Saji Argelia's Point of View.

"It happens randomly." Bulong ko at pumikit habang nakayuko.

"I hated it you know, I hate it so much. I wanted to curse it but it reminds me of the days I don't want to remember." Binasa ko ang labi dahil nanunuyo ito, mahina akong tumawa.

"What do you do when that happens?" His voice were so calm, it's comforting.

"I call someone, I talk to them. But they're not available at the moment. I can't tell them my worries." Hindi ko siya nagawang tignan, hinayaan ko ang sariling tulungan ang sarili.

"What are your worries?" He added that made me think.

"I don't understand, I actually don't know, the feeling of emptiness. I don't know," bulong ko at napaisip, nagtaka ako sa sarili.

"What do you have in mind?" Nalingon ko siya sa sinabi.

"Am I doing a session right now—" natigilan ako sa sariling sinabi dahilan para ng magtama ang mata namin ay naitikom ko ang bibig at mariin na kinagat 'yon.

"Do you take sessions?" Tanong niya kaya napatayo ako.

"No." Mabilis kong sagot, lying about it.

I just started my session to my psychiatrist. I hated it, but I need to help myself. "Who knows it?" Tanong niya, not buying my answer.

"Hindi ako nagsesession, I just heard about it." I lied.

"When did you start?" Tanong niya seryoso.

"Look you're taking it wrong Kent Axel." Mariing sabi ko.

"I am not taking sessions." I cleared.

"You're guilty." He pointed my face that made my brows furrowed.

"Y-You know nothing, I am not—"

"Enough with the blabberings, I hate liars." Nakagat ko ang ibabang labi at tsaka nag-iwas tingin.

"Can you just buy it?" I questioned.

Natigilan siya at seryoso ako lalong tinignan. "Are you selling something?" He questioned.

"Just take my answer, even if you know it's a lie. It's so hard lying." Pagsasabi ko na ng totoo.

"I'm okay, nothing to be worried about. This happened a lot of times that I can't even count anymore, a flashback. I hate it, the fear of losing someone again is making me sick. It's killing me," mariing sabi ko.

"I held it in, staring at Juniflo's face without hurting her is making me mad as hell. She lived while my mother didn't, they killed a lot yet they're still breathing." I closed my fist.

"My mother deserves to live, and they don't." Mahina akong tumawa.

"Lunatic? They're all jokes!" I laughed.

"Freaking justice? Oh c'mon. It's all fake," mariing sabi ko.

"Tangina rin ng mga luna na 'yan eh." Gigil na sabi ko.

"Pag ako ba yung pumatay mananatili pa akong buhay? Kingina." Sa sobrang gigil ko ay inis kong binato yung cellphone ko sa kung saan.

"I didn't know they let Juniflo live," wika ni Kent Axel.

"Basta masamang damo mahirap patayin, may kapit sa demonyo eh." Gitil ko.

"How do you feel?" Tanong ni Kent Axel.

"I feel mad, ikaw ba naman mamatay yung nanay mo sa harap mo tapos doctor ka pero wala kang nagawa kingina. Sana ako na lang mawawala rin naman lahat sa akin." Mabilis kong sabi at sumandal sa sofa tapos pumikit ng mariin.

"Sino na lang ang susulpot sa gabi kung mawawala ka?" Nangunot ang noo lo at magmulat.

"Huh?" Takang sabi ko.

"You're the moon right?" Napalunok ako sa sinabi niya.

"Losing you means a lot," he stated that made me swallowed hard, "losing you is like losing the light at the night." Ngumisi ako.

"I only became the moon because of you remember? I am originally Polaris now that—"

"Ikaw na ang buwan hindi pa man ako ang dahilan." Sagot niya at tumingin sa sarili niyang kamay.

"Mananatili kang buwan, kasi 'yon ka. Hindi dahil sa akin, hindi dahil sa iba." Napalunok ako at ngumisi.

"Buwan na walang silbe kung walang araw? Funny." Tumayo ako at mabilis na nilisan ang kwartong iyon.

Nang makarating sa isla ay tahimik akong dumeretso sa loob ng bahay ngunit natigilan ako ng may ipaalala sa akin ang bahay. Nakagat ko ang ibabang labi ng makita ang couch, kitchen papaano pa kaya pag kuwarto na?

"Oh mukhang may multo ka pa atang nakita?" Tanong ni Gavin kaya tumango ako.

