Saji Argelia's Point of View.

"M-My thoughts?" I clarify, but he stares at me for a sec before nodding.

"Of course we have plans, h-hindi naman kita pinipilit pakasalan na ako ngayon just because we have this baby." Mahinahon kong sabi kasabay ng pag-iwas tingin, bigla ay tinubuan ako ng hiya sa katawan.

"I'm sure of this man," he stated that made me look up to him.

"He proposed because he's in love, not because of our baby." He cleared that made my lips parted, ngumisi na lang ako at bahagyang napailing iling.

"Yeah, before proposing he demanded that he doesn't need my approval of marrying him. He wanted me to marry him," napangiti ako at napatitig sa sing sing na binigay niya.

"That's so like him." Natatawang sabi ni Kent Axel kaya naman ng matapos kaming kumain ay niyaya niya akong sumama muna sa law firm kaya naman pumayag na ako.

Nang makarating ay nginitian ako ng mga staffs and other lawyers, nang malapit na sa office niya ay tumaas kaagad ang kilay ko ng makita si Veldeloso. "Long time no see, doctor." Nang-aasar niyang bati kaya umirap agad ako.

"Siya pala yung tinutukoy mong abogado ha," pabulong niyang sabi kaya ngumiwi ako.

"Whatever, Veldeloso." Dismayado ko kunong sabi at tuluyan ng pumasok sa loob, pinaupo ako ni Kent Axel sa malambot at kumportableng sofa malapit sa table niya.

"Tell me if you need anything," mahinahon at kalmadong sabi ni Kent Axel kaya tumango tango ako at inilapag ang cellphone sa ibabaw ng center table. Habang tahimik na tumitingin sa Ig using iPad ay nakita ko sa feed ko ang post ni Kent Axel before the accident.

"Kent Axel, alam mo ba yung password mo sa Ig?" Mahinahon na tanong ko. Nalingon niya ako ng bahagya pang nakakunot ang noo.

"Nakita ko na sa notes, but I didn't open it yet." He answered kaya naman napatitig ako sa post niya, suddenly I questioned the thought that it's only accident.

I am not an investigator, hindi rin ako abogado, o police pero pamilyar yung nakuhanan niyang babae na nakaside and my guess is it was Juniflo. "It gives me goosebumps." Kinakabahan kong sabi at ibinaba ang iPad.

"Why? What's wrong?" He worriedly asked and walked near me, naupo rin siya sa tabi ko.

"The girl on your last photo is familiar, iisa lang ang alam kong gagawa nito at si Juniflo 'yon. Pero she failed kaya ngayon ako ang target." Explain ko dahilan para kunin ni Kent Axel ang iPad at siya mismo ang pumunta sa profile niya.

"This was my posts huh," he exclaimed and scroll through his feed.

Nakita niya rin ang pictures namin, and a lot more things. "Can I borrow?" Mahinahon niyang tanong kaya tumango ako bilang sagot, nakikisilip lang ako ngunit bigla akong nag-alala ng bitiwan niya ang iPad at hilutin ang sintido.

"Hindi ata makabubuti kung makikita mo ang lahat lahat ng ito," wika ko at inilayo 'yon.

"Sumasakit ba ang ulo mo? Nahihilo ka? Nasusuka?" Nag-aalala kong tanong but then I was stopped when he grabbed my hand and squeezed it.

"A five second scene of flashback," natigilan ako nang may sabihin siya at pakiramdam ko may naalala siyang kahit konti that gives me high hopes.

"What do you remember?" Kinakabahan kong tanong.

"It was a room, hindi dito, hindi rin sa penthouse ko, at lalong hindi sa bahay namin sa city. You asked me what would I name to our baby." Napatitig ako sa kaniya.

"And?"

"Arkahel Sebastian. That's all," wika niya at natahimik na muli kaya naman matipid akong napangiti.

"Let me explain why, ikaw rin ang nag-sabi nito. It's not the exact but it's what I remember, Arkahel is the combination of Argelia and Axel. Sebastian is from my Saji," napatitig sa akin si Kent Axel at malalim na nag-isip.

"Now I wonder if I planned this name or instant." Tila dismayado niyang sabi kaya natawa ako.

"Instant, mahihirapan siyang isulat ang pangalan niya pero sabi mo pasasalamatan ka niya kasi binigyan mo siya ng magandang pangalan na gagamitin niya lifetime." Sa sinabi ko ay natawa na lang siya, ikaw ba naman walang maalala sa buong pitong taon?

Pakiramdam mo ang laki ng kulang. "I feel sleepy," he announced.

"I hope I can make you remember instant, m-magiging masaya ka siguro na matutupad na yung gusto natin." Mahinahon kong sabi at kinagat ko ang ibabang labi.

