Μια μέρα αλλιώτικη


"Καλησπέρα..." αποκρίθηκε  προσπαθώντας να μην κοιτάζει το σώμα του.

"Η μητέρα σου κατεβαίνει...Ντύνεται " της είπε ψυχρά και μπαίνοντας μέσα άνοιξε το ψυγείο και έβγαλε ένα μπουκάλι κρύο νερό. Η Σκάρλετ κάθισε στο τραπέζι με το βλέμμα κολλημένο στη πόρτα παρακαλώντας από μέσα της να κατέβει γρήγορα η μάνα της. Εκείνος δεν έκανε καμία κίνηση προς το πρόσωπο της όλη την εβδομάδα μα εκείνη δεν ήξερε κατά πόσο θα άντεχε να συνεχίσει να τον βλέπει ημίγυμνο. 

"Δεν άργησα!!" Άκουσε άξαφνα και είδε τον Κάσιεν να μπαίνει. "Εμ ...Πριν  αρχίσουμε τις χαιρετουρες, να ξέρετε πως δεν θα μείνω πολύ. Θα βγω με γκόμενά απόψε και καταλαβαίνετε" Η Σκάρλετ γέλασε δυνατά και τον κοίταξε

"Εσύ τι γελάς; Θες να μου δώσεις μήπως ότι θα μου δώσει εκείνη και να μείνω;" το γέλιο της κόπηκε μαχαίρι αλλά όχι και στον Ίαν ο οποίος ξεκαρδιστηκε. 

"Μην την προκαλείς γιε μου. Είναι ιδιαίτερη..." του είπε με ύφος και Η Σκάρλετ τον αγριοκοιταξε.

"Ξέρεις κάτι; Ίσως όχι σήμερα αλλά αύριο σίγουρα μπορώ να σου δώσω αυτό που θες !"Είπε άξαφνα "Όπως λέτε κι εσείς δεν έχει νόημα να έχουμε κόμπλεξ σωστά; Έχω καιρό να κάνω σεξ οπότε ίσως εκμεταλλευτώ το κορμί σου !" Οι δύο άντρες την κοίταξαν με ανοιχτά τα στόματα και η Σκάρλετ σηκώθηκε. Τους χαμογέλασε και πήγε ως τη πόρτα.

"Ελπίζω να μην με πήρες στα σοβαρά Κασιεν...." είπε πονηρά

'Άτιμο θηλυκό!!!" Της φώναξε και άρχισε να την κυνηγάει σε όλο το σπίτι.

Λίγες ώρες αργότερα...

"Λοιπόν;Θα μείνεις απόψε;" τη ρώτησε και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Το γεύμα είχε τελειώσει , οι γονείς τους αποσύρθηκαν στην κρεβατοκάμαρα και η Σκάρλετ απολάμβανε το υπόλοιπο κρασί της με τον Κάσιεν στο δωμάτιο του.

"Ποιο το νόημα μωρέ..."του αοαντησε σβήνοντας το τσιγάρο 

"Ωωωω  έλα τώρα!Αφού μου υποσχέθηκες στο φαγητό να δούμε ταινία σήμερα ...Εξαιτίας σου ακύρωσα το ραντεβού μου !!! Ντάξει.. είπαμε όχι σεξ αλλά τουλάχιστον έλα να αράξουμε ρε φίλε!" Η Σκάρλετ του γλυκογελασε. Είχε αρκετή πλάκα σαν άνθρωπος και φυσικά ήταν το ίδιο όμορφος με τον πατέρα του. Μόνο που δεν ήταν ο πατέρας του....

Όλα έμοιαζαν ιδανικά αυτές τις μέρες. Ακόμα και στο δείπνο σήμερα η μητέρα της ήταν κύρια, γλυκειά όπως συνήθιζε να είναι και μετρημένη. Μίλησαν για την εκκλησία, το λευκό ταγιέρ αντί για νυφικό που ήθελε να βάλει αλλά και για τη δεξίωση.

