AIZEN POV

"Settel down, Aizen. Gene will be fine." Hinatak ako ni lolo Myth paupo sa kanyang tabi.

I so damn worried. Hindi ako mapalagay. Gene was crying ng pinasok sya sa operating room for ceasarian operation para mailabas ang mga anak namin. He is crying because of the pain that I can't take away from him. Gusto ko pumasok sa loob, pero hindi pwede. The nurse even lolo Archie asked me to stay outside with my family. He give me an assurance na magiging maayos ang asawa't anak ko.

"Gusto ko sa loob." Naiinis na ako dahil sobrang tagal. It's been an hour pero wala pa din balita mula sa loob.

"They are fine, Aizen. Trust your lolo Archie." Ani Papa Ivo.

"But...."

"Been there, done that already,nak." Ani papa Slater. "Alam ko ang nararamdaman mo. I'd been in your position 26 years ago. Pero kalmahan mo lang. Doctors might be God to make a miracle, but they will do their best to save their patient. Beside, it's Gene. He survived in his heart transplant, kakayanin nya din ito."

Tumango nalang ako. Wala na din naman akong magagawa.

Hindi ako madasaling tao. Kelan ba akong huling nagdasal? The last time pray ay nang ma comatose si Gene. That time, kahit hindi pa kami nagkikita matapos kami magkahiwalay ng mga bata pa kami, alam na alam ko ang sitwasyon nya. His parents always update me lalo na nung naoperahan sya. I was damn scared ng macomatose si Gene. Halos hindi ko na matuon ang atensyon ko sa aking trabaho kaya naman papa Ivo take it over at pinapunta ako kung saang ospital andon si Gene. I'm with him 24 hours hanggang sa magising sya. I just choose na hindi muna magpakita sa kanya kasi baka magulat sya at ikasama nya pa.

That time, nang mga oras na binabantayan ko sya, i keep on praying. I keep on telling God na kahit hindi na nya ako maalala , ayos lang. I have all the way for me to fall for me again basta wag nya lang babawiin ang pinahiram nyang buhay kay Gene. I keep on begging na wag si Gene, iba nalang. I want to spend my lifetime with him. Madami pa ako plano para sa amin. I even said, na kahit anong gusto nyang kapalit handa akong ibigay, basta wag nya lang kunin ang Gene ko.And this time, handa akong magmakaawa ulit para sa limang taong handa kong alagaan habang buhay. Alam ko, masama akong tao at kung gusto nya singilin lahat ng kasalanan ko, handa ako magbayad nun, basta wag lang nya iyon singilin sa mga anak ko at sa asawa ko.

Not them please lang.

Twenty minutes after, nagkagulo bigla sa operating room. Madaming nurse ang pumasok. I grab one of them, at tinanong kung ano ang nangyayari.

"One of the baby might not survive." Wika ng nurse na hinila ko.

"How about the mother?"

"He is fine." She remove my hand at tumakbo papasok sa operating room.

"Let me in!" Malakas na sigaw ko sabay takbo papasok sa OR pero agad akong nahiklas na papa slater. Bogart and papa Ivo pinned me on the wall, trying to stop me.

"Pa, kailangan ako ng isa sa mga anak ko." Umiiyak na sabi ko.

I feel relieve that my wife is fine but not totally knowing ng isa sa mga anak ko ay maaring mamatay. Matagal namin silang inantay na makita. Matagal ko inasam na mayakap ko silang lahat. I even dream playing with them tapos papagalitan kami ni Gene. I want all of it happened kaya hindi ako papayag na may mamatay sa kanila.

"Aizen, you can't. They are trying there best anak." Ani papa Ivo.

"Pa, they need me!"

"Alam ko, pero ano bang gagawin mo sa loob ha? May magagawa ka ba? May paraan ka ba para bawiin sa bingit ng kamatayan ang anak mo? Aizen, panggulo ka lang sa loob. Wala kang alam, so let them do their job."

Wala na akong nagawa. All I can do is cry. Cry and pray. Pray and beg to HIM. I love them. I want them and I'm sure I can raise them well. Hindi man ako maging perpektong ama, kaya ko naman sila bigyan ng perpektong buhay at palakihin ng tama. Would my love for them will be enough reason na ibigay Mo sila lahat sa akin?

