L I B E R T Y   K I N G S

The blaring sounds of hammer and other construction equipment are making my head hurt. The gray dust on the floor is making my pretty small nose itchy. I covered my nose using my Versace barocco printed scarf to avoid breathing the dust that's mixed in the air. Napasimangot naman ako nang makitang nalagyan ng alikabok ang aking black Versace embroidered roses pinstripe wool blazer. At dahil nga kulay itim itong suot kong blazer ay kitang-kita ang alikabok na dumadapo rito. Even my black Jimmy Choo Bryn leather ankle boots have dust on them. 

Hay, why did I even wear black colored clothes today?  Hindi ko naisipang madudumihan ito dahil kulay itim sila. I'm in my underconstruction condominuim unit. Halata namang underconstruction pa ito dahil sa mga lalaking nagkalat sa loob na may mga buhat-buhat na mabibigat na gamit at mga tools panggawa. Napakaingay din sa loob sa dahil sa patuloy na pagpuk-pok ng mga manggagawa. 

It's already eight in the morning the temperature in the room is getting hot. The sweat from the workers are dripping and their white shirts are sticking on thier body. Napapalingon naman sila sa'kin kada lakad ko paikot sa loob. Binabati naman nila agad ako paglumalapit ako sa kanilang ginagawa. Nakangiti nang nakakaloko ang katabi kong si Atlas tuwing nakikita n'yang naiirita ako sa mga alikabok na lumalapat sa'kin. 

He seems enjoying my despair. Nilingon ko siya nang mainis na ako sa pagmumukha n'yang nakangiti. "What's it fuckface?" Naka poker face kong sabi sa kaniya.

I'm not usually rude towards someone but I don't know what's with him na talaga nagpapainit sa ulo ko ngayon. For your information, ngayon ko na lamang ulit siya nakita after kong ma-hospital pero ewan ko ba at bakit ako na iinis sa mukha n'ya. 

"Whoa, easy there missy! I'm not doing anything wrong." Nagtaas pa ito ng kamay at makikita mo sa mukha nitong na a-amuse siya. 

"You, breathing the same air as mine is so damn wrong." Inirapan ko pa siya bago tinalikuran at muling pinanood ang mga manggagawa. 

Narinig ko naman siyang tumawa ng mahina sa'king likuran. Aba't ano ba ang kinatutuwa ng isang ito? Is there something funny na hindi ko alam? Muli ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin. What's with him today? He's really annoying me as fuck. 

"What?" Nagtatakang tanong nito sa'kin. 

Tinaasa ko siya ng kilay at sinabing, "stop talking, I don't want to hear your shitty voice." 

Lalo naman itong natawa dahil sa'king sinabi at dahil narinig ko na naman ang boses n'ya ay mas lalo akong nainis dito. Now sudden urge to kick his balls is really tempting me to do it. 

"You know for someone who finally have a boyfriend, you're too grumpy. It should be the other way around right?" Nakakalokong sabi naman nito sa'kin. 

Kumunot naman ang noo sa sinabi nito. Boyfriend? I have a boyfriend? Bakit hindi ko alam? Nagtataka ko naman siyang tinignan nang may pagtataka sa'king mukha. Ano bang kabaliwan ang sinasabi nito? Uso nga pala ngayon ang magpakalat ng face news at isa na si Atlas sa mga nagpapalaganap no'n. 

Nang makita nito ang expression sa mukha ko ay lalo naman itong natawa. "What's so funny?"

"Hindi mo alam? Shit, this is hillarious." Naiinis ako at masyadong masaya si Atlas ngayong umaga, gusto ko ay malungkot siya ngayon at manahimik. Ayokong naririnig ang tawa o kahit ang paghinga man lang n'ya.

"Tell me already, before I get violent here." Pagbabanta ko sa kaniya.

Of course, I'm just threatening him, hindi ko naman talaga gagawin 'yon. Kahit gaano pa ako kainis sa kaniya ngayon ay nakakapagpigil pa naman ako. I'm still rationaly thinking. 

"Well, someone called me early in the morning saying that he had a girlfriend." He nonchalantly said it at nagkibikbalikat pa.

Isang tao agad ang pumasok sa utak ko nang sabihin n'ya 'yon. Of course, it's Oliver, siya lang naman ang nag-iisang lalaking kaugnayan namin ni Atlas. Hindi naman pwedeng si Olivia dahil 'he' nga raw hindi ba? Wait, Oliver said he had a girlfriend? Agad na bumilis ang pintig ng puso ko at naramdaman ko ang pag akyat ng dugo sa'king mukha.

