W ostatnich latach podjęto próby humanizacji duchowej koncepcji chrześcijaństwa.
Przejawiało się to w najbardziej oczywistych nie zaś jego aspektach duchowych. Msze, które
niegdyś celebrowano wyłącznie po łacinie, odprawiane są obecnie w językach narodowych,
co tylko przyczyniło się do łatwiejszego zrozumienia wszystkich nonsensów, a jednocześnie
pozbawiło ceremonię ezoterycznego charakteru - logicznego skutku zasad dogmatu. O wiele
łatwiej wywoła emocjonalne reakcje za pomocą niezrozumiałych słów i fraz, niż uczynić to
za pośrednictwem twierdzeń, które nawet najprostszy umysł zakwestionuje, gdy wypowie się
je w zrozumiałym dla niego języku.

Jeżeli księża i pastorzy mieliby użyć tych samych środków co przed stu laty, aby zapełnić
kościoły w czasach obecnych, oskarżeni by zostali o herezje, nazwani diabłami, posądzeni o
zacofanie, a z całą pewnością bez wahania ekskomunikowani.

Wierni lamentują: "Musimy dotrzymywać kroku zmieniającym się czasom", zapominając,
że z powodu czynników ograniczających i głęboko zakorzenionych praw religii światłości
zmiany nigdy nie będą na tyle wystarczające, aby zaspokoić oczekiwania człowieka.

Niegdyś religie zawsze wyrażały duchową naturę człowieka, poświęcając bardzo niewiele
uwagi jego cielesnym czy przyziemnym potrzebom lub w ogóle zapominając o nich.
Uważano, że życie ziemskie jest tylko stanem przejściowym, a ciało jedynie skorupą;
przyjemności fizyczne są trywialne, a cierpienie winno być istotnym przygotowaniem do
"Królestwa Bożego". Jakżeż daleko posunąć się można w hipokryzji, skoro "sprawiedliwi"
dokonują zmian w swojej religii dla dotrzymania kroku zmianom ludzkiej natury! Jedyny
sposób na to, aby chrześcijaństwo mogło kiedykolwiek całkowicie służyć człowiekowi,
stanowi przejście na satanizm - i to już TERAZ.

Stało się konieczne, aby wyszła z ukrycia NOWA religia, oparta na naturalnych instynktach
człowieka. Nadano jej już imię. Brzmi ono satanizm. To ta właśnie siła, która potępiono za
wywołanie religijnej kontrowersji dotyczącej kontroli urodzin - spowodowała niechętne
przyjęcie do wiadomości, że istnieje coś takiego jak akt seksualny dla przyjemności.

To właśnie "Diabeł" sprawił, że kobiety pokazują swoje nogi aby podniecać mężczyzn - są
to te same nogi, które odsłaniają młode zakonnice chodzące w swoich krótkich habitach, a ich
widok został już społecznie zaakceptowany. Cóż za zachwycające zjawisko. Czy nie jest
możliwe, że wkrótce zobaczymy zakonnice topless, pokazujące swoje zmysłowe ciała na
konkursach piękności? Szatan cieszy się i niezwykle by mu się to podobało - przecież wiele
zakonnic to bardzo ładne: dziewczyny o zgrabnych nogach.

W wielu kościołach w największych parafiach gra się najbardziej rytmiczną, zmysłową
muzykę - inspirującą również, satanizm. Mimo wszystko Diabeł zawsze najlepiej znał się na
muzyce.

Kościelne pikniki, bez względu na to, co ciocia Marta mówi o obfitym żniwie Pana, są
niczym innym, jak dobrą wymówką dla niedzielnego obżarstwa i każdy wie, że przy takich
okazjach więcej czasu spędza się w pobliskich krzakach niż na czytaniu Biblii.

Dodatkowym czynnikiem przynoszącym dochody kościelnym bazarom są powszechnie
znane zabawy odpustowe - zwykły one oznaczać święto hołdujące ciału; obecnie zabawy
takie są dobre, ponieważ przynoszą Kościołowi pieniądze, aby mógł on wygłaszać kazania
przeciwko kuszeniu przez Diabla! Będzie się mówiło, że te rzeczy są tylko pogańskimi
pomysłami i ceremoniami, które chrześcijaństwo jedynie zapożyczyło. Prawda, ale poganie
rozkoszowali się cielesnymi uciechami i następnie byli za nie potępiani przez tych samych
ludzi, którzy obchodzili ich rytuały, nazywając je tylko inaczej.

Księża i pastorzy są zawsze na czele demonstracji pokojowych, leżą też na torach
kolejowych przed pociągami wiozącymi sprzęt wojskowy z równie wielkim oddaniem, jak
ich duchowni bracia z tych samych seminariów, kapelani wojskowi błogosławiący kule,
bomby i żołnierzy. Ktoś gdzieś musiał popełnić jakiś błąd. Czyż nie jest możliwe, że Szatan
najbardziej nadaje się do wystąpienia jako oskarżyciel? Oczywiście, tak też został nazwany!