"Yeah, I see ghost." Gitil ko.

"Baka multo ng nakaraan?" Malakas kong siniko si Gavin dahilan para matawa siya. "Tumigil ka Gavin ha," singhal ko.

"I'm so jealous Saji, ack you hurt my heart." Pag-iinarte niya kaya natawa ako.

"Tigilan mo 'ko ha?" Singhal ko at pailing iling na lang na muling nilibot ang bahay, napangiti ako ng sandaling maalala ang katarantaduhan ko. I can't imagine, where did I gain a lot of courage to invite him?

"What a freak," bulong ko sa sarili.

I remember baking some brownies out here at the kitchen, it supposed to be cookies but he told me he's jealous. "Reminiscing?" My heart almost jump hearing his voice.

"Reminiscing what?" I asked, trying not to show any emotions because if I did it would be nothing but embarrassment.

"Maybe something? I don't know you stayed here before right?" Ngumisi na lang ako sa tanong niya, sinuri ko ang mukha niya at tsaka ako napailing iling.

"What a brave woman, I thought." I mocked him before that made his lips parted out of amusement.

Bago pa man siya makapagsalita ay tinalikuran ko na siya. "I'd love to stay here, cozy but chilly." Ngising sabi ko pa.

"Doc ba't parang kabisado mo yung bahay?" Napalunok ako sa tanong ni Nurse Chi.

"Nakapunta na ako rito before, kasama ang family and friends." Ngiting sagot ko.

"Ah kaya pala doc," wika ni Nurse Chi.

"Baka pati si ex?" Siniko ko si Gavin ng malakas niyang sabihin 'yon.

"Selos ka lang ata Gavin," ngising sabi ni Nurse Chi kaya ngumisi ako at tinitigan si Gavin.

"Slight," ngising sagot niya dahilan para matawa ako.

"Mukha mo selos, kupal." Natatawang sabi ko.

"Saan yung room ko?" Tanong ko kay Kent Axel na inaayos ang mga magazine sa shelves.

"Okay na ako sa kwarto mo Saji," ngising sabi ni Gavin, he's purposely doing this I can feel it.

"Ba't sa kwarto ko?" Kwesyon ko.

"Ayaw mo 'yon?" Ngising sabi niya kaya natawa ako.

"I want a solo room, I hate noises 'no." Nang tignan namin si Kent Axel ay nakatingin lang siya sa amin na para bang walang pakialam.

"You can use my room, just don't touch anything. The rest use the vacant rooms, I won't stay here for long." He said and tapped the magazine to see if it has dust but it's clean.

"Okay then," I stated and walk upstairs.

"Saji Argelia." Natigilan ako at nilingon si Kent Axel ng nakakunot ang noo.

"Yes?"

"The keys," inihanda ko ang pagsalo doon ng ihagis niya kaya naman ng masalo ay umakyat na ako at binuksan ang bawat kwarto.

Nang marating ang kwarto ay naupo ako sa kama at pasimpleng ngumisi ng maalala ang kalokohan naming dalawa rito sa kama, why can't I get him back if I have that courage?

Nahiga ako sa kama at niyakap ang unan niya. "I miss you," bulong ko at itinago ang mukha ko sa ilalim ng unan na 'yon.

After taking a bath, nagpalit ako sa comfortable clothes such us simpleng shirt at maong shorts, tamang sunscreen lang sa lahat at mist spray. Nagspray rin ako ng pabango. Lumabas na ako ng room at dumeretso sa ibaba ngunit napangiti ako ng makita si Baby Kent na gumagalaw.

Lumapit ako kaagad sa kaniya at hinawakan siya. "Gusto mo na ba ng baby doc?" Napangiti akong muli at tinanguhan si Doctor Althea.

"Plano na 'yan doc, mahirap ng manganak pag nasa 30 above ka na." Suhestyon niya kaya naman sumandal ako sa sofa habang hawak ang legs ni Baby Kent at mahinang tinatapik tapik.

"I'm turning 28 na this year," ngiwing sabi ko.

"I only want two babies, I want them to be a twin pero mas maganda pag may older yung baby boy 'di ba doc?" Tanong ko napaisip naman siya at tumango tango.

"Ang sarap kaya magkaroon ng kuya, protective." Nakangiting sabi ko.

"Asawa na lang kulang? Apply na ako," wika ni Gavin kaya natawa ako.

"Fill up the application form na Gavin." Ngising sabi ni Nurse Chi.