"I don't need to remember it to be happy, masaya na ako." Ngumiti na lang ako sa sinabi niya.

"You know what—"

"Ano?" Tanong ko agad dahilan para mapatingin siya sa akin ng salubong ang kilay.

"Wala." Biglang sabi niya kaya pasimple akong napairap at sumandal sa sofa, naramdaman ko kasi ang ka-antukan kung kaya't wala akong nagawa kundi pumikit.

"Inaantok ka?" He asked.

"Oo, nakakaantok." Matipid kong sagot.

Sa kalagitnaan ng pag-idlip ay naalimpungatan ako dahil narinig ko ang malakas na pag bagsak ng codal sa mesa kaya naman lumunok ako at dahan dahan bumangon. Pero ang talas ng tingin niya kaya alanganin akong tumikhim.

"B-Bakit?"

"Wala." Malamig niyang tugon dahilan para magtaka ako ng sobra, anong problema?

Hinanap ko ang cellphone ko ngunit wala na ito sa dating pwesto kaya naman dinampot ko 'yon at inilagay sa tabi ko tapos tumayo. "May bibilhin lang ako sa labas sandali." Mahinahon kong paalam pero hindi siya tumugon at muli ay padabog na ibinaba ang isang codal niya at naupo sa swivel chair ng hindi ako tinitignan.

"Aalis muna ako." Pag-ulit ko pero hindi niya ako pinansin kaya ngumuso ako at naglakad na papalabas ng office niya, dumeretso ako sa elevator habang magkahawak ang dalawang kamay ko sa likuran ko.

Nang bumukas sa ground floor ay nginitian ako ni Love kaya naman ngumiti rin ako at naglakad na papalabas ng law firm, nilakad ko na ang daan papunta sa cafe malapit sa ospital, hindi naman kasi ganoon kalayo.

Habang naglalakad ay kusa akong tumigil ng maramdaman ang pagmamasid ng dalawang tao sa akin dahilan para lumingon lingon ako, sino sila? Bakit dalawa na? Pumasok na ako kaagad sa Cafe at umorder ng kakainin at para na rin kay Kent Axel.

Bakit kaya mainit ang ulo niya?

"Wait for 5 minutes ma'am we'll serve it." Maganda ang ngiti nito kaya naman naupo na muna ako, wallet lang ang dala ko ngayon hindi ko dala dala ang cellphone kaya wala akong pang-contact kay Kent Axel para sabihin na may sumusunod sa akin.

Pagkatapos ko i-receive yung order ay umalis na ako ngunit naging maingat ako ng sandaling mamataan ko ang isang sumusunod sa akin ay susundan ko sana siya pero naalala ko na may dala dala akong buhay sa sinapupunan ko dahilan para piliin kong magmadali na lang bumalik sa law firm.

Nang makabalik ay hinihingal akong pumasok sa office niya dahilan para tignan niya akong mabuti. "Did you run?" He asked, wondering.

"Mabilis na lakad lang, parang may nagmamasid sa akin eh." Pagsasabi ko ng totoo at inilapag ang binili sa harapan niya.

"Okay." Sagot niya lang at muli ng nagbasa kaya nangunot ang noo ko at naupo na lang habang kumakain.

"Leona will come here, sabay kaming kakain ng lunch. How about you?" Nangunot ang noo ko sa sinabi niya, I heard it right, Right?

"Leona?"

"Bakit siya pa? Nandito naman ako." I exclaimed.

"Hindi naman masama, it's a friendly lunch." He answered kaya umawang ang labi ko.

"And you're not taking me?" Paninigurado ko ngunit sa tangong sagot niya ay nainis ako kaagad.

"Seryoso ba?" Inis kong tanong.

"Who's joking?" He remanded that made me rolled my eyes.

"Ano bang problema mo? Kanina ka pa ah." Inis na sabi ko.

"Wala, sinasabi ko lang na kakain ako with her." Matipid niyang sagot dahilan para inis akong tumayo at dahil doon ay tinignan niya ako.

"Uuwi na lang ako." Mariin kong sabi at kinuha ang cellphone pati na ang iPad, hinintay ko siyang may sabihin pero wala kaya padabog akong naglakad papalabas ng office niya ngunit nakasalubong ko si Veldeloso.

"Bakit?" Inis na tanong ko ng titigan ako nito.

"Yung client mo na piloto, attorney." Bigla ay naalala ko ang pilotong 'yon at saktong pagkapasok niya ay nginisian niya kaagad ako.

"Long time no see, my doctor crush." Umawang ang labi ko nang nang-aasar niya itong binigkas kaya naman umirap ako.

"Ang sungit." Bulong ni Veldeloso.

Sakto ring dumating si Leona dahilan para mapaatras ako dahil pumasok na yung pilotong kliyente ni Kent Axel. "Hi," bati sa akin ni Leona ngunit sa inis ko ay mapairap ako.