"Που χάθηκες πάλι μωρέ Σκαρ ;"

"Απλώς σκεφτόμουν... Άντε,! Θα μείνω για ταινία αλλά τα χέρια μαζεμένα καλά;"

Ο Κασιεν συμφώνησε χωρίς πολλά πολλά και βάζοντας το Λάπτοπ στο κρεβάτι, διάλεξαν ταινία και ξάπλωσαν μαζί....

Το επόμενο πρωί...

Άπλωσε το χέρι μα το κρεβάτι ήταν άδειο. Μουρμουρησε κάτι ψιλά μέσα στον ύπνο της και σηκώθηκε. Ο υπολογιστής ήταν τραβηγμένος στην άκρη και εκείνος έλειπε. Σηκώθηκε πιεσμένη. Έκανε ένα κρακ στο λαιμό και βλέποντας μόνο τον ονειρεμένο καφέ που ήθελε να πιει βγήκε από το δωμάτιο του. Για ακόμα μια φορά το σπίτι έμοιαζε με νεκροταφείο. Μην δίνοντας σημασία κατέβηκε και μπαίνοντας είδε τον Ίαν στη κουζίνα.

"Καλημέρα..." ψέλλισε αδιάφορα

"Καλημέρα, ελπίζω να μη σε κούρασε ο μικρός..." σχολίασε πικρόχολα κι εκείνη χωρίς να έχει κουράγιο για αντιπαράθεση τον στραβοκοιταξε και κατέβασε μια κούπα από το ντουλάπι.

"Έχει έτοιμο καφέ;" τον ρώτησε μονάχα κι εκείνος παίρνοντας την κούπα από τα χέρια της την γέμισε. Έδειχνε εκνευρισμένος αλλά το βλέμμα του ήταν όπως πάντα καθαρό.

"Πηδηχτηκατε;" ρώτησε άξαφνα και ο καφές από την πρώτη της γουλιά της έφυγε μέσα από τα χείλη.

'Μην αρχίζεις σε παρακαλώ πρωί πρωί...Νομιζα τα ειχαμε ξεπερασει αυτα αυτες τις μερες..." του απάντησε και σήκωσε το χέρι για να σκουπίσει το καφέ μα δεν πρόλαβε. Εκείνος το άρπαξε και τραβώντας την βίαια προς το μέρος του ,εγλυψε τα χειλη της καθαριζοντας τα... η Σκαρλετ ενιωσε αυτόματα να φλεγεται και τον έσπρωξε χωρίς να πει κάτι.

"Θέλεις να σου μάθω τι πραγματικά  εστί  έρωτας;" τη ρώτησε κι εκείνη παρέμεινε στατική να κοιτάζει βαθειά μέσα στα μάτια του .

Είναι τρελός ; αναρωτήθηκε μετακινώντας το κορμί της λίγους πόντους μακριά.

"Καλημέρα !" η φωνή της μητέρας της έφτασε στα αφτιά της και εκείνος γύρισε αμέριμνα προς τη καφετιέρα. Ο Κάσιεν  δεν άργησε να μπει κι εκείνος στη κουζίνα . Πηραν θεση στο τραπεζι και κοιτάζοντας τους να κάθονται  σαν να μην συμβαίνει τίποτα ένιωσε να πνίγεται 

"Όλα καλά Σκαρ;" τη ρώτησε ο Ίαν με ένα πονηρό μειδίαμα στο πρόσωπο του. Εκείνη έστρεψε το βλέμμα της πρώτα στη μάνα της, μετά στο γιο του, και αφήνοντας τον τελευταίο άρπαξε τη τσάντα της και έφυγε τρέχοντας από το σπίτι ...

***

Βγήκε από το μπάνιο έχοντας ένα τσιγάρο στα χείλη και σταμάτησε μπροστά από το καθρέφτη. Βαρέθηκε το θέατρο. Είχε την πλάκα του στην αρχή μα οι δουλειές έτρεχαν και έπρεπε να φύγει από τη Λουιζιάνα . Κοίταξε τις γκρίζες τρίχες στους κροταφους του και ξεφυσησε. Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου για να μην τραβήξουν τα βλέμματα. Και όλα αυτά για την πουτανα την Αννα που εγκαταστάθηκε σε μια μικρή κωμόπολη.

