κεφ.10

Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισω αγαπηη

~~~

Previously on Savagee♥:

<<Εμ χρόνια πολλά>> ακούω μια φωνή πίσω μου.

Γυρνάω και ενώ είμαι έτοιμος να πω σε όποιον το είπε αυτό για τα δώρα μένω κάγκελο.

Ήρθε η Αμέλια.

Τώρα αρχίζει το πάρτυ.

Now on Savagee♥:

<<Αμελια>> την πλησιαζω ενω την κοιταζω σαν τον μαλακα. Αποκλειεται να ειναι αυτη. Μου κανει καποιος πλακα.

<<Χρονια πολλα Στεφαν>> χαμογελαει και τα μαγουλα της ταυτοχρονα κοκκινιζουν. Απλωνει το χερι της για μια τυπικη χειραψια.

Ομγ,ειναι αληθινη.

<<Σε ευ-ευχαριστω>> απλωνω και εγω το δικο μου ελπιζοντας οτι δεν καταλαβε την αστραπιαια κινηση μου για να την αγγιξω.

Τρυφερο, απαλο χερι. Τοσα πολλα πραγματα που θελω να του κανω...

<<Σου πηρα αυτο το δωρο>> τραβαει διαστακτικα πισω το χερι της και μου δινει μια μπλε σακουλα με εναν φιογκο πανω. <<Ελπιζω να σου αρεσει>> ανασηκωνει τους ωμους της και δεν μπορω παρα να χαμογελασω.

<<Δεν ηταν αναγκη να μου παρεις δωρο, βασικα>> της λεω ενω το παιρνω στα χερια μου.

<<Μου φαινοταν αγενεια να μην σου παρω κατι>> κοιταζει τριγυρω και βλεπει το τραπεζι που ειναι φουλ απο δωρα. <<Ανοιξε το, τι περιμενεις!>> λεει ανυπομονη και γνεφω γελωντας.

Ανοιγω τη σακουλα και αφου βγαλω κατι πολυχρωμα χαρτια βγαζω την μπλουζα που εχει μεσα.

Ω σκατα!

Μου πηρε... φουτερ!

Ενα γκρι υπεροχο φουτερ με κουκουλα και κορδονια.

Παντα ειχα λατρεια σε ολα τα φουτερ και το ξερει...

<<Ειναι τελειο!>> της λεω αναυδος ενω επεξεργαζομαι την μπλουζα.

<<Δεν ξερεις τι αγχος ειχα αν θα σου αρεσει>> παραδεχεται γελωντας.

<<Οχι ειναι αληθεια... Μου αρεσουν πολυ τα φουτερ>> λεω και την κοιταζω. Δαγκωνει τα χειλη της πραγμα που με κανει να θελω να τα δαγκωσω και εγω.

<<Ειναι ενταξει το νουμερο;>>

<<Ναι ναι. Σε ευχαριστω>> λεω και βαζει μια τουφα απο τα μαλλια της πισω απο το αφτι της.

Μαλλον αισθανεται αβολα.

<<Δεν κανει τιποτα>> λεει με τη σειρα της.

<<Θες να... παμε για ποτο; Εννοω... μεσα στην κουζινα, εχω ξερεις... πολλα ποτα>> προσπαθω να πω οσο πιο αυθορμητα μπορω αλλα ξερω οτι τα σκατωσα.

<<Φυσικα>> γνεφει και σε μια απελπισμενη μου κινηση να νιωσω ξανα το αγγιγμα της απλωνω το χερι μου και πιανω το δικο της τραβωντας την προς την κουζινα.

Φαινεται λιγακι σοκαρισμενη αλλα με ακολουθει κανοντας το λιγακι πιο αβολο.

Περναμε αναμεσα απο ολους που μας κοιτανε σαν να ειμαστε εξωγηινοι και τελικα φτανουμε στην κουζινα.

<<Να μαντεψω τι πινεις;>> την ρωταω περιπαιχτικα και καθεται σε ενα σκαμπο.