"You guys can have your lunch together, hindi rin naman ako isasama ng fiancé ko." Pagpaparinig ko at aalis na sana ngunit may mabilis na humuli sa pulsuhan ko.

Nilingon ko ito at si piloto ito. "Bakit?" Tanong ko.

"You can have a lunch with me," anyaya niya.

"Uh.." Hindi alam ni Lauren ang sasabihin kaya umirap ako.

"Why would I?" Tanong ko.

"In exchange, your fiancé is going to eat with other woman. Then why don't you eat with me?" Bigla ay ngumisi ako.

"Should I Kent Axel?" Tanong ko ngunit salubong ang kilay niya akong tinitigan kaya umirap ako.

"What now attorney? What's the point of eating with other woman when your fiancé is here?" Mahinahon na tanong ni captain kaya naman tinitigan ko si Kent Axel.

"We can all eat together then," mariing sabi ni Kent Axel kaya ngumiwi ako.

"I thought ayaw niyo akong kasama?" Tanong ko sa kaniya.

"I didn't say that," wika ni Leona.

"Let's go then," wika ni captain kaya sumunod na ako ngunit may umabot sa kamay ko at itinabi ako sa kaniya kaya naman nginusuan ko si Kent Axel. Tignan mo nga naman? Siya 'tong yayayain si Lauren kumain together tapos pag ako na hindi rin naman mapirmi.

Hindi ko talaga maintindihan ang utak ng mga lalake, sana nag-neurosurgeon ako baka maintindihan ko pa. "I thought you don't want me here?" Tila nagtatampo kong tanong.

"We came here to eat, don't interrogate me." Kent Axel stated in monotone, feeling naman 'to mukha ba akong imbestigador?

Katabi ko siya at dahil 'yon sa ayaw niya akong patabihin kay captain na masasabi kong malaki ang ambag, ngingisi ngisi ito at tila ba ginawan niya ako ng pabor na kailangan kong ipagpasalamat.

Habang hinihintay yung food ay noong dumating ito may amoy akong naamoy na sobrang baho at alam kong dahil 'yon sa maselan kong pang-amoy dahilan para pakiramdam ko ay masusuka ako. Sa pagduwal ko ay mabilis na hinawakan ni Kent Axel ang likod ng ulo ko sa marahan na paraan at itago ako sa bandang dibdib niya.

"Relax," wika niya at hinaplos ang likuran ng ulo ko dahilan para huminga ako ng malalim.

"Tell me what smell?" Bulong niya, alam kong nakikita kami ng lahat. But he didn't bother and let me smell him, bagay na sobrang bango. Dahil sa amoy niya ay mabilis na nawala ang amoy na 'yon.

"You okay doc?" I heard captain's voice.

"I'm sorry, she's sensitive because she's pregnant." Nanlaki ang mata ko ng sabihin 'yon ni Kent Axel mg deretso dahilan para marinig ko ang bahagyang gulat na reaksyon nila.

"Oh.."

"Since when?"

"Congratulations." I heard Leona told us.

"Thanks." Feel ko ay nakangiti si Kent Axel ng sabihin 'yon.

"May garlic ba yung food?" Mahinang tanong ko at bahagyang lumayo upang tingalain si Kent Axel, he looked down and then he checked the food.

"It has, should I remove it?" He asked.

"Yes please," wika ko at mukhang inalis niya na kaya naman umayos na ako ng upo.

"I'm sorry." Nakangiting sabi ko sa dalawa, ngumiti lang sila at marahan na tumango.

Kumain na kami at nahihiya ako ngayon, kasi inaway ko lang si Kent Axel pero siya rin pala tutulong sa akin. Pagkatapos namin kumain ay dumeretso kami sa law firm kasama ang dalawa dahil May appointment sila kay Kent Axel.

"I'll leave first, I have to meet a friend." Paalam ko nang ma-recieve ang text ng kaibigan ko na ilang buwan na ring buntis.

"Where are you heading to?" Kent Axel asked.

"We'll go to a spa, at the mall." Nakangiting paalam ko.

"Alright, be careful. Susunod ako after his meeting," natigilan ako ng tumayo siya at lumapit sa akin. Napalunok ako ng yumuko siya para halikan ako sa pisngi.

"Take care," wika niya kaya naman tumango ako at umalis na.

Nang makarating sa spa ay nginitian ko kaagad ang kaibigan. "Hey Lea." Ngumiti siya.

"I heard pregnant ka rin? Nang ako ang nabuntis konti lang ang nakaalam pero ng ikaw kalat buong building." Natatawang sabi ni Lea kaya naman ngumisi ako.

"Lumalaki na ang baby bump mo." Nakangiting sabi ko.