"Ωριμαζεις !" Άκουσε από πίσω και είδε τον Κάσιεν στην πόρτα.

"Γάμησέ με ρε μαλακα! Μέχρι και τα μαλλιά μου εβαψα για να μην μας καταλάβουν το κέρατο μου μέσα!!"

"Ωωωω έλα τώρα ρε μπαμπάαα " σχολίασε και ο Ίαν γύρισε έξαλλος προς το μέρος του.

"Κόψε τις παπαριες ρε ηλίθιε! Αν δεν ησουν αδερφός μου μα το θεο θα σου τη φυτευα για την ειρωνεία σου! Η μικρή έφυγε σωστά;"

Ο Κασιεν αναστέναξε.

"Έφυγε..."

"Ώραια. Πηδηξες χθες;"

"Όχι φυσικά! Έκανα τα πάντα μα εκείνη το βιολί της. Πώς θα δουλέψει όλο αυτό;" τον ρώτησε και ο Ίαν έσφιξε το σαγόνι.

"Όπως πάντοτε. Με τη βία..."

"Δεν ξέρω Ίαν...Πρέπει να κινηθούμε προσεκτικά. Όλοι την ξέρουν στη πόλη. Δεν θα σου εύκολο..."

"Αυτή η αναθεματισμενη φταίει! Ο μπαμπάς της το ξεκαθάρισε όταν αποφάσισε να φύγει με τον μαλακά τον Άντριου πως τον θα έφτανε η ώρα να πληρώσει για την ελευθερία της έπρεπε να τα έχει όλα στην εντέλεια...εκείνη τι έκανε;; έμεινε μαζί του σε ένα μέρος που τους έμαθαν όλοι και φυσικά ούτε φρόντισε να ενημερώσει τη κόρη της. Ωραίο το παιχνιδάκι αλλά με κούρασε... το φορτίο έχει φτάσει στο Μεξικό και το φόρτωμα για την Ιαπωνία έπρεπε να με βρει εκεί! " ο Ίαν άναψε το τσιγάρο και κοίταξε έξω από το παράθυρο...

"Θες να πάω εγώ στο φορτίο ; Ο Κάρλος με ενημέρωσε πως υπάρχουν και τρεις παρθένες. Το αρπαγμα έγινε από μεγάλες πόλεις όπως γίνεται παντα και μέχρι στιγμής κάνεις δεν έψαξε..."

"Δεν ξέρω. Ο μπαμπάς έχει φαει κόλλημα με τη κόρη της Άννας. Απορώ τι την θέλει από τη στιγμή που έχουμε τόσες ρε πουστη !"

"Είναι ξεκάθαρο Ίαν... Η Άννα αντάλλαξε το πρώτο της παιδί για την ελευθερία της πριν πόσα χρόνια και το ξέρεις.  Ο μπαμπάς τηρεί τις συμφωνίες του...Αυτό που με εκπλήσσει ξέρεις όμως ποιο είναι;" ρώτησε περίεργα

"Με βλέπεις για μέντιουμ ρε;"

"Απορώ ρε μαλακά που την πηδηξες!" Σχολίασε με αηδία ο Κασιεν

"Και τι να κάνω κλεισμένος σε αυτό το γαμημένο τόπο; να πιάσω τη μικρή και να της αλλάξω τα φώτα χωρίς λόγο; Πάντως από όσο λέει ο Τρισταν είναι καλή..." Ο Ίαν χαμογέλασε το ίδιο όμως και ο Κασιεν.

"Σε προκαλώ να δούμε ποιος θα την ρίξει πρώτος!"Του είπε και ο Ίαν γέλασε αρκετά δυνατά.

"Όποιος και να το κάνει, στο μπουρδελο θα καταλήξει. Το στοίχημα πάει όμως... Ας βάλουμε λίγο αλατακι στη βαρεμάρα!!"

Έδωσαν τα χέρια σαν άντρες και ο Ίαν επέστρεψε στο μπαλκόνι κοιτάζοντας προς το σπιτάκι του κήπου πονηρά...

Σας φιλώ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top