So...nakaabot na siya ng Chap 35..5 chapters nalang para maabot ang chapter 40, siguro...mamadaliin ko nalang ang story para matapos agad. Pero baka hindi rin...pabago bago isip ko kaya tingnan nalang natin.
***

Chapter 35

Yuwy's Pov

Bakit parang gulat na gulat ata si Kuya na makita akong gising. Like duh?? Hindi naman masyadong malala ang natamo ko para hindi ako magising ng maaga.

Oa lang talaga ha...oa lang.

"Gising ka na?"hindi makapaniwalang tanong niya. Inirapan ko lang siya.

Magtanong daw ba na kitang kita na ngang sobrang obvious na ng sagot.

"Tulog pa ako pero nakadilat lang ang mata..new style,diba ang galeng?"sarkastikong sabi ko. Tiningnan niya ako ng masama.

Bakit? May mali ba sa sinabi ko? Sinagot ko lang naman ang walang kwenta niyang tanong. Tapos magagalit pa siya, pasalamat siya sinagot ko siya kahit tulog pa ako.

"Yuwweeyyy!!!Mabuti naman at awake ka na,alam mo bang ikaw ang pinakamatagal nagising sa ating apat?Like parang sleeping beauty lang ang peg mo siszt,antagal mong nag sleep,sa totoo lang,"sabi pa ni Raine. May tinatanong ba ako dito? Sml siszt?SML?

Nga pala...ngayon ko lang napansin, naka wheelchair pa pala ang gaga. May pa wheelchair2× pang nalalaman eh malulusog naman paa niyan kaya malabong hindi pa yan makatayo.

Kung ako pa yung nurse, kanina ko pa binaligtad yang wheelchair na yan. Tamad kaseng tumayo kaya ganyan. Isa rin tong oa.

"Baka matunaw tayo niyan?Alam ko namang maganda ako pero hindi mo na naman kailangan pang titigan ng matagal itong pretty face ko,"aniya sabay blink blink ng mata niya. Pinandirian ko siya ng tingin.

Feelingera.

"Libreng mangarap ulan,tsaka hoi..mas maganda ako sayo,note that!"mataray kong sabi. Nag make face lang siya.

"Hindi mo ba tatanungin kung bakit ako nandito?"tanong niya.

-______-

Kung gusto kong malaman ang dahilan niya kung ba't siya nandito, edi dapat in the first place palang ay tinanong ko na siya, pero ang masaklap..wala akong pake sa dahilan ng pagpunta niya dito dahil alam ko namang hindi ako ang dinalaw ng gagang to.

"For I know,nandito ka lang dahil nandito ang kuya ko,right?"tanong ko pabalik. Nag smile lang siya at tsaka lumapit ng konti sa akin.

"Wag mo ko ilaglag freennnn,nandito mamey and dadey mo oh,pati na rin pala si Kuya Yuri..hehe,"mahinang sambit niya, yung tipong kami lang dalawa ang makakarinig...pati rin pala yung nurse na kanina niya pa kasama.

"Tinanong mo ako diba?Sinagot ko lang naman tanong mo,"irap ko. Pinandilatan niya ako.

As if naman matatakot ako...mas matanda pa kaya ako sa babaitang to.

"Nahimatay ka lang naging bad ka na..maldita ka talaga alam mo?Isusumbong kita kay Rachel at kay Savier mo,"aniya. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko at tiningnan siya ng deretso sa mata.

Pano naman nasali ang isang yun dito? Iba ang pinag-uusapan namin tapos iibahin niya? Aba!

"Wag kang mag change topic dzai,"sita ko sa kanya pero ang gaga tiningnan ako habang nakangiti.

Yung ngiting nakakabwisit. Alam niyo yun? Yung nakaka-asar na ngiti, ng dahil sa naasar ka, ang sarap tanggalan ng ngipin yung taong nang-aasar.

Gigil mo si ako!

"Ipasalvage kaya kita,usto mo?"dagdag ko pa. Pero hindi siya natinag at mas nilakihan pa ang ngiti.

Putangina gurll.

"Lumayas ka nga!Matutulog nalang ulit ako at sisiguraduhin kong hindi na ako mumulat pa,bye!"inis pang sabi ko at humiga ulit. Tinakpan ko pa ng kumot yung mukha ko para lang hindi makita mukha ni Raine.

Nakakabanas eh.