"Sa'yo konting buwan lang makikita mo na rin," wika niya pa.

"Tara na, paa lang naman at kamay 'di ba?" Anyaya niya kaya tumango ako.

"Ano namang sabi ng daddy ng baby mo?" Mahinahon kong tanong bago naupo.

"He wanted us to have it, and we'll have it. Nagalit sila mama at papa ng una pero dumating siya at sinabing paninindigan ako kaya naman okay na ang lahat." Nakangiting sabi niya kaya napangiti ako at hinawakan ang kamay niya.

"You'll never regret it, I told you." Natawa siya at tumango tango.

"I'm excited!" She exclaimed.

"Kung pwede ang anak natin in the future, let them meet okay? Pero kung both gender let's make them friends." She suggested that made me nod.

"Pakiramdam ko nga lalake ang panganay ko." Mahinahon kong sabi.

"Hala doc ako rin." Natawa ako dahil parang gulat na gulat niya 'yon na sinabi.

"Hindi ko pa nami-meet personally yung si attorney, nakikala ko siya pero pasyente ko naman." Natawa ako at kinuha ang cellphone ko.

"Nakalimutan kong i-text na nandito na ako, sandali." Paalam ko pa pero may napansin akong bulto ng lalake dahilan para lingunin ko 'yon ngunit prente siyang nakatayo habang nakapamulsa at tinititigan ako.

"Si attorney," bulong ni Lea.

"Ah sabi na eh, yari." Bulong ko at pilit na nginitian si Kent Axel.

"Sumunod ka kaagad?" Nakangiting tanong ko.

Lumapit siya at naupo sa katabing seat ko. "They won't allow me to get in, then I became their costumer." Ngiwing sabi niya at nag-alis ng sapatos.

"Papa-spa ka rin.?" Nanlalaki ang mata kong tanong.

"No choice, mag-usap lang kayo. I'll listen to music para hindi ko ma-deprive ang privacy niyo." He cleared kaya naman napangiti ako.

"Ah si Lea nga pala, she's pregnant too. Kaibigan ko siya, emergency doctor." Nakangiting pakilala ko, nagkamay naman ang dalawa.

"I met her few times, sa emergency room." Nakangiting sabi ni Kent Axel.

"Yes po attorney," wika naman ni Lea halatang nahihiya at kinakabahan kasi abogado ang kaharap.

"You're younger than her right?" Tanong ni Kent Axel kay Lea.

"Ah yes po attorney, mas matanda po siya sa akin ng 3 years." Ngumisi na lang ako at pumikit sandali dahil nakaka-relax ang spa sa paa ko.

"You feel sleepy?" I heard him asked that made me open my eyes and glanced at him.

"Konti, it's kinda relaxing." Maayos na sabi ko tinutukoy ang paa ko na nakalublob sa warm water using a machine.

"I invited my boyfriend pero ayaw niya, nakakahiya raw na makita siya ng ibang friends niya sa spa." Nakangusong sabi ni Lea kaya naman nginitian ko siya.

"Oh." Rinig kong tugon ni Kent Axel kaya naman bigla akong na-curious.

"Nakakahiya ba as a guy na makita kayo ng friends niyo sa spa?" Tanong ko, dahilan para pati si Lea ay ma-curious sa sagot ni Kent Axel.

Napa-isip naman si Kent Axel at lumunok. "Nakakahiya ba 'yon?" Tila naguguluhan niyang tanong dahilan para pasimple akong mapangiti.

"Sana all attorney, sana all ikaw." Nakangusong sabi ni Lea kaya natawa ako.

"I even told Veldeloso that I'll go to spa, I even told most them all that I'll go here. Halos lahat sa law firm ay lalake," hindi makapaniwalang sabi ni Kent Axel habang malalim ang iniisip.

"Nakakahiya pala 'yon." Bulong niya.

"Hindi naman, nakakahiya lang ang isang bagay kung iniisip mong nakakahiya 'yon." Mahinahon kong sabi.

"Well I'm not ashamed, at least I feel relaxed." He stated and closed his eyes that made me more smile.

"Si dad nga sinasamahan pa si mom sa kahit saan kahit girls only," natatawang kwento niya at dahil doon ay napangiti ako lalo.

Masasabi kong kung ano talagang nakikita ng anak ay maari niyang ma-adapt, o 'di kaya ay nagiging basehan ng anak ang mga magulang niya. Pero may mga anak rin na natututo sa sarili lang nila tulad ni Kuya Zai, at tulad ko na lumaking walang gabay ng magulang.

I miss mom and dad, visiting my dad gives me anxiety attacks that's why I can't visit him all the time but I hope he's already good. Seeing him having breakdowns gives me pain.

///

@/n: Good luck and always do your best! Love lots!