"Βγάλε  το χέρι σου τώρα..." πρόσταξε με δυσκολία μα η φωνή της κάθε άλλο παρά προσταγή έβγαζε στα αφτιά του. Ένιωθε το στήθος του να ταρακουνιεται ολόκληρο στο άγγιγμα του και το ευχαριστιοταν. Θα την είχε...θα την πηδούσε στα σίγουρα.

"Μα αφού σου είναι αδιάφορο το άγγιγμα μου . Ποιο το πρόβλημα;" Η φωνή του ολοένα και χαμήλωνε. Την ώθησε ελαφρά προς τα πίσω για να βρει το κορμί της αντίσταση στο πάγκο και χώθηκε στο λαιμό της. Είχε πάει με αμέτρητες γυναίκες. Πουτανες και μη. Γνώριζε το γυναικείο κορμί σαν την ίδια του τη παλάμη...

"Από τη στιγμή που δεν με τραβάς πάει να πει ότι απλά με ενοχλείς αν δεν το έχεις καταλάβει..." αποκρίθηκε  και τα λόγια της βρήκαν αμέσως το αφτί του. Εκείνος έκανε στην άκρη τα μαλλιά της και ρούφηξε δυνατά το λαιμό της ενώ με το άλλο χέρι την χάιδευε στη κοιλιά.

"Δηλαδή δεν νιώθεις;"

"Όχι..." Η ανάσα της έγινε πιο κοφτή κι εκείνος γέλασε. Του έλεγε ψέματα φυσικά...Όλες νιώθουν...Όλες.

"Ακόμα κι αν κάνω αυτό;" είπε και χώνοντας το χέρι του μέσα από το σορτς της, άγγιξε τα οπίσθιά της και χωρίς να σταματήσει συνεχισε ώσπου έφτασε στα απόκρυφα της. Έκανε στην άκρη το εσώρουχο και χωρίς προειδοποίηση, βύθισε μέσα της το δάχτυλο του. Το βογγητο που της ξέφυγε ήταν η καλύτερη απάντηση που θα μπορούσε να του δώσει. Σκιαγράφησε έναν κύκλο μέσα της , ενώ παράλληλα ρουφούσε το λαιμό της δυνατά .

"Στα...στα..σταμάτα..." την άκουσε να λέει ξεπνοα μα δεν είχε σκοπό.

"Αφού δεν νιώθεις...Σωστά;" βύθισε ακόμα ένα δάχτυλο με δυσκολία μέσα της και μέτρησε το κόλπο της νοερά. Ήταν πράγματι στενός και το έβλεπε. Αν και είχε χοντρα δάχτυλα, συνήθως έβαζε δυο στο κόλπο μιας γυναίκας και υπήρχε και κενό. Στο δικό της, το δεύτερο μπήκε με ζόρι. Ήταν αρκετά υγρός και ενώ θα έπρεπε να μπαινοβγαινουν εύκολα την ένιωσε να σφίγγει τα τοιχώματα της  δυνατά φυλακίζοντας τα δάχτυλα του,  και πιέζοντας τα έστελνε παλμικες δονήσεις σε όλο του το κορμί...

"Καις ολόκληρη..." μουρμούρισε δαγκωνοντας το λοβό του αυτιού της ενώ δεν το έκρυψε από τον εαυτό του ότι απόλαυσε την αίσθηση του σφιξιματος. Αν ο Τρισταν είχε δίκιο τότε θα στο κρεβάτι θα ήταν εκρηκτική...

"Ίαν... βγάλε σε παρακαλώ τα δάχτυλα σου " του είπε ξεπνοα κι εκείνος χαμογέλασε

"Με αφήνεις να το κάνω μωρό μου ;" της απάντησε περιπαικτικά και η στιγμή τους διακόπηκε από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στη πόρτα...

Η Σκάρλετ τον έσπρωξε  αυτόματα λαχανιασμενη. 

"Σκαρ; Τι έπαθες;" Η φωνή του Κασιεν έφτασε στα αφτιά τους και εκείνη κατακόκκινη από ντροπή πήγε προς τη μπαλκονόπορτα κάνοντας νόημα στον Ίαν να σωπάσει.

"Τίποτα!! "

"Πώς τίποτα; Η μητέρα σου μου είπε να έρθω αμέσως!"

Ξάφνου το πρόσωπο του Ίαν σκοτείνιασε...

"Βγες έξω και μην ξανάρθεις!"Του είπε χαμηλόφωνα σπρώχνοντας τον έξω στη βεράντα μα το μυαλό του Ίαν ήταν ήδη θολωμενο...

***

Ένα τρίτο χαστούκι εκτοξεύθηκε με φόρα πάνω στο μάγουλο της και η Άννα στριγκλισε από το κλάμα. 

"Σταμάτα!!Θα μου αφήσεις σημάδια!!" Παραπονέθηκε μα εκείνος είχε βγει εκτός εαυτού

"Επείγον ε;;; Του είπες να έρθει στο σπιτάκι αμέσως ε;;;" ένα ακόμα χαστούκι βρήκε τα χείλη της τα οποία μάτωσαν .

"Συγνωμη ...Δεν θα το ξανακάνω..."

"ΠΆΨΕ!!!" Της είπε κι εκείνη μαζεύτηκε σαν το γατί. "ΠΩΣ ΤΟΛΜΗΣΕΣ;"

"Ίαν για το Θεό σταμάτα!! ΖΉΛΕΨΑ ΓΑΜΩΤΟ !!"

"ΜΕ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΖΗΛΕΨΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ;"

Ξάφνου η πόρτα της κρεβατοκάμαρας άνοιξε και ο Κασιεν όρμησε προς τα μέσα σταματώντας τον Ίαν.