"Sige!Balik nalang ako mamaya..isasama ko na yung dalawa para kumpleto kami sa lamay mo,"narinig ko pang humagikhik siya bago ko narinig ang pag bukas at pag sara ng pinto.

Gaga talaga.

"Yuwy..kumain ka na,"rinig kong sabi ni mama.

Muli akong bumangon at pagod na tumingin sa paligid.

hayss...ospital na naman. Pero ays lang..masarap naman langhapin ang hangin dito, napakalamig. Wooh!

"Anong pagkain nandiyan ma?"tanong ko. Matagal bago siya sumagot dahil tiningnan niya pa ang laman ng paper bag.

"Carbonara and garlic bread,pero kung nauuhaw ka may grape juice dito,"sabi ni mama na sinisipat parin ang mga pagkain.

Umayos ako ng pagkakaupo. Yung paa ko ay inihulog ko sa kama kaya ang posisyon ko ngayon ay nakaharap ako sa may bandang pintuan habang sa bandang kaliwa at nakaupo si kuya sa isang couch habang ng cecellphone.

"Pahinge ma,"sabi ko. Nginitian lang ako ni mama at agad na hinanda ang pagkain ko.

Medyo nakakagutom rin naman pala matulog no?

Naramdaman ko ang paglapit ni papa sa gawi ko kaya hindi ko naiwasang lingunin siya.

"Nagdadalawang isip na tuloy ako kung dito pa kita papaaralin sa susunod,"panimula niya. Gulat ko siyang tiningnan.

"Pa,ayokong iwanan mga kaibigan ko,"nakangusong sambit ko. Seryoso siyang tumingin sa akin.

Sa oras na to ay wala akong naramdamang kaba habang tinitingnan ako ng seryoso ni papa. Nagagawa ko pa ngang labanan mga tingin niya eh.

"Alam mo naman siguro ang nangyari noon diba?Ayoko ng maulit pa yun..alam mo naman na malapit ka ng---,"pinigilan ko siya gamit ang malakas na paghinga ko.

Kahit kelan...ayoko ng marinig pa ang nangyari noon. Past is past, and past should already be forgotten.

Specially yung past na hindi mabuti.

"Pa..please,wag ng ibalik pa ang nakaraan?Nasa kasalukuyan na tayo ngayon,hindi na importante ang nakaraan...what's important is yung present and future,okay?And besides,sure naman akong safe ako dito lalo na kapag kasama ko mga friends ko,kapag kasama ko sila,feeling ko,malakas ako,kapag kasama ko sila,ang tapang tapang ko,na parang kaya kong magpatumba ng limang tao,kaya pa...wag mo akong itransfer ng school"sabi ko. Bumuntong hininga lang siya.

"Andami mong sinabi nak,hindi pa naman buo ang desisyon kong ilipat ka eh atsaka antagal pa nun,"sabi niya. Nag iwas ako ng tingin bago nagsalita.

"Time flies so fast pa,kaya kahit na akala natin na matagal pa ay magiging madali at malapit na lang pala,"pahabol kong sabi. Tumango lang siya at ginulo ang buhok ko.

"Malaki ka na nga,"ngiti niya bago tumayo at naglakad papunta kay mama na naghahanda parin ng pagkain namin.

Ang drama ko naman ata kanina...nasobrahan sa kaoahan.

Pero...sana ay hindi na ito maulit pa. Ayokong maging suki ng ospital. Nakakatakot kaya rito. Lalong lalo na kapag gabi. Shems.

"Oh..narinig ko usapan niyo ni dadeyy,"sabat ni Kuya. Nakakagulat naman tong lalakeng to..maaga ata akong aatakihin sa puso neto. Punyeta.

-_______-

"Malamang, may tenga ka diba,"sarkastikong sagot ko. Sinamaan niya lang ako ng tingin.

Narinig o nakinig talaga? Chismoso pa naman ang isang to. Parang bakla lang.

"Hoy!Alam mo ikaw?Sumasagot ka na sa akin ngayon,dati ay takot na takot ka sa akin..pero ngayon, parang easy easy nalang,"nakabusangot niyang sambit. Ipahalik kita sa paa ko eh.

"Nagbabago ang tao kuya,ikaw lang hinde...isip sanggol paren,"giit ko.

"Ewan ko sayo!Pero basta..hindi ko sinadya na marinig yung pinag-uusapan niyo kanina,"pag-iiba niya ng usapan. Tinaasan ko siya ng kilay na parang hindi ako naniniwala sa sinabi niya.

