Αμηχανία


"Ήθελα ρε φίλε να δω το πρόσωπο τους όταν του το είπες!" Αναφώνησε ο Κάσιεν και ξεκαρδιστηκε στα γέλια

"Δεν ειναι αστείο...Ειλικρινά νευρίασα πολύ. Δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιες καταστάσεις Κας.." εκείνος ξαφνιάστηκε και η Σκαρ το πρόσεξε αμέσως. "Με συγχωρείς...Έχω ένα κακό να βγάζω υποκοριστικά σε ανθρώπους..."

"Δεν με ενοχλεί. Για την ακρίβεια μου άρεσε..." έκανε στην άκρη το δίσκο που ήταν ανάμεσα τους και έσκυψε προς το μέρος της "Κι εσύ μου αρέσεις Σκαρ..." είπε στη ψύχρα αφήνοντας την με το σοκ διάσπαρτο στο πρόσωπο της. Λίγο πριν κάνει την απαγορευμένη κίνηση , η Σκάρλετ τραβήχτηκε προς τα πίσω.

"Συγνωμη αλλά... Έχω αγόρι και ..." Ο Κασιεν γέλασε ηχηρά.

"Ε και ; Σάμπως θα το μαθει; Πες μου ότι δεν θέλεις να κάνουμε σεξ η έστω πως δεν σου πέρασε από το μυαλό τόσες ώρες..." Η απάντηση του την εξέπληξε . Δεν τον περίμενε τόσο ελευθέρων ηθών.  Πάραυτα εκείνη δεν ήταν έτσι.

"Δεν λειτουργώ κατ' αυτό το τρόπο Κασιεν. Με συγχωρείς..."

"Δε πειράζει Σκαρ. Που ξες, ίσως κάποια στιγμή ξεφύγεις από τις αναστολές σου. Μην ξεχνάς πως το σεξ είναι κάτι φυσιολογικό ανάμεσα στο ανθρώπους. Οι δεσμεύσεις και όλες αυτές οι μαλακιες για μένα δεν ισχύουν. Κάνεις κάτι, το απολαμβάνεις και τελείωσε μετά!"

Για ακόμα μια φορά την σόκαρε... του χαμογέλασε και κοίταξε το ρολόι της.

"Δεν φεύγεις σιγά σιγά λέω εγώ;"

"Θα έφευγα είναι η αλήθεια. Αύριο έχω πρωινό ξύπνημα και αφού δεν πήρα και σεξακι θα αρκεστώ σε αυτή την υπέροχη μακαρονάδα, θα μαζέψω τον εαυτό μου και θα αποχωρήσω σαν κύριος!" Η ειλικρίνεια του ξεπερνούσε κάθε όριο και της άρεσε.  Ο Τρισταν ήταν το ίδιο ειλικρινής αλλά για να μάθει τις σκέψεις του πέρασε ένα χρόνος σε αντίθεση με τον Κάσιεν που έδειχνε ακομπλεξαριστος .

Μόλις έφυγε, ξάπλωσε στο κρεβάτι και έβγαλε το κινητό της. Βιντεοκληση ; σκέφτηκε μα έδιωξε αμέσως τη σκέψη. Για κάποιο λόγο ένιωθε μια  σεξουαλική υπερδιέγερση στο κορμί  της που αρνιόταν να  παραδεχτεί . Του έστειλε ένα απλό μήνυμα πως όλα ήταν καλά και πως τον έβλεπε αύριο και ξάπλωσε...

Λίγες ώρες αργότερα...

"Σοβαρά τώρα;;" πετάχτηκε από το κρεβάτι έξαλλη με προορισμό το μπάνιο μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει τα ακουστικά της ερεθίσματα.  Έκαναν πάλι σεξ...
Μέσα σε λίγες μόνο ώρες έχασε πάσα ιδέα για την μητέρα της. Ίσως ήταν και με τον πατέρα της έτσι αλλά ήταν μικρή για να θυμάται, πάραυτα την πείραζε πολύ...

Επέστρεψε στο κρεβάτι, έβαλε ένα τσιγάρο στα χείλη,  πήρε τον αναπτήρα και άνοιξε σιγανά τη πόρτα. Δεν είχε όρεξη ούτε για τον Κάσιεν που σίγουρα θα τους άκουγε με τη σειρά του. Το μόνο που ήθελε ήταν να απομακρυνθεί, να ανάψει το τσιγάρο της και να μην ακούει ούτε καν το θρόισμα των φύλλων.  Κατέβηκε βιαστικά στο σαλόνι και ανοίγοντας απαλά την μπαλκονόπορτα βγήκε στο πισω κήπο.

"Θεοσκοτεινα είναι..." αποκρίθηκε κοιτάζοντας  γύρω της και ακούγοντας μονάχα τη σιωπή κάθισε στο γρασίδι ικανοποιημένη. Δεκάδες σκέψεις ταλαιπωρούσαν το μυαλό της με μια από αυτές να κυριαρχεί...Λάθος. Η απόφαση να μείνει μαζί τους ήταν ένα τραγικό λάθος... Χίλιες φορές να κοιμόταν σε ένα απόμερο μέρος μέσα στο αυτοκίνητο. Αν συνέχιζαν με αυτό το τρόπο δεν θα είχε την συγκέντρωση που έπρεπε για να ανταπεξέλθει στη σχολή αλλά και στη δουλειά.