My God! Hindi ako kinikilig okay? More like, ako ay naiinis nang sobra! How dare him! He told me that his heart is mine to hold, tapos may girlfriend pala siya? Oo, alam kong mahina ako sa tukso kaya nga may nangyari sa'min kahit hindi pwede, pero ayaw ko namang maging kabit! 

I didn't notice that I'm already balling my hand in a fist. It hurts, my nails are dugging on my palms because of the anger I'm feeling. Agad akong naglakad palabas ng condo unit ko at pabalang na ibinaba ang panyong nakatakip sa ilong ko at ipinakita ang gitnang daliri ko kay Atlas.

Kitang-kita ko ang pamimilog ng mga mata n'ya sa gulat dahil sa'king ginawa. Narinig ko pa ito na bumulong ng, "problema no'n?" 

Walang lingon-lingon akong naglakad palabas ng gusaling iyon. I can feel my eyes getting teary from too much anger and the pain I'm feeling. Agad akong pumara ng taxi para masakyan papunta sa aking restaurant. Do'n ko na lang uubusin ang oras ko kesa sa magmukmok ako sa mansion at mas lalong mainis. 

Hindi ko napigilan ang aking mga luha sa pagpatak kaya naman ay para akong tangang umiiyak sa loob ng taxi. Ipinangpunas ko ng aking mga luha ang panyong ipinangtakip ko sa'king ilong kanina. Napapalingon si manong driver sa'kin tuwing humihikbi ako dahil sa pag-iyak.

How dare him! Ang kapal talaga ng mukha n'ya! May pagalit-galit pa siyang nalalaman kagabi tapos ngayon malalaman kong may girlfriend siya? The audacity of that man is really something. I cannot believe it! Nagawa n'ya kong paikutin sa kaniyang mga kamay. Now that he beded me, saka n'ya lang sasabihing may girlfriend siya? I'm a fool. Really fool, why I didn't see that one coming?

Lalo tuloy sumakit ang ulo, una dahil sa ingay sa pinuntahan ko kanina ngayon naman ay dahil sa pag-iyak. Para tuloy akong biglang nagutom dahil sa pag-iyak. The hot temperature coming from the sun made me more uncomfortable right now, idagdag pang traffic na naman ngayon. Hay, wala na bang mas isasama pa ang araw na ito? 

Binawi ko ang aking tingin sa labas nang tumunog ang akong cellphone , hudyat na may nag-text sa'kin. Hinalughog ko ang aking bag para makuha ang aking phone at agad na kumunot ang aking noo nang makita kung sino ang nag-text sa'kin.

Daddy:

Good Morning, Kitten. Atlas told me that you're in bad mood?

Yes, daddy ang ipinangalan ko sa kaniya dito sa'king contacts. Bakit ba? Sa ganito ang gusto kong endearment na ibigay sa kaniya, e. And, O, he likes it very much. I can still remember how his thrust keeps getting faster and deeper as I call him that. 

Hindi ko siya ni-reply-an dahil sa inis ko. Naalala ko na namang may girlfriend na nga pala siya. Does Olivia know? I bet she don't. I can clearly remember  what she said that time. Napabuntong hininga naman ako dahil sa mga bagay na pumapasok sa utak ko, and once again my phone beep.

Daddy:

Let's talk later.

Bigla naman akong kinabahan dahil sa sinabi n'yang 'yon. OMG, baka aaminin n'ya na sa'king may girlfriend talaga siya at ginawa n'ya kong kabit. Sa inis at sakit na muli kong maramdaman dahil sa ideyang pumasok sa utak ko, ay parang gusto kong ibato ang aking cellphone. 

I want to eat spicy peanuts. Now, I don't know  where that came from. Siguro ay talagang nagutom ako dahil sa pag-iyak at stress sa pag-iisip ng mga kung ano-anong bagay. Pagkarating ko sa restaurant ay agad akong dumeretsyo sa kitchen para magtingin ng pwedeng kainin, especially the spicy peanut that I really wanna eat.

"Good morning, ma'am!" Agad na bati sa'kin ng mga employee ko pagkakita nila sa'kin. 

Nginitian ko na lamang sila at tumango bago nagpatuloy sa balak kong gawin. Ang mabangong halimuyak ng pagkain ang agad na sumalubong sa'kin pagbukas ko ng pintuan ng kitchen. Biglang kumulo sa gutom ang aking tiyann ng dahil do'n. Gosh, kumain naman ako ng breakfast kanina pero bakit nagugutom na naman ako? Yeah, I remembered stress nga pala ako. 