Dahil talaga namang hindi ako naniniwala sa sinasabi niya. Dakilang chismoso kaya to.

"Talaga?Narinig mo lang at hindi ka nakinig?"paninigurado ko. Tiningnan niya ako ng nakakabobong tingin.

"Parang tanga, eh parehas lang naman yun,"sabi niya pa. Kumunot yung noo ko.

Pano naman naging magkaparehas yung narinig sa nakinig? Wag niya nga akong gawing bobo.

"Tuleg,magkaiba yun!"singhal ko.

"Pano naman naging iba yun?"tanong niya pa. Napasapo ako sa noo ko.

Ayokong maistress pero mukhang maiistress ako sa lalakeng to. Punyemas! Pati ba naman kaibihan nun, hindi niya alam?

>______<

Nakakapang-init ng ulo.

"Iba yun!Ang narinig..hindi sinasadya na marinig yung usapan ng may usapan, pero yung nakinig, yun yung sinadya talagang marinig yung usapan ng may usapan,kumbaga kagaya nung ginawa mo..chismoso ka kasi!"singhal ko na naman.

"Aba!Grabe ka na ha!"pagrereklamo niya pa. Binelatan ko lang siya.

"Hep! Hep! Hep!"napatigil kami ni kuya at agad na tumingin kay mama.

Dala dala niya ang dalawang plato na may laman na Carbonata at garlic bread.

Whatta perpek combination.

"Kumain muna kayong dalawa,later na yang pagtatalo niyo ng kuya mo,"sambit ni mama. Kinuha ko yung isang plato while si Kuya naman yung kumuha ng isa.

At syempre, pagkatapos kong kunin yung akin..laflaf agad.

Magsasayang pa ba ako ng oras bago ako kumain. Gutom ang lola niyo kaya wag jumadge dahil hindi kayo bubblegum.

"Here oh,grape juice pampatulak,"sabi ni Papa na dala ang isang pitsel ng grape juice at tatlong plastic cups.

"Magtutubig nalang ako pa..ayoko sa grapes dapat orange o di kaya mango binili niyo,"pagtanggi ni Kuya. Tiningnan ko lang siya.

Ang oa neto. Kung hindi siya iinom edi wag, dami pang satsat, pwede rin namang tumanggi nalang siyang agad!

Mas oa pa sa amin ni ate itong si kuya.

"Okay,pero kung iinom ka..dito ko lang ilalagay,"sambit ni Papa. Inilagay ni papa ang pitsel sa side table pati narin yung tatlong cups.

"Nuh-ah,hinding hinding hindi ako iinom..never ever!"tutol ni kuya habang umiiling. Kadiri..parang bakla lang.

O di naman kaya, bakla talaga?

(A/N: Hindi ko hate mga bakla ha?? I actually love them, may kaibigan nga akong isa eh, ang saya kaya nilang kasama.)

Tahimik lang kaming kumakain ni kuya hanggang sa sinaluhan na nina papa at mama ang pagkain namin.

Walang ng nagsalita pa hanggang sa isa isa kaming natapos. Syempre ako ang pinakalast na natapos. Nagpakuha pa kasi ako eh, mga....limang plato ata ng carbonara ang natapos ko at sampong garlic bread tapos tatlong cups ng grape juice ang nainom ko.

"Ma,uuwi ba kayo ni papa sa bahay?"tanong ko. Nilingon naman ako ni mama.

"Yes,uuwi kami,pero don't worry dahil maiiwan naman ang Kuya Yuri mo and tomorrow ay babalik kami dito,nag leave muna kami ng papa mo para mabantayan ka,"pagpapaliwanag ni mama. Tumango tango lang ako bilang pagsang-ayon.

So ibig sabihin ba nun ay makakasama ko buong magdamag ay si kuya lang? Waahhhhh!!! Kainis naman...apakaboring kasama ni kuya at isa pa nakakainis rin!

Sure akong hindi ako makakatulog ng maayos nito ngayon. Ang lakas lakas kaya humilik ni Kuya! Nakakabwisit!

Sumimangot ako at masamang tumingin kay kuya na nakataas lang ang isang kilay sa akin.

"I know what you are thinking,same feeling ako no!Ayokong kasama kang matulog,nakakadiri ka kayang tingnan habang natutulog,"masungit niyang sabi. Tiningnan ko siya ng sobrang samang tingin, kulang na nga lang eh mawawala na yung eyeballs ko.