"Δεν γουστάρω ρε παιδάκι μου !!!" Απάντησε στις ίδιες της, τις σκέψεις και κοκαλωσε ακούγοντας κάτι πίσω της.

"Τι ακριβώς δεν γουστάρεις;"

Μόλις της μίλησε,  έκλεισε ανεπαίσθητα  τα μάτια της.

"Να ακούω εσένα και τη μάνα μου. Νομίζω ήμουν ξεκάθαρη σήμερα!" Σηκώθηκε όρθια, τίναξε το σορτς της και πετώντας  το τσιγαρο της λίγα εκατοστά μακριά του , σταύρωσε τα χέρια στο στήθος.

"Παρασυρθηκαμε. Νέο ζευγάρι είμαστε Σκαρ...Κατάλαβε πως βάζουμε τα δυνατά μας" εκείνη γέλασε δυνατά μα δεν κράτησε πολύ. Πήγε κοντά του, σοβαρεψε και τον κοίταξε επικριτικά. 

"Μου είπες ότι δεν θα ξανασυμβεί" εκείνος την κοίταξε καλά καλά και σκύβοντας άρπαξε το τσιγάρο της που έκαιγε σιγάνα.  Τράβηξε μια τζούρα και έπειτα το πέταξε κάτω και το πάτησε . Η συμπεριφορά του ήταν τόσο αλλόκοτη σε σχέση με τον άντρα που γνώρισε δυο ημέρες πριν..

"Κι εγώ ήμουν ξεκάθαρος για την ενδυμασία σου αλλά από ότι βλέπω μάλλον αθετησαμε κι οι δυο μας τα λόγια μας , για δεύτερη φορά απόψε..."

Με όση ψυχραιμία της απέμεινε του χαμογέλασε. 

"Εγώ έμαθα να νιώθω ελεύθερη...Να μην αφήνω τίποτα να με πνίγει. Εσύ; Πόσο δύσκολο είναι να σεβαστείς άλλους δύο ανθρώπους; Τόσες ορμές έχεις πια ; στην τελική πάρτε το αμάξι και πηγαίνετε στο δάσος! Δίπλα είναι που να πάρει!" Το ύφος της έβγαζε φωτιές.

"Μ'αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. Αν δεν ήξερα ότι έχεις σχέση, θα έλεγα πως είσαι παρθένα και ντρέπεσαι αλλά μάλλον έκανα λάθος. Ίσως δεν έχεις βιώσει το απόλυτο σεξ και κομπλαρεις..."

Η Σκάρλετ κούνησε το κεφάλι της απογοητευμένη.

"Μόνος σου το είπες. Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι. Αν θέλεις να σε σέβομαι, κοίτα να με σέβεσαι" του είπε και έκανε να φύγει μα εκείνος της έκλεισε το δρόμο.

"Αυτό που είπες είναι άτοπο σε σχέση με την απάντηση μου...." Ο Ίαν κάνοντας ένα βήμα προς το μέρος της έπιασε το τελείωμα από τα μακριά της μαλλιά και το κοίταξε "Μπλε και λευκό....Δυο τόσο αντίθετα χρώματα που δένουν τόσο αρμονικά μεταξύ τους ... Σε φαντάστηκα  με ένα κοντό, καστανό  καρέ όταν μου μίλησε η μητέρα σου για σένα  μα ομολογώ πως  η φαντασία ήταν απλά λίγη μπροστά στο οπτικό αυτό συνονθύλευμα εκρήξεων του εαυτού σου..."

Τα λόγια του την μπέρδεψαν. Τα πόδια της έμειναν καρφωμένα στο έδαφος ενώ  σκεφτόταν τι διαολο έχει αυτός ο άντρας πάνω του και καταφέρνει να την τραβάει σα το μαγνήτη. Ήθελε απλά να του δώσει ένα χαστούκι  και να τελειώνει όμως το χέρι δεν κουνιόταν. Η καρδιά χτυπούσε μανιασμενα και το πονηρό του χαμόγελο γεννούσε τη κάψα στα μπούτια της. Ήταν απλά τρομακτικό. Τρελό...αδιανόητο. ΉΤΑΝ ΛΆΘΟΣ.

"Δεν έχει κάποια απάντηση το έξυπνο στοματάκι  σου αυτή τη φορά;"

"Έχει μία είναι η αλήθεια..." του απάντησε με το ανάλογο ύφος "Μείνε μακριά μου Ίαν Ρομπινσον..." είπε ήρεμη και κάνοντας ένα βήμα δεξιά τον προσπέρασε και έτρεξε στο δωμάτιο της.

Έπρεπε να φύγει από εκεί μέσα και γρήγορα. Αν πριν θεωρούσε πως η πιθανότητα να κάνει υπομονή είχε υπόσταση , τώρα την έβλεπε άυλη να χάνεται... Δεν υπήρχε υπομονή γιατί πολύ απλά εκείνος κατάφερε να την εξαντλήσει σε λίγες μόνο ώρες...

Κλείδωσε τη πόρτα του δωματίου και ετοίμασε τον εαυτό της για ένα τελειωτικό   ξεκαθάρισμα με τη μάνα της , το επόμενο κι όλας πρωί... Αυτή, θα ήταν σίγουρα η τελευταία της νύχτα εκεί μέσα...
Αυτό νόμιζε τουλάχιστον.....

Σας φιλώ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top