Chapter 36
GENE'S POV
I'm so bored. Hindi ko alam kung bakit ang tagal-tagal ni dad sa loob ng opisina ng Dean.
Yeah, mag-aaral na ako, sa school mismo. Tapos na ang 3 months na observation para sa puso ko and I'm totally fine, pero kailangan pa din mag ingat. Hindi pa din ako pwede sa mga nakakapagod na activity. Pwede ako sumali kung gusto ko pero hindi ako pwede magpapakapagod. Need din ng proper food diet. Luckily, hindi ako pihikan sa food.
And since, okay na ang aking heart, pwede na ako mag-aral sa school mismo. Goodbye home school na. Hindi ko lang alam kung ano ang rason bakit ang tagal ni dad makipag usap sa dean. Wala naman akong problema sa mga grades ko. And I'm so bored. Wala din akong ka chat. Si Ace kulit kasi ay may pupuntahan daw kaya hindi sya makakapag chat sa akin.
Speaking of Ace, daig pa talaga namin ang mag-ina. He always update me ng lahat ng ginagawa nya. Minsan nga ay nauubos ang maghapon ko sa video call naming dalawa. Pinapanuod ko lang mga ginagawa nya. Sabi kasi ni Ace kailangan daw nakikita ko nag mga ginagawa nya para daw masasaway ko daw sya kung may mali syang magagawa. Sinisi pa nya ako kasi daw ang hirap ng ganun na sa video call ko lang sya nakikita. Dapat daw kasi andon ako sa bahay nila. Tawa nalang nasasagot ko sa kanya. He keep on saying kasi na umuwi na daw ako doon. Wala daw mommy na malayo sa anak at asawa. Jusko lang. Four years old palang sya pero yung utak nya pang 34 years old na. Bigla tuloy ako nagkaroon ng anak at asawa.
Aizen on the other hand ay araw-araw ako tumatawag. Isa din yun. Hindi ko alam kung ano ang trip nya sa buhay nya. Araw-araw syang tumatawag just to say good morning, good night and to ask me random things. Minsan ay may darating nalang ng mga prutas sa bahay namin galing sa kanya. Kahapon ay bulaklak at prutas ang dumating. Tapos tumawag sya sa akin to say that it's congratulatory gift para sa paggaling ko. He also said na hindi daw nya ako matatawagan today dahil busy sya so he sent it to me in advance.
Ayaw ko man aminin, pero kinikilig ako sa ginagawa nya. I like the time and attention na binibigay nya sa akin. Pero hindi ko alam kung bakit. Do I like him, o dahil I gustong-gusto ko ng attention na sa akin lang talaga. I'm also confused kung bakit nya ito ginagawa. Nanliligaw ba sya? Or was he instructed by Ace? Wala naman syang sinasabi eh. Basta nalang sya nagpapadala ng kung ano-ano sa bahay. Basta nalang sya tumatawag to asked how I am, to say good morning. Ayaw ko naman mag assume. I still believe in action without word is useless and word with action is also useless.
Tsaka, nakokonsensya ako. Feeling ko, kung mag-aassume ako, parang sinusulot ko si Aizen sa donor ko.
Nagpakawala ako ng isang malalim. Aizen is making a mess in my life.I decide to text my dad na mag-iikot muna ako. I don't want to stress myself much sa mag-amang iyon na kakaiba nag trip sa buhay. Besides, I miss this school. Mag-iikot muna ako to check the some changes.
Morgan University. I've been here since kinder. Dito ko din nakilala yung batang Morgan na anak ng may-ari ng eskwelahang ito. Yung batang hindi palaimik.
This school is divided into three. Elementary, secondary and tertiary. Mga mayayaman din ang mga nag-aaral dito. Sa sobrang laki nito, kulang ang tatlong araw sa pag-iikot unless you know saan pupuntahan ang mga gusto mo makita. But if you are planning to tour the school, kakailanganin mo ng isang linggo para maikot lahat.
Pinuntahan ko ang Rain Forest tunnel na nagkokonekta sa bawat campus. Kung mahilig ka sa mga fantasy story, iisipin mo na lagusan ito papunta sa kakaibang mundo dahil ganun ang binibigay nitong vibes. Well, for me, ganun ang vibes na binibigay nun.