"Ang oa mo kuya ha!Kung makaarte ka, para kang hindi lalake!"singhal ko.

"That's enough guys, ikaw Yuri, it's better if mag study ka na lang muna, while ikaw Yuwy, magpahinga ka para gumaling ka agad,"sita sa amin ni mama habang nag-aayos ng mga pinagkainan namin. 

Humiga na ako sa kama ko at tinakpan na muli ng kumot yung buo kong katawan tsaka pinikit ang mata.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Aish! Hindi ako makatulog!

Iniba ko ang position ko. Baka kasi hindi lang ako comfortable sa position ko kanina kaya hindi ako makatulog.

Pero..wala parin! Hindi parin ako makatulog! Kahit anong iba ko ng position eh hindi ko parin maramdaman ang antok!

Gaano ba kasi kahaba ang naging tulog ko kanina?....Ewan!

Pano ko naman malalaman kung tulog ako?

Shunga rin!

Haissst!

Habang hinihintay na dalawin ako ng antok ay bigla nalang akong napaisip.

Ano kaya ang mangyayari sa festival ngayong nagkaganito ang sitwasyon? Dalawang --- No, apat na sections ang nasali. Mapopostpone kaya? Or the show must go on kahit wala ang apat na sections?

Pero ang unfair naman ata nun!

I think napostpone talaga eh.

or namove?

Baka namove!

Eeeihhh...

._________.

Ano kayang nangyari kay Savier?

Nahampas pa naman ang ulo nun. Kumusta na kaya siya? Naadmit kaya siya? Kung naadmit siya, ano kaya ang room niya?

•o•

Ba't ko ba iniisip?

Kasi iniisip mo siya kaya mo siya naiisip?

Aytt-- bumalik ka na naman?

Obviously duhh.

Alam mo ba bulate? Nung nabangga niya ako nung nakaraan..may iba akong naramdaman eh.

I know.

Pero hindi ko maipaliwanag kung ano yung naramdaman ko. Iba kasi siya sa normal na nararamdaman ko. Ang hirap niyang iexplain.

Pano ba kasi yung naramdaman mo?

Yung puso ko..hindi ko maipaliwanag, sobrang bilis ng kabog. Parang anytime pwede siyang sumabog. Then, yung tiyan ko, parang may something sa loob.

Para akong nakikiliti nung time na yun. Umiinit bigla yung pakiramdam ko. Siguro kung hindi ako tinawag ni Raine eh malamang nahuli niya na akong pulang pula na parang napunta lahat ng dugo ko sa mukha.

Isa lang alam ko diyan.

Ano?

May feelings ka para sa kanya.

•________•

asgdgedubsjqjwbausbsdhdbhxbsvvxjbdjfbdjdbdhdhrudbudhdhddudbdhdhdhusjsjsusjsisjsjjssjisjsidjsjdjdhdudhksyvruxhebhsshudhshsushqjahusjxhsish.......100%!

WAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!

Imposibleee!!! Napakalaking IMPOSIBLE! I-M-P-O-S-S-I-B-L-E! Impossible!

prrrfftyt--!

Tch..ganyan ganyan ka lang, pero pag magtagal pa yan, dun mo na malalaman na may feelings ka pala talaga sa kanya!

Maniwala sayo.

Deny pa more. Naiintindihan ko naman na nasa denial stage ka pa lang, pero sa susunod, matatanggap mo na rin yan.

Hindi ako maniniwala sayo..hindi ka naman love expert! Tsaka wala kang alam about crush or love love na yan!

Isa ka lang hamak na bulate sa utak ko!

Teka nga lang...bakit ba kita kinakausap? Luh!!! Nabaliw na ako! Gago! Putangina! Nababaliw na ako! Syeeeeetttttsss!

Bumangon ako sandali para tingnan ang paligid.

Wala namang pinagbago, si Kuya nagcecellphone na...si mama at papa nag-uusap, mukhang seryoso, pero wala akong pake kaya bumalik nalang ako sa pag higa at muling tinakpan ng kumot ang buo kong katawan.

Posible ba talagang magkaroon ako ng feelings sa kanya? O talagang may feelings na nga ako para sa kanya?

To Be Continued...
***
Chapter 35✓

Note:Thank you for reading...I hope you like it,and also sorry for the lacking of words,the typographical errors and the wrong grammars that is found in the story.
-BluishlyPink

Don't Forget To :
Vote ✓ • Comment (Not necessary) ✓ • Follow (Not necessary) ✓