Perhaps I'm stress eating, Jeez, this is not a good habit. I better stop stress eating, but I really wanna eat spicy peanut! 

"Do we have spicy peanuts?" Ito naging sagot sa pagbati nila ng 'good morning' sa'kin pagpasok ko ng kitchen.

Nagtataka naman nila kaong tinignan dahil sa'king tanong. Nagkamot pa ng ulo ang isang assistant chef doon bago ako sagutin. 

"Ma'am meron po tayo peanut kaso hindi po spicy." Nag-aalangan nitong sagot sa'kin.

Muli akong nakaramdam ng pagkabigo at inis dahil wala ang gusto ko. Sumimangot ako dahil sa sagot nito at nag-cross arms sa harapan n'ya. 

"Can you make it spicy then?" Tanong ko rito.

"Kaya naman ma'am kaso matatagalan po dahil nagluluto kami ngayon para sa lunch." Kinakabahang sagot nito sa'kin.

But I want it now, 'yon ang gusto kong isatinig kaso masyado namang unproffesional kung gano'n ang sasabihin ko. "The non-spicy one will do, give it to me." 

Agad naman itong tumalima at ginawa ang inutos ko. Inabot nito sa'kin ang isang jar ng original flavored peanuts. Pagkakuha ko rito ay agad akong nagtungo sa'king opisina para gawin ang mga nararapat na gawin. Inilapag ko sa table ang aking bag at ang jar ng peanuts saka nagsimulang magtrabaho. It was already eleven am when I decided to go out of my office and supervise my employees. 

Ganitong oras kasi nagsisimulang pumasok ang mga customer para maglunch. Mas gusto kong nakikita kung paano kumilos ang mga tauhan ko habang nag-o-operate ang aking business. Alam kong gawain naman ito ng isang manager pero kung kaya ko naman, bakit hindi? Habang dumadami na ang mga customer at nagiging-busy kami ay biglang pumasok sa retaurant si Olivia kasama ang iilang tao, na satingin ko ay katrabaho n'ya. 

"Hi, Libs! We want to try your restaurant." Nakangiting sambit nito sa'kin.

Sinuklian ko rin ang ngiti n'ya ng isa pa. Napaka-supportive talagang kaibigan nitong si Olivia kahit kailan. "Welcome to Hapag!" Masaya kong bati sa kanila. 

Bineso-beso ko pa si Olivia nang makalapit ako sa kanilang pwesto. Ako na rin ang naghatid sa kanilang lamesa. Mukha rin namang mababait ang mga kasama ni Olivia dahil they are politely smiling at me and they look excited to eat here. 

"I told them na masarap ang mga pagkaing gawa mo, kaya I bet na masarap din ang mga pagkaing inihahanda n'yo rito." Proud na sabi ni Olivia. 

Natuwa naman ang aking puso dahil sa sinabi ni Olivia. I'm really lucky to have Olivia as a friend. She's for keeps. 

When the clock thrikes at three in the afternoon, I dismissed all of my workers. Habang ako ay muling naiwan sa'king opisina dahil marami pa rin akong tambak na gawain. Next week ay opisyal ng magbubukas ang aking restaurant kaya mas nagiging extra busy na talaga ako. Napabuntong hininga ako nang muling tinignan ang mga tambak na papeles sa'king harapan. 

Bukas na lang kaya? May bukas naman, e. Hmmm, kaso matatambakan lang naman ako lalo ng gawain, kung kaya ko namang tapusin ngayon, bakit hindi ngayon? Hays, ano na naman bang kagagahan itong pumapasok sa utak ko. Habang gumagawa ay nilalantakan ko ang peanut na nasa aking harapan. Halos makalahati ko agad iyon kahit na may kalakihan ang lalagyan.

Six in the evening when my phone rang, it startled me big time. Napakatahimik kasi dito sa loob ng aking office tapos biglang tutunog ng malakas ang aking phone, sino ba namang hindi magugulat hindi ba? 

Daddy's  calling

What does he need? Bakit hindi ang girlfriend n'ya ang tawagan n'ya? Bakit ako? Ang busy ko rito tapos guguluhin n'ya ko? Biglang nag-init ang aking ulo dahil sa mga aking naisip. Pagalit ko tuloy na sinagot ang kaniyang tawag.

"What?!" Nakataas pa ang kilay ko habang sinasabi iyon kahit alam kong hindi naman n'ya nakikita. 

"Good evening, kitten." Malambing nitong bati sa'kin.

"What's good in the evening?" I continue to bitch out.

"Talking to you." Still, his voice is soft while saying those words making my heart beat a little faster.

"Whatever, what do you need?" I coldy said to him.

