Πηγαινοερχόταν στο σαλόνι νευρικός. Η ώρα είχε πάει δώδεκα και τέταρτο κι εκείνη ακόμα δεν είχε επιστρέψει. Ήξερε πως η βραδινή βάρδια τελείωνε στις έντεκα και φυσικά θα την περίμενε για να κάνει κίνηση. Του ξέφυγε το πρωί και ένιωθε ακόμα σοκαρισμένος που κατάφερε να βρει την πηγή του προβλήματος. Έβαλε ένα ουίσκι , κάθισε στην πολυθρόνα και λίγο πριν ανάψει το τσιγάρο του άκουσε το αυτοκίνητο της να μαρσαρει καθώς περνούσε την πύλη.

Σε δευτερόλεπτα άφησε το ποτήρι κάτω και βγήκε μα σταμάτησε στο πλατύσκαλο βλέποντας την να βγαίνει βιαστικά και να τρέχει προς το σπιτάκι. Η μπλούζα της ήταν σκισμένη και τα μαλλιά της ανακατεμένα. Χωρίς δισταγμό έτρεξε πίσω της και αρπάζοντας την από το μπράτσο τη γύρισε προς το μέρος του.

"ΠΑΡΆΤΑ ΜΕ!!!" Ούρλιαξε σπαρακτικά και αποφεύγοντας την οπτική επαφή σκούπισε τα δακρυσμένα της μάτια.

"Τι διάολο έπαθες ;; Τι χάλια είναι αυτά;;" ρώτησε σκαναροντας την από πάνω μέχρι κάτω.

"Να μη σε νοιάζει ρε !! Τράβα σπίτι σου και ασε με !!"

Πρόσεξε λίγο αίμα στο κάτω χείλος της και ένιωσε το αίμα του να βράζει.

"Ποιος σε ακούμπησε;" ρώτησε ήρεμα αρχικά μα βλέποντας την να ψάχνει για τα κλειδιά , ρώτησε πιο δυνατά και απότομα.

"Σου είπα άφησε με ήσυχη!!!!" Τόνισε εκείνη και βρίσκοντας τα κλειδιά άνοιξε τη πόρτα, εκείνος μπήκε από πίσω της και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ανάψει το φως. 

"ΠΟΙΟΣ ΠΟΥΣΤΗΣ ΣΕ ΧΤΎΠΗΣΕ ΡΕ;" φώναξε βλέποντας τις μελανιές στα μπράτσα της κι εκείνη πέταξε τη τσάντα στο καναπέ. Έβγαλε τη μπλούζα και το παντελόνι της δίχως να τον ντραπει  και κάθισε με τα εσώρουχα κάτω . Έκλεισε στα χέρια το κεφαλι της και ξεφυσησε.

Βλέποντας πως δεν της παίρνει λέξη, και γεμάτος οργή που κάποιος άπλωσε το χέρι πάνω σε κάτι δικό του, την πλησίασε και γονάτισε μπροστά της.

"Πες μου τι συνέβη Σκάρλετ..." ρώτησε στοργικά και μαλακά αυτή τη φορά κι εκείνη βουρκωσε..

"Ένας μαλακας στο μαγαζί..." ξεκίνησε να λέει και έβγαλε τα τσιγάρα της "Αν και του είχαμε απαγορέψει να έρθει ξανά επειδή ήταν πάντοτε διαχυτικος και πρόστυχος, εκείνος ξαναήρθε..Και ΉΡΘΕ ΣΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΜΠΑΡ!!!" Ξάφνου σηκώθηκε και ρουφώντας αχόρταγα το καπνό πήγαινε πέρα δώθε ταραγμένη. Τα δάκρυα ήταν σταματήσει και πλέον έμοιαζε η ίδια με αρπακτικό...
"Νόμιζε πως μπορεί να μου πουλήσει τσαμπουκά! Το διανοείται το μυαλό σου ;;; ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΣΕ ΜΈΝΑ ΝΤΑΙΛΙΚΙ!!!" Φώναζε έξαλλη και ο Ίαν κρατώντας την απόσταση του την επεξεργάστηκε βλέποντας την να ξεσπαει το νεύρο της.

"Δεν είμαι σαν τις άλλες εγώ!! Θεώρησε πως το να με περιμένει στο πάρκινγκ ήταν έξυπνο!! Ο ΜΠΆΣΤΑΡΔΟΣ!! ΑΣ ΠΆΝΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΜΑΖΈΨΟΥΝ!!!"

"Τον χτύπησες;;;" ρώτησε έκπληκτος κι εκείνη του γέλασε ειρωνικά

"Του γάμησα ότι είχε και δεν είχε!!" Αποκρίθηκε περήφανα και έσβησε το τσιγάρο στο τασάκι. Ο Ίαν εσμιξε τα φρύδια...Αυτό Δεν ήταν καλό...Ο Τρισταν δεν του ανέφερε ποτέ πως ήταν ικανή για κάτι τέτοιο..

