CHAPTER 2


CHAPTER 2- Client

Hapon na nang magising ako, kasalukuyang mag-a-alas kuwatro pa lamang kung kaya't tinawagan ko na si Boss at iba pang kilala kong maaaring interesado sa litrato.

Si Boss ang dati kong amo na Chief Editor, ang iba naman na kliyente ay mga taong mas kilala bilang Documentarian o Documentarist.

Pagpatak ng Ala Sais nakauwi na ang magkakapatid at may kanya-kanya na raw na nahanap, nang sumapit ang Alas Diyes ng Gabi pumunta na kami sa Office.

Office ang tawag namin kung saan kami nagbi-bidding ngunit patago ito, Hindi lahat ng Kliyente ay litrato ang ipinupunta ang iba naghahanap lang ng rason para maipatumba kami kaya naman natuto na kami mag-ingat.

"Magandang-Gabi sa inyong lahat! Ayaw ko ng Paligoy-ligoy pa, simulan na natin ito. Kilala niyo naman siguro lahat si Reijo Alcantara, Nakatira siguro kayo sa ilalim ng Bato kung wala kayong ideya kung sino sya." Sabi ko at ngumisi nang makita kong lahat sila ay nakikinig ng maayos sa sasabihin ko.

"Loi, Girls simulan niyo na silang kapkapan" sabi ko sa kanila, baka sakali may kung ano silang gadget na posibleng kumuha ng litrato na ipapakita ko.

"All Clear" sa hudyat ni Loi Nag-Flash sa screen ang iilang litrato ni Reijo na walang ni katiting na damit, pinili ko ng maayos ang mga litrato na di muna mailabas ang pagkakakilanlan ng babae.

"Ano namang gagawin namin jan? Sayang ang Kahit sampong libo lang sa ganyang klaseng litrato" sabi ng isang Paparazzi rin na tulad ko.

"May litrato ako rito kung saan makikita niyo ang anak ng Presidente kasama ang anak ni Senator Santiago na magkasama sa sasakyan na yan, kung ayaw niyo edi sige mas mahal naman siguro ang ibibigay ng Presidente sa akin para maitago ang litrato ng anak niya" sabi ko sa kanila at ngumisi, lahat sila ay nagsimula na magbilang ng pera. Di ako tumatanggap ng Check or Card, only Cash!.

"20,000" sigaw ng isang Journalist na galing sa Station 2.

"30,000" sabi ng isang Paparazzi galing sa Station 5.

"Really? Is that the best you got?" Tanong ko sa kanila at humagalpak.

"100,000!!!" Biglang nagsalita ang lalaki sa likod kaya nagulat ako, I never had a Client who would pay A hundred Thousand for a picture before.

Tinignan ko sila kinakausap gamit ang aking mga mata at bigla lumapit si Lio.

"Kaibigan siya ni Ricky yung Classmate natin dati na nagtratrabaho na ngayun sa Station 45" sabi ni Lio kaya nangunot ang noo ko.

"Station 45? Saan yun?" Tanong ko sa kanya handang-handa na siyang batukan.

"Basta dun yun sa Mindanao ata" sabi niya at nangamot ng Ulo, alam niyang ano mang oras ngayun ay babatukan ko na sya.

"Do you want me to go higher?" Tanong niyang bigla kaya nabalik ang tingin ko sa kanya.

"Do I here 120,000?" Tanong ko sa kanila pero lahat di na nagsasalita.

"Sold to Mr. Station 45, Come with me inside this room and let's count some money. Huwag muna kayong umalis, kapag biglang magback-out or fake money ang ibabayad niya ay magkakaroon pa tayo ulit ng bidding" sabi ko, Naiwan si Lio sa labas kasama ang Girls para magbantay.

"Do you want to talk?" Tanong ko sa kanya habang nakaupo.

"Why did you took the picture?" Tanong niya

"Simple, like what any paparazzi would say I'm catching the moment" sabi ko at inilabas ang pera mula sa bag.

"That was a Private thing" sabi niya bigla so nabuhayan ako sa kausap ko.

"You know Mr. Station 45, Before Artists or Influencers entered the Industry they already decided to make themselves free to Public eyes" Panimula ko at isa isang binibiglang ang pera.

"Influencers now became the new Public figure, Everything they do now has an Impact to society. Ultimo paano sila kumain ng Burger gusto na din makita ng mga tao, sila mismo ang nagtanggal ng Privacy nila sa pamamagitan ng pag-post sa Instagram or other Social Media Platforms." Sabi ko at tumingin sa kanya.

Mukhang di pa siya kuntento sa sagot ko kaya muli ay nagsalita ako.

