Susmayı Öğrendim
Bende yok desemde her halimden belli
Faydası yok, çaresi yok yol ver gideyim
Ne sanır kendini alem bilmem
Utanırsam çehreni dön lütfen lütfen
İçime kapanıp, susmayı öğrendim
Konuşmak istediğin bir şey mi var? Muhakkak öyledir
Bu sessizlik zindanlarında hayat bi çok şey öğretir
Buklelenmiş sırlarım var, parçalanmış yıllarımda
Ve sustuğum küfürlerimi hayat birine söyletir
Sarılır gözüm yaşına içimdeki mahkuma
Bir sorsan beni içim hala kayıp bir gemi
Dibimde volkanları püskürtüyor saçlarının her teli
Yanar canım ateşlerde dört yanımda kalleşler
Ve arkamdaki bu leşlerle ellerimde bir neşter ve
Sığındığım gerçek hiçte masum değil
Faciamız büyük sen giderken aklım sende kaldı benim
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top