"Τι έκανες δηλαδή;" ρώτησε θέλοντας να μάθει λεπτομέρειες

"Τίποτα το τρομερό...με άρπαξε, με χαστουκισε, με τράβηξε από τα χέρια...Εγώ το μόνο που έκανα μόλις βρήκα τον εαυτό μου ήταν να τον κλώτσησω και να τον κοπάνησω στο κεφάλι με το πρώτο τούβλο που βρήκα μπροστά μου !! Το ευχαριστήθηκα όμως!!"

"Ακούς τι λες;;; Ζει;" πλέον την κοιτούσε φοβισμένος. Αν μια στο εκατομμύριο τον χτύπησε σοβαρά  τότε οι μπάτσοι θα έμπαιναν άσχημα στο παιχνίδι και δεν ήταν καλό.

"Φυσικά και ζει Ίαν!! Τον έλεγξα πριν φύγω! Αν και θα προτιμούσα να είχα ένα ρεβολβερ και να του τιναζα τα μυαλά στον αέρα!!!"

Το μόριο του έκανε πάρτυ στο παντελόνι του χωρίς να καταλαβαίνει το λόγο... Η δυναμικότητα της ήταν τόσο λάθος για αυτό που προοριζόταν να γίνει μα εκείνη τη στιγμή τον άναψε.

Η σιωπή που απλώθηκε στο σπιτάκι την έκανε να έρθει στην πραγματικότητα η οποία δεν ήταν άλλη από εκείνη, που στεκόταν σχεδόν γυμνή μπροστά του.

Πήγε σφαίρα στο δωμάτιο βρίζοντας και όταν βγήκε φορούσε μια φαρδιά μακριά λευκή μπλούζα που έφτανε ως το γόνατο.

"Ευχαριστώ που με άκουσες  μα τώρα άντε σπιτάκι σου!" Ο Ίαν έβαλε τα γέλια. Αυτή η μικρή είχε τρομερή πλάκα μα δεν είχε σκοπό να φύγει.

"Δεν σε αφήνω μόνη...Εκτός αυτού, ο Κασιεν με ενημέρωσε πως χάλασε το αυτοκίνητο τους και θ διανυκτερευσουν εκτός πόλης. Βλέπεις η μάνα σου ήθελε και νυφικό από μεγαλύτερα μαγαζιά! Όπως καταλαβαίνεις είμαστε τα δύο μας σήμερα...."

"Κανείς λάθος. Είσαι μονος σου και μόνη μου θέλεις να πεις και τώρα άντε...αρκετά! Δινε του!"ακούμπησε τα χέρια της στο στήθος του και τον ώθησε ως τη πόρτα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα τις έριχνε ένα ανάποδο μπάτσο αλλά φυσικά και δεν το έκανε. Η γλώσσα της και ο τρόπος της ήταν μη αποδεκτά για τη ζωή του.

Αντί για το μπάτσο,  την έπιασε από τη μέση και τη κράτησε σφιχτά για να σταματήσει να τον σπρώχνει.

"Δεν μου αρέσει να ..."

"Δεν με ενδιαφέρει τι σου αρέσει και τι όχι! Θέλω να μείνω  μόνη!!!" Τον διέκοψε απότομα

"Σπίτι μου ζεις ότι γουστάρω θα κάνω!!!" Της απάντησε έξαλλος κι εκείνη γύρισε και πήγε στο καναπέ, άρπαξε τη τσάντα της και του πέταξε μερικά δολάρια στα πόδια.

"Τώρα είναι σπίτι μου κι αυτό το ενοίκιο σου! ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΦΎΓΕ ΓΙΑΤΊ ΘΈΛΩ ΝΑ ΜΕΊΝΩ ΜΌΝΗ! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΚΆΛΕΣΕ ΕΞ ΑΡΧΉΣ!!"

Ο Ίαν άνοιξε διάπλατα τα μάτια. Αυτό το κορίτσι είχε πλήρη άγνοια σε ποιον μιλάει ... Το πρώτο πράγμα που του ήρθε στο μυαλό ηταν το όπλο πάνω στο συρτάρι του...Θα μπορούσε να πάει και να το φέρει , να της ανοίξει μια όμορφη τρύπα ανάμεσα στα μάτια και να τελειώνει...

"Κουφός είσαι ρε;!" Του είπε πιο δυνατά βγάζοντας τον από την γλυκειά και όμορφη αυτή σκέψη του κι εκείνος μπήκε μέσα και κοπάνησε δυνατά την πόρτα κλείνοντας την.  

"Συνέχισε να μου βγάζεις γλώσσα και..."

"Και ;;; Θα με κάνεις ντα;;" τον διέκοψε και τον ειρωνευτηκε φτάνοντας τον στο αμήν .

"ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΤΙΜΙΛΑΣ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΈΡΑΤΟ ΜΟΥ!" Κραυγασε δυνατά κι εκείνη ορμησε προς το μέρος του.

"ΒΓΕΣ ΈΞΩ!!!" Τον χτύπησε με φόρα στο στήθος μα στην επόμενη κίνηση της , εκεινος την σηκωσε σαν πούπουλο...
Μέσα σε τρία μόλις δευτερόλεπτα  βρέθηκε με τα πόδια τυλιγμένα γύρω του να τον φιλάει παθιασμένα...

Σας φιλώ....