"Trabaho ko ang kunan ang mga pinangagagawa nila, trabaho nila ang umayos, disiplinahin ang sarili nila at umiwas sa ano mang bagay na ayaw nilang makita ng Publiko tungkol sa kanila. Sila ang Gumagawa ng lahat ng ito, at ako kagaya ng sabi ko I just Capture the moment" sabi ko sa kanya at pinagpatuloy ang pagbilang, bigla siyang huminga ng malalim kaya napatingin ako sa kanya.

"Human body is sometimes in need of Pleasure Ms. Paparazzi, ikaw ba masisiyahan kung may kumuha ng litrato mo habang nakikipag-sex sa kung sino man?" Tanong niya kaya napangisi ako ulit, ang kulit niya.

"Alam mo Mr. Station 45 I don't need to worry about that 'cause I'm not a Public Figure like them, if makikipag-sex man ako at may kumuha ng litrato namin wala namang may paki! People only cares about people who have impact on them, I'm not one of those people who have Impact I'm just a nobody" sabi ko at natapos na ako magbilang.

"Tsk! You're just saying that 'cause you're not in his shoes" sabi niya kaya medyo nainis na ako.

"It's not your problem anymore Mister! You are a Reporter, Your job is to bring news without taking sides. If you can't do that then quit your job" sabi ko sa kanya at kinuha ang bag, mahirap mag-explain sa taong sirado na ang isipan.

"ADE!!! WE NEED TO GO NOW! POLICE ARE COMING!" sigaw ni Lio sa labas at dahil dun kinabahan ako bigla, pero napangiti na lang ako mukhang magiging Exciting ang gabing ito.

"Not so fast! Dito ka lang!" Sabi ni Mr. Station 45 saka hinigit ang kamay ko.

"What the heck?" Tanong ko na naiirita na.

"You're not Leaving" sabi niya kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"The Card is in the Camera, kunin mo na at bitawan mo na ako" sabi ko sa kanya.

"I'm afraid I can't do that you see, ang laki ng kasalanan mo sa akin" sabi niya at bigla nalang tinanggal ang prosthetics na Ilong at baba niya, tinanggal niya din ang Glasses niya kay nakilala ko na siya.

"I should have known, bwesit!" Sabi ko nalang at sinipa siya.

"ANO BA ADE? SABI KO ALIS NA TAYO!" Sabi ni Lio sa akin, tinapon ko sa kanya ang pera pero nahigit ni Reiji ang kamay ko.

"RUN LIO! FOR GOD'S SAKE RUN!" sabi ko at kinagat si Reiji sa kamay, naintidihan ako ni Lio kaya tumakbo na siya.

"Oh no!" Sigaw niya at imbes na makagat ko ang kamay niya ay sinakal niya ako.

"Jer-rk" nahihirapan kong banggit.

"You're Pretty pala, kung di ka lang kakaiba mag-isip I would have liked you" sabi niya at ngumiti.

Charming ang smile niya but at the same time Seductive, nagkatinginan kami sa mata. Isinandal niya ako sa pader habang kasalukuyan pa din akong sinasakal.

"Tsk! Ang Virgin boy ng Showbiz, Womanizer pala" sabi ko at sinakal rin siya.

"That was my first time!" Madiin ang pagkakasabi niya sa bawat salita.

"Do I look like I care? Stop smiling at me Asshole!" Sabi ko at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakasakal sa kanya, sinisipa ko siya kaya sinandal niya sakin ang buong katawan niya.

Nakapagitna sa mga paa niya ang mga paa ko, habang magkadikit naman ang torso hanggang dibdib namin. Galaw ako ng galaw hanggang may naramdaman akong tumutusok sa Ilalim.

"Really? You Pervert! This is Harassment, kakasohan kita" sigaw ko, sa puntong yun ay galit na galit na ako kaya nagawa kong sumigaw.

"Ikaw ang Pervert! You're the one Seducing me and moving a lot!" Sabi niya at tinakpan ang bibig ko.

"Kasalanan ko bang tinitigasan ka sa akin?" Tanong ko at tinigilan ang pagsakal sa kanya, sinampal ko siya ng malakas kaya natumba siya pero hinila niya ako.

"Take this" sabi ko at sinuntok ang pantog niya.

"Heck! You Bitch" sabi niya pero imbes na gumulong-gulong sa sakit ay pumaibabaw siya sa akin at kinulong ako gamit ng bigat niya.

"I'm gonna kill you!" Sabi niya at bigla na lang bumukas ang pinto.

"Reiji anong ginagawa mo jan?" Tanong ng isang lalaking nakasuit na may hawak na baril.

"Patulugin mo na ang baliw na ito" sabi niya at may nilabas na panyo ang lalaki. Imbes na sa akin ay inilihis ko ang panyo papunta kay Reiji kaya nauna siyang nahilo pero nagawa pa din ng lalaki na ipaamoy sa akin ang panyo.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top