Nerveus stapte Melody door het hek van wat eens Louis' villa was. Het terrein zag er anders uit dan vroeger. De tuin was wilder en er flikkeren kleine lichtjes in de buxus struiken. Voor de ramen van het huis hingen blauwe gordijnen. Geel licht stroomde door de kiertjes.
Melody glimlachte. Elke keer dat ze hier kwam, oogde het huis net wat gezelliger. Ze liep naar de deur en keek naar de mat onder haar voeten. "Zonder pizza geen toegang," stond er met sierlijke letters. Grinnikend belde ze aan.

Het duurde niet lang voordat er beweging achter het matte glas van de deur zichtbaar werd. Even later deed Dominique open. Ze droeg een knalroze badjas over haar spijkerbroek en zwart shirt. 'Hallo, ben je er klaar voor?'

'Ik hoop het,' Melody veegde haar schoenen aan de mat en stapte de grote gang in. Direct viel haar op dat de schilderijen uit de gang waren verdwenen. In plaats daarvan waren er verschillende posters aan de muur geplakt. Het zag er rommelig uit.

'Daar moet je niet naar kijken,' zei Dominique snel. 'Ik probeer iets dat ik op Insta zag na te maken, maar het is nog niet af.'

'Oh, het ziet er al best redelijk uit,' grinnikte Melody.

'Redelijk,' herhaalde Dominique hoofdschuddend. 'Het is een puinhoop, maar daar zijn we hier niet voor. Heb je schoenen meegenomen?'

'Ja,' Melody hield haar plastic tasje wat ze bij zich had omhoog. 'Ik heb alleen hakken en witte sneakers. Ik weet niet precies wat je in gedachten had.'

'Kun je op hakken lopen?'

'Geen idee.'

'Nee dus,' grijnsde Dominique. 'We gaan met de sneakers. Ik heb al een paar ideetjes.' Ze liep de trap op.

Melody volgde haar naar boven een grote inloopkast in. In de hoek stonden een paar vuilniszakken waar herenkleding uitstak. De rekken waren nu gevuld met de meest uiteenlopende verzameling van vesten, jurken en kledingstukken waarvan ze niet wist wat het waren. Op de planken die tegen de andere muur waren opgesteld, stonden schoenen, een paar stapels t-shirts en verschillende broeken.

'Oké, ik heb gekeken naar de dresscode en het is redelijk gala-achtig. Dus lange jurken, nette pakken en dat soort dingen.' Dominique liep naar haar kast en pakte een van de jurken. Het was een sierlijke zwarte jurk met glittertjes. 'Ik dacht eerst dit voor jou, maar toen bedacht ik me dat iedereen donkere dingen draagt.'

Melody knikte zacht. 'Mij maakt het niks uit. Ik hoef niet op te vallen.'

'Dat weet ik, maar ik heb iets beters.' Dominique keek haar aan. Er stond een scheve grijns op haar gezicht die Melody vertelde dat ze al lang een plan had gemaakt. Ze liep langs de kledingstukken en trok een rosé gouden broek tevoorschijn. 'Wat dacht je van dit?'
Melody keek er naar. Hij zag er mooi uit, maar ze wist niet waar ze het zelfvertrouwen vandaan moest halen om dat te dragen. Voor zoiets had je een sterke persoonlijkheid nodig. 'Ik weet het niet.'

'Probeer het eens. Als je het niets vindt, kun je altijd nog de jurk aan.' Dominique gaf haar de broek. 'Bovendien kun je je hier veel beter in bewegen. Dat is nooit verkeerd.'

Melody knikte zacht. Dominique zou haar de jurk niet laten proberen, voordat ze dit ding had aangetrokken.

'Hier, dit hoort er ook bij.' Dominique pakte een rosé gouden hemdje en een doorschijnende blouse. Waarna ze snel een dunne riem van de schoenenplank trok.

'Bedankt,' Melody legde ze op de broek en liep naar de grote badkamer. Ze draaide de deur op slot en keek naar de stapel kleding. Hoe moest ze dit eigenlijk aantrekken? Ze had geen flauw idee. Misschien moest ze maar met de broek beginnen.

Ze verwisselde haar spijkerbroek voor de glanzende broek en hees hem over haar heupen, waarna ze de top aandeed. Ze keek kort in de grote spiegel die boven de wasbak hing. Ze zag er vreemd uit, akelig volwassen. Ze pakte de riem en deed hem om haar heup. Toen keek ze naar de blouse die nog op de grond lag. Hoe hoorde die hier nu weer bij? Ze draaide de badkamerdeur los. 'Dominique?'

'Ja, een momentje.' Er klonk wat gestommel vanuit de slaapkamer. Even later stapte Dominique naar buiten in het meest intense jumpsuit wat Melody ooit had gezien. Het was donkerblauw en van top tot teen bedekt in glitter. Ze had een bijpassende riem met een grote gouden gesp om gedaan en een serie kettingen rond haar nek hangen. Ze zag eruit als een sterren koningin.

'Wauw,' lachte Melody zacht.

'Ik heb altijd al op een gelegenheid gewacht om deze aan te doen.' Haar vriendin draaide een rondje en stapte toen naar haar toe. 'Laat me eens kijken. Die riem is sowieso te dun.' Ze klikte de gesp rond. 'Waar heb je de blouse?'

