☸ Hatıra ☸

Joseph ve Mason'un gelmesi en azından saatler sürecekti. O süre zarfında Labradorit için hazırlanıp Karneol üzerine düşünmüştüm. Hala kafam karışıktı. Anlayamadığım bir sürü şey vardı ve Labradorit'te bir şeyler öğreneceğimizi ya da en azından bir süre rahat nefes alacağımızı umuyordum.

Aklımdan asla çıkaramadığım kişiler vardı. Dünyadakilere hiç girmeyeceğim bile. Bahsettiğim kişiler Dimitri, Laurel, Corrin ve Elijah'dı.

Stephen, Doruk ve Chris. Onları ne ara çıkarmıştım buradan? Doruk bu gezegene geldiğimde ilk tanıştığım kişilerdendi. Stephen en güçlü gümüşlerden biriydi. Onlarca kez düşündükten sonra en sonunda onun ölümünün Dimitri, Laurel ve benim tarafımdan gerçekleştiğinde karar kılmıştım. Laurel onun bir Gümüş Gölge tarafından öldürüleceğini görmüştü.  Chris... O bambaşka bir meseleydi. Ne onun ne de Doruk ve Stephen'ın anıları asla zihnimden ya da zihnimizden ayrılmayacaklardı. Hepsi Laurel, Corrin, Elijah, IceBella ve onlar gibilerin kurbanlarıydı. Hepsinin isimlerini defterime yazmıştım. Uzun bir süredir ne çizmiş ne de yazmıştım. Ve Mason ve Joseph'i beklerken tekrar yazmaya başlamıştım. Unutulmayacaklardı. Unutulamazlardı.

☸

"Luna?"

Uzun zamandır duyamadığım bir sesti bu. Isabel'in sesiyle birlikte kendime gelmiştim. "Kapıyı çaldım ama sanırsam duymadın." Sesinde garip bir ton vardı. Söyleyecekleri vardı.

"Sorun değil." dedim defterimi kapatıp yanımda duran sırt çantasına hızla koyarak. "Ne diyecektin?"

"Aslında..." Isabel Renée Crystal belki de bir zamanlar yakın arkadaşımdı. "Laurel'le konuştun mu diye soracaktım. Ayrıca konumuz olmasa da bilmen gerektiğini düşündüğüm bir şeyi söyleyecektim."

Diyeceğim şeyin önemli olduğunu daha o an anladım. "Hayır ve ne diyeceksin?"

Derin bir nefes alıp kapıyı kapattı. Koltuğa oturana kadar da tek kelime etmedi. Gözleri sürekli etrafı tarıyordu ve sürekli bir şeyler düşünüyor gibiydi.

"Isy?"

"Aradan bayağı zaman geçti... Fakat hatırlıyor olmalısın. Artık bir önemi yokmuş gibi duruyorsa da var aslında."

"Neyin?" Merak etmiştim.

"Gümüşlerin ve Safirlerin sıralarının. I, II veya III. Hatırlıyor musun?"

"Evet." diye yanıt verdim.

"Lafı uzatmayacağım." Ses tonunda bir şeyler saklıydı. "Artık Gümüş I'im. Nasıl olduğunu bilmiyorum, güçlerimle ya da başka bir şeyle-"

Sözünü kestim. "Fakat-"

"Ben de öyle sanıyordum. Gümüşlerin numaraları aynı kalır. Yani şey..." Bir saniye için sesindeki acıyla gözleri dolmaya başlamıştı. "Doruk... O-"

"Anlıyorum, Isy." dedim ne diyeceğimi bilemeyerek. "Labradorit'ten geldiğimde daha çok konuşuruz. Bunu araştırırız."

Kapı açıldığında ikimizin de dikkatimizin dağıldığına memnun olmuştuk. Güneş hazır görünüyordu, yüzündeki ifadeden anında artık yola çıkacağımızı anlamıştım. Çantamı aldığım zaman daha Isabel yerinden kalkmamıştı. O an kafam o kadar dalgındı ki onun en güçlü Gümüşlerden biri olduğunun farkına bile varamamıştım.

Sardoniks'in Merkez binasının yakınlarındaki alanda jeti beklerken Isabel biz tam gitmeden önce bir şeyler söylemişti. Ne dediğini tam duymamıştım ya da duymamazlıktan gelmiştim. Hatırlamıyordum.

☸

"Kes şunu."

"Ne?"

Joseph'in bakışları kesinlikle iyi değildi. "Sardoniks'i neden kabul ettiysen Dolunay... Daha da kötüleştin."

Labradorit şehrinin renklerini ufukta görebiliyordum. Dikkatim tamamen oradaydı. "Haklısın." diye mırıldandım. "Eğer seçeneğim olsaydı, hayır, derdim."

"Senin her zaman seçeneklerin olmuştur, Luna." Dimitri'nin ne bizi dinlediğini ne de uyanık olduğunu fark etmemiştim.

"Hala da var." dedim yanımda oturan Dimitri'ye dönerek. O ana kadar yolculuk boyunca hiç konuşmamıştık.

Dimitri'nin yanıtını duymadan önce önümüzdeki koltuklarda oturan Joseph'in çoktan ilgisini benden çekip yanında oturan Mason'la konuşmaya başladığını gördüm. "O halde ispatla."

"Nasıl, Caine?" diye sordum ona dönerek. Gülümsüyordu.

Birkaç saniye sonra yanıt verdi. "Buna sen karar ver."

"Sardoniks'in inşa nedenini biliyor musun?"

Başını iki yana salladı. "Fakat tahmin edebiliyorum."

"Bizim de buraya bir getiriliş amacımız vardı." dedim kendimden emin bir sesle. "Güçlerimizi bile keşfetmemize izin vermeden bizi-"

"Luna..." diyerek sözümü kest, Dimitri.

"Her neyse." dedikten sonra devam ettim. "İspata gelecek olursak... Dünya'da da az kişiyi amacından etmedim," ona bakarak devam ettim, "ve yalnız olmadığımı da biliyorum."

Düzenlenme Tarihi: 27.12.2016

30 Ekim 2016, 02-03

Ametist 209bin, Kalsedon 56bin, Sardoniks 18bin.