<<Εχω περιεργεια να ακουσω τι θα πεις>> λεει πονηρα και διαταζω τον εαυτο μου να μην κανει καμια μαλακια.

Ειναι αρχη ακομη...

<<Βοτκα κρανμπερι;>> ρωταω και καλα ανηξερος αν και ξερω οτι αυτο ειναι το ποτο της. Στα παρτυ την εβλεπα τι επαιρνε.

<<Ουαου, που το ξερες;>> ρωταει εκπληκτη και ανασηκωνω τους ωμους μου.

<<Το μαντεψα>> της κλεινω το ματι ενω βαζω το ποτο στο ποτηρι και εκεινη κοκκινιζει.

Της το δινω αφου βαλω και το δικο μου και το σηκωνει προς το μερος μου. <<Χρονια σου πολλα>> ευχεται και τσουγγραμε τα ποτηρια.

<<Χρονια μου πολλα>> επαναλαμβανω και πινουμε απο το ποτο μας.


[...]

<<...και ημουν 3 χρονια κολλημενη μαζι του, αλλα εκεινος κλασσικα ουτε που με κοιτουσε>> πινει μια γουλια απο το 3ο ποτο που της σερβιρα και συνεχιζει. <<Μετα απο αυτον δεν εχω κανει αλλη σχεση>> λεει γελωντας και καταλαβαινω οτι την χτυπησε στο κεφαλι το ποτο.

<<Μαλιστα>> λεω και πινω και εγω απο το δικο μου. Στην κουζινα επιτελους βρισκομαστε μονοι μας και καθομαι διπλα της στο σκαμπο. <<Τωρα... σου αρεσει κανενας;>>

Δαγκωνει τα χειλη της και σκυβει προς το μερος μου. <<Ναι, βασικα. Υπαρχει ομως ενα προβλημα>>

<<Τι προβλημα;>>

<<Δεν ειναι ενας! Ειναι δυο>> λεει και γελαει ακομη πιο δυνατα κανοντας με να ανακαθησω στη θεση μου.

<<Δυο; Γιατι δυο;>> ρωταω ενω προσπαθω να την ηρεμισω <<Ναι, ας μην πιεις αλλο καλυτερα>> λεω χαμογελαστος και της παιρνω το ποτο απο τα χερια.

<<Ει>> παραπονιεται και προσπαθει να το πιασει αλλα την απομακρυνω.

<<Οχι νεαρη μου. Δεν προκειται να πιεις αλλο γιατι θα κανεις εμετο και πιστεψε με καμια γκομενα δεν ειναι σεξυ αφου κανει εμετο>>

Αφηνει μια ανασα και κατευθειαν σοβαρευει.

<<Οπα, τι εγινε;>> ρωταω μιας και μου φαινεται ετοιμη να κλαψει.

<<Ο ενας απο τους δυο που μου αρεσει... με ειχε πει μια φορα "νεαρη μου">> στηριζει το προσωπο της στα χερια της.

Ποιος μαλακας την εχει πει ετσι να τον σαπισω;

<<Πως τον λενε αυτον, λοιπον;>> ρωταω και καλα αδιαφορα και ανασηκωνει τους ωμους της.

<<Δεν ξερω. Δεν μου εχει πει ποτε το ονομα του>> ξαναγελαει και ανακουφιζομαι.

Εμενα λεει ρε παιδια!!!

<<Ο ενας ειναι αυτος>> καθομαι παλι στο σκαμπο διπλα της. <<Ο αλλος που σου αρεσει... ποιος ειναι;>>

Με κοιταει στα ματια και ξαναδαγκωνει τα χειλη της.

Πες το, ελα πες το επιτελους.

Παει να μιλησει, αλλα η πορτα πισω μας κανει ενα θορυβο και ανοίγει διάπλατα.

<<ΣΤΕΦΑΑΑΑΑΝ;;>>


~~~

Ποιος σκατα διακοπτει τα παιδια μας γαμωτο;!

Τα λεμε στο επομενοοοο♥

Δευτερος λογαριασμος στο wattpad: Riaa_ztk

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top