"I need you." Agad nitong sagot sa tanong ko. 

Natagalan akong sumagot muli dahil pinipigilan ko ang kilig na unti-unting sumisibol sa'king kalooban. Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang ngiting gustong umalpas sa'king labi. 

"I'm not in the mood to play games with you, Oliver." Ginawa kong seryoso ang aking tono kahit na nahihirapan akong gawin 'yon. My God, bakit naman kasi bumanat bigla? Hindi ako sanay, okay?

"I'm not playing, I thought I made it clear to you?" Seryosong sabi nito sa'kin.

Nahigit ko naman ang aking hininga dahil sa sinabi nito. Yes, I can clearly remember the words he said yesterday to me. How se said that he's not playing. I can even remember his manly serious tone when he said that, even how his gorgeous eyes were looking at me like I'm a precious gem he doesn't want to get scratch. 

"Whatever." I know, that's so lame pero wala na akong masabi!

"Come out of your office and let me see my kitten." Natigilan naman ako sa sinabi n'ya.

He's outside my restaurant? Agad akong napatayo sa'king kinauupuan at nagpunta sa bathroom dito sa'king office para mag-ayos ng sarili. Nang makuntento ako sa'king itsura ay saka lamang ako lumabas para kitain siya. Hawak ko sa kanang kamay ang susi para mabuksan ang pintuang naka-lock.

He's leaning on his luxurious car gorgeously, with his button down shirt that is neatly tuck-in to his black fitted slacks. His strong manly arms with his expensive rolex are inside is pocket. All in all, mukha siyang model ng isang mamahaling sasakyan. At mukhang malakas humagot ng mambibili si Oliver kung sakaling model nga ito. 

Ngumiti ito sa'kin nang makita akong papalapit sa kaniya. Ambang yayakap ito sa'kin nang tumigil ako sa harapan n'ya na may sapat na distansya para hindi n'ya mayakap. Nakasimangot ko siyang tinignan habang nagtataka naman n'yang ibinaba ang mga brasong yayakap sana sa'kin.

"What are you doing here?" Masungit kong sabi sa kaniya.

"To see my girlfriend?" Takang sagot nito at itinagilid pa ng bahagya ang kaniyang ulo.

Nagulat naman ako sa sinagot nito. Hindi ako tanga para hind maintindihan ang sinabi n'ya. Ako pala ang girlfriend n'ya? Bakit hindi man lang ako na inform? Hindi naman n'ya kasi nilinaw sa'kin, e.

"Girlfriend?" Kunot noong tanong ko.

Nakita ko kung paano unti-unting kumunot ang noo n'ya, "aren't you my girlfriend?" Taka ring tanong nito.

"Huh?" Parang tanga kong sabi.

Shit, parehas na kaming matanda pero para kaming tangang dalawa rito na hindi alam kung ano ba talaga ang label naming dalawa. 

"I told you, that you're my woman. That mean, you're my girlfriend." Mahabang paliwanag nito. 

Dahil sa pagbilis ng tibok ng puso ko ay hindi ko nagawang mag-react pa. I was just staring at him like an idiot with red cheeks. I'm blushing like a tomato. Hindi ko inakalang ganito ang magiging reaction ko pagnarinig ko mula sa mga labi n'ya na girlfriend n'ya na ko. My heart is in a havoc and my tummy is like a damn jurassic park. I can't even say a single word from shock and giddy feelings that I'm feeling right now. 

Lumapit siya sa'kin at ipinulupot ang mga braso sa'kin. He put his  chin at the top og my head then he kissed it. "Silly," bulong nito.

Gumanti naman ako ng yakap dito at tiningala siya. Our eyes met and both of our eyes have a different glint. A sign that we are both happy in each other's arms. 

"I got a daddy boyfriend." Maloko kong sabi rito.

Nginisian naman n'ya ako nang marinig ang sinabi ko.

"Yeah, and I got a kitten as a girlfriend" Pambabalik asar nito sa'kin.

Bago pa ako makasagot ay naramdaman ko na ang labi n'ya sa'kin. Unlike our previous kisses, this one if soft and light as a feather and that was refreshing for me. When our lips parted, still huging each other. We both have this small contented smile. 

His smile keeps my world spinning.

~TBC~ 

Hi, dapat talaga bukas pa 'to but PLDT have an issue at mawawalan daw ng net bukas hangang 30! My gee, alam n'yo na po ibig sabihin n'yan.

Saturday and Sunday update is impossible since ayan talaga ang mga araw na full schedule ako sa school. Hintay lang but, weekly update is still on!

Feel free to share your thoughts and love lots :>>