"Asan ba? Interested ako. Two babies—"

"The drinks are ready." Natigilan kami ng malakas na sabihin 'yon ni Kent Axel at ibinaba ang ice box kaya naman nakagat ko ang ibabang labi ng mapansin ma mag-isa niya lang binuhat 'yon and now he's showing his freaking biceps.

"Ikaw attorney, kailan mo balak?" Natigilan ako sa tanong ni Gavin.

"Balak ang alin?" He questioned.

"Magkaroon ng family?" Gavin added.

"If my fiancé asked me already." Mahinahon na sagot niya kaya naman bumulong ako ng sana all natawa naman si Nurse Chi sapilitan.

"Kailan ba kasal attorney?" Alanganin na tanong ni Nurse Chi.

"We haven't talk about it yet, but sooner or later we'll see." He confidently answer that made me smile.

"Sana all naman ikakasal invited ba kami?" Nakangiting tanong ko, plastic ka Saji sunugin kita eh.

"Of course, hindi pwedeng wala kayo." Mahinahon niyang sagot kaya ngumiwi ako.

"Arat na nomi nomiii." Nakangising sabi ko at nauna sa labas sa cottage.

Nang magsimula na silang mag-luto ng karne ay binuksan ko na ang soju. Samgyeopsal ang gusto ni Gavin kaya pagbigyan. "Masarap?" Tanong ni Nurse Chi matapos niyang imarinate ang karne.

"Masarap, sobra." Natatawang sabi ni Doctor Althea.

"Iba ata tinutukoy niyo hoy," singhal ni Gavin.

Natawa sila bukod kay Kent Axel na nilalagyan ang shot glass niya. "Laman tyan muna bago alak hoy," malakas na sabi ko sa kaniya dahilan para lingunin niya ako.

"Bawal ba?" Tanong niya.

"Hala sige ka doctor 'yan," pananakot ni Nurse Chi.

"I studied pre-med." Ngiwing sabi ni Kent Axel.

"Just kidding, let's get drunk!" Nakangising sabi ko at kinuha ang shot glass niya tapos ininom 'yon.

"That's mine," he stated with brows furrowed and his lips were slightly parted.

"It's mine now," ngising sabi ko at naglagay pa.

"Hinay hinay doc! Naalala ko noon lasing kang pumunta ng ospital," sermon ni Doctor Althea kaya ngumisi ako.

"Oo naalala ko hinahanap mo si—" sinamaan ko ng tingin si Nurse Chi kaya alanganin siyang tumawa.

"Si mimi, hinahanap niya si mimi sa ospital." Pag-aayos niya kaya ngumisi ako.

"You're a worst drinker, papasok sa ospital ng lasing really." Ngumisi siya at uminom ulit.

"Pag ako sa inyo itali niyo para hindi nagwawala." Mahina kong sinipa si Kent Axel sa paa sa sinabi niya. Ngunit hindi niya pinansin 'yon kaya naman tahimik lang kami habang si Doctor Althea ay hindi umiinom kasama nila ang baby nila kung kaya't panigurado si Doctor Althea lang ang mananatiling gising mamaya.

"Your alcohol tolerance suck right?" Nalingon ko si Kent Axel tapos mahina akong tumawa.

"Before," ngisi kong sabi.

"Papagalitan ka na naman ni Doctor L niyan doc, halos sa loob ng isang taon alak raw ang tubig mo." Nakagat ko ang ibabang labi at tsaka kumuha ng karne at binalot ito.

"I'm still healthy, what's the point of wasting youth."

"That can affect you doc, papaano pag nasanay ka? You're hands will be shaking if you don't drink it." Doctor Althea said that made me sigh.

"Hindi naman ganoon ka-sobra. I drink when i'm frustrated, stressed or wanted to sleep." Kwento ko pa at sumandal sa kahoy na sandalan sa loob ng cottage.

"Drink some sleeping pills, not alcohol. Stupid." Nalingon ko si Kent Axel sa sinabi niya, ngumisi na lang ako.

"You drink alcohol too if you wanted to sleep right?" Tanong ko sa kaniya but then his expressions suddenly changed.

"Not anymore," wika niya.

"So you only drink occasionally now?" I curiously asked.

"Yeah, I don't drink daily." Ngumisi ako.

"Then we changed souls." Pagbibiro ko at inabot ang cellphone ko ng tumunog 'yon.