"Ηρέμησε αδερφέ πριν ακούσει κάτι η μικρή!! Τι διάολο έγινε; Πήγα και με εδιώξε!" Ο Κασιεν δεν καταλάβαινε τι συμβαίνει...

"Αυτή η πουτανα έγινε!!! Ήμουν τόσο κοντά στο να την πηδήξω και σε έστειλε επίτηδες!!" Ο Κασιεν ακούγοντας τον θύμωσε. Γύρισε προς την Αννα εκνευρισμένος και έσκυψε μπροστά της.

"Αλήθεια λέει;" τη ρώτησε επιθετικά και μόλις εκείνη κούνησε το κεφάλι της τη χαστουκισε και ο ίδιος. Ένα πράγμα είχαν ιερό ανάμεσα τους . Την οικογένεια. Μπορεί να έβαλαν μεταξύ τους στοίχημα για το ποιος θα την πηδήξει αλλά ο Κασιεν δεν ήταν μαλακας. Αν ο Ίαν τα κατάφερνε πρωτος θα του έβγαζε το καπέλο. Έπαιζαν δίκαια πάντοτε.

"Τράβα φτιάξε τα μούτρα σου και φρόντισε να βάλεις μυαλό!!" Της είπε έξαλλος και η Άννα μαζεύοντας τον εαυτό τη έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο. Μόλις έμειναν μόνοι ο Κασιεν έβγαλε ένα τσιγάρο και το πάσαρε στον Ίαν.

"Πόσο κοντά έφτασες; Συγνωμη αδερφέ αλλά δεν είχα ιδέα..."

"Αρκετά κοντά... Της έβαλα το δεύτερο δάχτυλο δύσκολα. Είχε δίκιο ο Τρισταν.  Θα αποδειχθεί χρυσάφι! Αν αυτή η πουτανα δεν σε έστελνε..."

"Γάμησέ την!!. Γάμα και το στοίχημα. Γάμα τα όλα. Θα μιλήσω στο μπαμπά και θα του πώς πως είναι καλή. Θα την πάρουμε και τέλος!"

'Είσαι μαλακας ρε; χωρίς δοκιμή; Σε καμία περίπτωση..." του είπε ο Ίαν εκνευρισμένος. "Πως την είδες;"

"Αναψοκοκκινισμενη...Γι αυτό και μόλις μου ζήτησε να φυγω  ήρθα αμέσως. Κατάλαβα πως κάτι συμβαίνει..." του απάντησε ο Κασιεν. "Και τι προτείνεις να κάνουμε δηλαδή; Οι μέρες περνάνε.  Αύριο κάποιος πρέπει να πάει στο φορτίο...Ο Τρισταν είπε ότι θα έρθουν δύο ακόμα απειραχτες. Η μια 17 η άλλη 18..."

"Θα πας εσύ και θα πάρεις και τη πουτανα μαζί για να μην τη δει η Σκαρ...Κάτι θα σκεφτώ να πω.." Ο Ίαν πέταξε το τσιγάρο από το μπαλόνι και ο Κασιεν γέλασε

"Δεν θα μου φορτώσεις τη μαλακισμενη!"

"Δεν έχεις επιλογή. Αν τη δει και καταλάβει πως είναι χτυπημένη θα έχουμε θέμα. Εκτός αυτού θέλω να κάνω κίνηση αύριο τώρα που είναι ζεστά τα πράγματα!" Ο Ίαν έδειχνε αρκετά σοβαρός και ο Κασιεν αναστέναξε.

"Και γιατί δεν πας εσύ ρε; με ποια δικαιολογία θα λείψω μαζί με την Αννα;; "

Ο Ίαν τον κοίταξε σκεπτικός...

"Θα βρω κάτι...Τώρα πήγαινε ενημέρωσε την πως αύριο φεύγετε. Μην αγγίξεις καμία παρθένα μαλακα!! Αυτές θα πουληθούν αμέσως!"

"Σταμάτα το κήρυγμα ρε! Ξέρω..."

"Ναι...ξέρεις...Όπως πριν λίγους μήνες που πούλησα μια για παρθένα και ο Γκρευσον με πήρε έξαλλος και έψαχνε το αίμα!!" Ο Κασιεν μαζεύτηκε ακούγοντας τον αδερφό του. Είχε δίκιο. Έκανε μαλάκια αλλά εκείνη η κοπελίτσα τον εξίταρε αρκετά, τόσο η ίδια όσο και τα ουρλιαχτά της όταν την πηδηξαν μαζί με τον Τρισταν. Ακόμα είχε αμφιβολίες που τον έστειλαν νωρίτερα. Ήταν χρόνια κολλητοί και πάντα κάνανε μαζί της μαλακιες ... Η απόφαση όμως πάρθηκε από ψηλά. Έπρεπε να στεικουν κάποιον έμπιστο πριν φτάσουν και δεν ήθελαν τη Σκάρλετ παρθένα. Ο πατέρας τους την ήθελε για μόνιμη και όχι για πούλημα.

"Αν τη πηδήξεις στείλε μήνυμα..." του είπε μόνο και έφυγε από το δωμάτιο.

"Αν την πηδήξω;; αν;; είναι σίγουρο αδερφάκι μου !!" Μονολόγησε σκεπτόμενος τον υγρό της κόλπο και έστρωσε το όργανο του που είχε ήδη σηκωθεί. Θα μπορούσε κάλλιστα να παίξει μόνος μαζί του μα θέλησε να ξεσπάσει στο κορμί της τις ορμές που του προκαλούσε...

Σας φιλώ...