'Die ligt hier.' Melody pakte hem van de badrand. 'Wat moet ik ermee?'

'Die doe je onder je top. Maar ik denk dat ik een betere heb. Durf je wat glitter aan?'

Eigenlijk niet. Melody keek aarzelend naar Dominique. Naast haar zag haar outfit er een stuk minder intens uit. 'Ik kan het proberen.'

'Ik wist het.' Dominique rende haar inloop kast in.' Binnen een paar seconden kwam ze terug met iets wat amper een blouse te noemen was. De huidkleurige stof was doorschijnend en gevuld met kleine glimmende stukjes. De mouwen waren wijd en kwamen samen bij de pols. Het was een stuk minder extreem als Melody verwacht had. 'Ik denk dat dit je goed staat.'

Melody glimlachte voorzichtig. 'Hij is best mooi.'

'Wacht maar tot je hem aan hebt.' Dominique duwde haar de badkamer in en trok de deur dicht.
Melody trok de kleding aan zoals Dominique gezegd had en keek nogmaals in de spiegel. Het zag er verrassend goed uit. Het was nooit een kleur die ze voor zichzelf zou hebben uitgekozen, maar ze voelde er zich niet slecht in. Ze glimlachte naar haar spiegelbeeld en duwde de neiging om toch naar de jurk te grijpen weg. Ze wilde Van Hulzen toch laten weten dat ze niet bang was?

Ze opende de badkamer deur. 'Wat vind je?'

Dominique kwam de slaapkamer uitlopen en keek haar aan. 'Prachtig, maar wat vind je zelf?'

'Het is even wennen, maar ik denk dat het niet verkeerd is.'

'We hebben nog even voordat we weg moeten. Waarom draag je het niet gewoon een kwartiertje. Als je je dan nog steeds ongemakkelijk voelt, doen we iets anders aan.'

'Dat is een goed idee.' Melody glimlachte opgelucht. 'We moeten zo wel even een foto maken. Dit is de eerste keer dat ik zoiets aan heb.'

Dominique knikte. 'Ik doe eerst je make-up en daarna is het tijd voor een fotoshoot. Kom, ik heb al een idee.'

Melody volgde haar terug de badkamer in en stond haar vriendin toe zichzelf uit te leven.

Drie kwartier later stapten reden ze naar het Niverium. Melody had nog steeds haar rosé gouden outfit aan. Glimlachend appte ze Lucile een van de foto's die ze genomen hadden, waarna ze haar ogen op de bosweg voor hen richtte. Voor even voelde ze spanning opborrelen, maar toen ze naar Dominique in haar belachelijk mooie jumpsuit keek spoelde het snel weg. Ze gingen dit samen doen en ze zagen er beiden uit alsof ze de hele wereld aankonden. Dit werd hoe dan ook een groot avontuur.

Er stond een scheve glimlach op Dominique's lippen toen de hekken van het Niverium in zicht kwamen. 'Ben je er klaar voor?'

'Nee,' lachte Melody. 'Jij wel?'

'Ik ben er altijd al klaar voor geweest.' Ze remde af bij de slagboom. 'Mag ik je pasje?'

Melody knikte en gaf haar het kaartje.
Dominique overhandigde het aan de bewaker, waarna ze al snel verder mochten rijden. Zonder het eerst te vragen stuurde Dominique richting de parkeerplaats van de niverials. 'Dit wordt leuk.'

'Ik hoop het. Ik vind het vooral eng,' gaf Melody toe.

'Dat kan ik me voorstellen, maar ze hebben ons zelf uitgenodigd. Ze hadden kunnen weten dat jij mij zou meenemen.'

'Ik denk niet dat ze zich dat hebben bedacht.'

'Dat is hun eigen probleem.' Dominique parkeerde de auto en zwaaide het portier open. 'Mag ik u escorteren Melody Summers,' zei ze overdramatisch.

'Uiteraard.' Melody stak haar arm in die van Dominique en liep met haar de parkeergarage uit.
Het terrein van het Niverium was donker. Langs het wandelpad dat van de parkeergarage naar het oude gebouw liep waren fakkels opgesteld. De vlammen flikkerden in de koude wind. Het licht weerkaatste in Dominique's jumpsuit.

'Ze hebben er wel werk van gemaakt,' mompelde Melody.

'En dat ondanks de bezuinigingen,' grinnikte haar vriendin. Ze liep naar de grote deuren die nu wijd open stonden.
Twee van de bewakers stonden bij de deur opgesteld. Beide mannen droegen nette pakken.

'Goedenavond,' groette een van de twee hen. 'Met wie heb ik het genoegen.

'Hallo,' Melody haalde het pasje uit de handtas die ze van Dominique had geleend. 'Melody Summers en mijn vriendin Dominique Hauxwell.'

De man knikte en gaf haar pasje terug. 'Fijne avond dames.'

'Bedankt,' Dominique schonk hem een glimlach en trok Melody de deur door. Ze boog naar haar toe en fluisterde in haar oor. 'Tijd om Van Hulzen een lesje te leren.'