kalmeerde haar. Ze glimlachte voorzichtig. 'Graag.'