Tumatawag si Jared kaya sinagot ko na 'yon kaagad. Sa sobrang katamaran ko ay ni-loud speaker ko na lang. "Problema?" Panimula ko.

"Saji.." nangunot ang noo ko at kinuha ang cellphone upang mas ilapit sa akin.

"Ano nga?"

"Nakauwi na raw si Kent Axel ah, nakita mo na?" Napalunok ako at nalingon ang katabi, nakagat ko ang ibabang labi.

"Oo bakit?" Sagot ko.

"Nakausap mo na?" Nangunot lalo ang noo ko.

"Oo nakausap ko na, pumunta kami sa same dinner. Bakit nga?" Nauubusang pasensya kong sabi.

"Nasabi mo na sa kaniya yung nangyari noon kaya mo—" mabilis kong pinutol ang linya at napalunok.

"What about it?" Tanong ni Kent Axel kaya tumawa ako alanganin.

"Wala 'yon gagi." Sagot ko.

"Nangyari noon kaya?" Kwestyon niya humihingi ng katuloy.

"Wala nga 'yon," wika ko at pinatong na ulit ang cellphone ko sa ibabaw mg mesa hanggang sa tumawag na naman siya ay aabutin ko sana ngunit inabot 'yon ni Kent Axel at sinagot.

"What about it?" Sumbat niya kaagad kaya naman pilit kong kinuha ang cellphone ko.

"Give it back attorney." I scoffed, I suddenly felt irritated. May fiancé na siya what's the point of knowing?

"I said what about it Jared? What is she going to tell me?" Kaka-abot ko no'n ay halatang napikon siya at ideretso niya ang braso at idikit ang likod ko sa samdalan.

Malakas ang tibok ng puso ko at paniguradong mararamdaman niya 'yon. "So you're telling me that you're not in the right place to tell me? So am I not in the right place to know?" Nakagat ko ang ibabang labi ng sumeryoso ang tingin niya sa akin.

Nailang ata sila Doc Althea at Nurse Chi kaya pinatay muna nila ang lutuan at sumenyas na papasok muna. "Nonsense Jared." Ng patayin niya ang cellphone ko ay tinignan niya ako.

"What about before I left?" Nakagat ko ang ibabang labi.

"You don't need to know about it Kent Axel. It's from the pas—"

"Then at least let me know? I am wondering cluelessly." His voice became cold, his looks is like he's about to punch me.

"Then keep on wondering cluelessly." Mariing sabi ko.

"I don't care," mapait akong ngumiti ng sabihin ko 'yon.

"What about it Saji Argelia?" Mariing tanong niya kaya naman sumandal ako sa rest at pumikit.

"Make me talk, I won't talk about it." I stated.

"Then they all know? Does my noona know?" Tanong niya.

"Ewan," tinatamad kong sagot at inabot sa kaniya ang cellphone ko.

"Try calling them if they know, if they don't still I won't say a word about it." Aalis na sana ako ngunit hinawakan niya ang braso ko tapos ay tumayo siya.

"Hindi pa ba sapat yung sinaktan mo ako noon?" Natigilan ako sa tanong niya.

"Sapat na, kaya nga hindi ko na dadagdagan 'di ba?" Sumbat ko at masama siyang tinignan. Babawiin ko na sana ang kamay ko ngunit hinigpitan niya 'yon.

"Just like Lauren, did you fell from your own trap?" His glares made me smirk.

"What if I did?" His lips parted, he smiled.

"Then I'm your karma." He said in monotone that made me soft, I looked down then I smiled.

"What a best karma I've ever had, hurt me like what I did to you. I won't tell you a thing from the past," his lips parted, he lets go of my arm that made me walk away.

Hindi pa ako lasing pero kingina, kung wala kang fiance matagal ko ng pinilit kang balikan ako pero hindi ko ugaling manira ng relasyon para lang pasayahin yung sarili ko dahil ayoko ring maranasan 'yon.

Matino akong tao, hindi ako perpekto pero hindi ako gano'n kagago.Fiancé na 'yon, kakilala na lang ako dahil mula ng matapos ang relasyon namin pati pagkakaibigan namin nasira na rin. Wala ng best friends, o kahit kaibigan man lang.

Kingina, masakit pero hindi ko magawang umiyak ngayon dahil pakiramdam ko ubos na ubos ako.

///

@/n: Own trap daw agiiik chour godbless! Enjoy reading! Keep safe 💕