"Aizen."

Nag-angat ako ng tingin. Papa Slater is standing in front of me and looking at the operating room. Lumingon din ako doon. Agad akong napatayo ng makita ang tatlong nurse sa may pintuan. They are holding a baby. They are holding my babies.

Mabilis akong napatayo at inilang hakbang ko lang ang distansya sa pagitan ko at ng mga anak ko.

"My babies." Bulong ko habang nakatingin sa kanila. Pinunas ko muna nag aking kamay sa suot ko na pantalon. I gently rub my finger in their cheeks.

"This is your eldest." Wika nang nurse. "It's a boy."

Ngumiti ako. I check my son arm at may nakatali sa kanya na blue ribbon at may nakalagay na name BABY BOY MORGAN, FIRST BORN.

"My Ocean Renz." Bulong ko. I rub my ringer in his cheeks. He just ignore me and keep on sleeping. "Snob." Bulong.

"Among them, sya ang pinakatahimik." Wika ng nurse namay hawak kay Ocean.

"Halata nga."

"Sinclair attitude. Matabil lang sa taong mahal nya." Ani lolo Myth.

"Wag sana magmana sayo na mahilig sa iyot." Sabat ni lolo Tael. I saw the shocked reaction of the nurse. Sinaway naman agad ni lolo Myth ang kanyang asawa.

"This is the second." Nilapit sa akin ng nurse ang anak ko na hawak nya. He has a wrist band na kulay red with a name BABY BOY MORGAN, SECOND BORN.

"Glaze Alexander. Change the name please."

"Sige po."

I rub my finger my second born cheek. He grab my finger and smile. Parang may humaplos sa puso ko dahil sa ngiti ng aking anak.

"This is the third born."

"He is small." Wika ko sa nurse as I look my child. Ayaw ko tignan sana ang wrist band nya pero nakalitaw iyon dahil naglikot sya. BABY BOY MORGAN, THIRD BORN.

"But his healthy." Wika ng nurse.

"So, it's my princess?" Agad na tumulo ang aking luha.

"Opo. Mas maliit din po sya kesa sa pangatlo po. Halos kasukat lang sya ng throw pillow and she has a weak heart."

Marahan akong tumango. I rub my finger to my son cheeks at agad itong umiyak. I chuckled. Ngayon, alam ko na kung sino ang magiging pinaka maligalig.

"His name is River Marcus."

"Sige po."

"Shhh. Daddy is here River. Daddy is here, baby." Agad namang tumigil sa pag-iyak si River. I smile. He is obviously smart.

"How's my princess?" Tanong sa mga nurse.

"He is in the NICU and she is under observation." Si lolo Archie na kalalabas lang ng OR ang sumagot.

"Daphne Breathe." Tumingin ako sa nurse na may hawak kay Glaze. Tsaka ako muling tumingin kay lolo Archie. "What happened?"

"She has a weak heart. When we pull her out Gene's womb, she's not breathing at all. No hearbeat. She was pulled out dead. But when your first born cried, your princess also cried. It was like, his big brother, pull her out of the death's hand."

Umiiyak akong lumapit kay Ocean. Kinuha ko sya sa nurse at hinalikan sa noo. "Good job baby. Good job Ocean. Thank you, anak." Gumalaw lang bahagya si Ocean. Medyo umungot ito at bumalik sa pagkakatulog. I kiss him again tsaka ko sya binalik sa nurse. Isnabero.

"Sa nursery na po namin sila dadalhin. Bukas na po namin sila dadalhin sa inyo. They need to undergo newborn test also. Pwede nyo naman po sila dalawin sa nursery. Also po, yung feeding bottle po nila."

"Ako na magdadala sa nursery." Ani papa Ivo.

"Sige po." Then the nurse went back to the operating room.

"How's Gene? How's my queen, lolo?"

"He is fine. Tinatahi nalang sya at nililinis. Wait for him in his room. Take good care of him, nak. He suffered too much for you and your children."

"I will, lo."

Marahang tinapik ni lolo ang aking balikat bago sya bumalik sa loob ng OR. Kalahati ng bigay ng aking dibdib ay nawala. Four of them are safe and I will make sure that I will princess will also safe.