Madami akong ala-ala sa lugar na ito lalo na nung elementary ako. That Morgan kid always stay here at kinikulit ko sya. Hindi kasi nagsasalita eh. Akala ko noon ay pipi sya kasi hindi nagsasalita. Yun pala sadyang tahimik lang sya na bata. Pag kinausap mo naman kasi kakausapin ka din nya.
Dahil nga makulit ako, sa lahat ng classmate namin ako lang kinakausap nya. Ako lang din ang friend nya noon. Ayaw sa kanya ng ibang bata kasi nga hindi umiimik. I thought he will be my best friend pero ng mag grade two na kami ay nawala na syang bigla. Sabi pumunta na daw ng ibang bansa for some reason.
I treasure those memories. Yun lang kasi ang naalala ko ng bata pa ako. Those are only my childhood memories. Dahil kasi sa mga gamot na iniinom ko, nagkaroon ako ng selective amnesia. I lost most of my memories. Ang ala-ala lang na meron ako ay mula ng first year high school ako till now. Buti nalang , hindi nawala ang alala ng batang Morgan na yun. Though I forgot how he looks like, yung mga pinaggagawa ko sa kanya noon ay naaalala ko pa.
"I never expect na makakakita ako ng dyosa dito."
Gulat akong napalingon sa pinanggalingan ng boses. I was shocked to see Aizen walking toward me. Nakalongsleeve polo sya at slacks na pants. His outfit looks formal but the way he carry it parang pang porma ng mga kabataan. He looks so dazzling hot as he make his way sa akin. Not ot mention nakabukas pa ang tatlong butones ng suot nyang polo, revealing his chest. I'm drolling because of his hotness.
Self ang landi mo hoi! Kontrol naman dyan!
"Nasaan?" Luminga ako sa paligid. Dyosa daw eh. Hindi naman ako yun diba? Ayaw ko mag assume. Baka may third eye pala itong si Aizen, mapahiya ako.
"You."
Agad kong naramdaman ang pamumula ng aking mukha. Anak ng fudgee bar naman kasi.
"Bolero." Sagot ko sabay talikod. Kasi naman eh.
"I'm not. You're a goddess to me."
I let out a deep sigh. Lakas loob ko syang hinarap. I don't care if my face is as red as tomatoe.
"Bakit ba ang landi mo? May gusto ka ba sa akin?"
Congrats self. A+ for bravery.
"Oo."
I was caught off guard ng sagot nya. Napakurap-kurap lang ako. Hindi ito ang inaasahan ko na sagot mula sa kanya. I mean, I'm expecting na mapapahiya ako sa tanong ko. Na tatawanan nya lang ako at sasabihin hindi nya ako gusto. Na hindi sya magkakagusto sa lalaki.
Inisang hakbang nya lang ang pagitan namin. He wrap his arm on my waist then he pull me to him.
"Teka lang naman. Bakit may paganito agad?" Nagpumiglas ako but his hold to me is firm.
He giggled and pinch my nose. "I miss you , alam mo ba yun?"
"Hindi. Ikaw yung nakakamiss sa akin eh, paano ko malalaman?" I put my hand on his chest para lang magkaroon kami ng distansya. Isang maling kilos lang talaga, mahahalikan ko sya.
"Naughty kitten!" Marahan nyang pinitik ang noo ko.
"Teka lang naman mister kasi. Wag kang flash. Sabi mo you like me pero may paganito ka na." Sinubukan ko ulit na kumawala sa kanya, pero useless. Ang firm ng pagkakahawak nya.
"Why? Don't I have the right to hug my wife?"
Luh? Kaloka sya. Tinanung ko lang kung gusto nya ako tapos wife na agad. Mahihiya pa ata si Flash sa kanya ah.
"Wife ka dyan. Marriage certificate muna woi."
Malakas syang tumawa. "I'll sent it to your house the day after tomorrow. But before that, I'm fucking miss you, so let me do this first."
Then he kiss me on my lips.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top