Chapter 40 [Team]

Saji Argelia's Point of View.

Alas dose na ng gabi ngunit nandidito pa rin si Kent Axel, hindi namin nagawang mag-usap dahil nahihirapan daw siya sa hawak niyang kaso ngayon kaya sinabayan ko na lang siyang mag-aral.

"Coffee?" tanong ko ngunit ngumiti siya kasabay ng pag-iling.

"Thanks but i'm good," napatango ako sa kanyang sagot.

"Why is it suspicious? Damn this case is getting into my nerves, everything seems to be simple but for me it's suspicious." Napatitig ako sa kaniya sa sinasabi.

Kinakausap niya ang sarili out of frustration, huminga ako ng malalim at naupo sa tabi niya dahilan para lingunin niya ako habang ako ay nakatingin sa papel na hawak niya.

Sobrang kapal no'n ngunit panay printed coupons, nangunot ang noo ko ng makita ang word na cardiac arrest. "Is this something that connected to doctor works?" tanong ko.

"W-Well yes, the man suddenly died at the kitchen." Nangunot lalo ang noo ko sa sinabi niya.

"Because of cardiac arrest?" tanong ko.

"Yeah, that's why it's suspicious. I have this guts that it's not," wika niya dahilan para lingunin ko siya at bahagyang lumayo upang makaharap siya.

"Cardiac arrest can kill you in a minute—"

"I'm aware of that, but this man have a son in law that is cardiologist. Like magkakasama sila on the scene then why did the man die?" napalunok ako at napaisip.

"Oh?"

"Yeah, that's why it's suspicious but still I need more evidences." Nakagat ko ang ibabang labi at napaisip.

"Sure ka ba diyan?" tanong ko.

"Yes, there's a conflict in every story they tell. It's not suspicious if they did a compression but they let it happen then do compression after the heart stop minutes ago," huminga ako ng malalim dahil ako rin ay nagtaka.

"The other son of this man said that there's a seizure first before cardiac arrest," kinagat ko ang ibabang labi habang binibigay niya ang impormasyon.

"Come to me if you find more evidence that proves this is not a simple cardiac arrest, I'll help." Napatitig sa akin si Kent Axel.

"Do you find it suspicious too?" tanong niya.

"It's not impossible to seizure before cardiac arrest but only with the person who have epilepsy," huminga ng malalim si Kent ngunit ako ang kusang napaatras ng ibaba niya ang hawak at bahagyang lumapit sa akin para titigan ako.

"W-Wae?"

"Get rest, I'll go now." Tumayo siya kaya tiningala ko siya dahil mas tumangkad siya.

"Good night doctor," he calmly said and smile.

"G-Good night," wika ko at tumayo na.

"Thanks for telling me to find more evidence, I'll make sure to do my work right. See you tomorrow," paalam niya at binuhat ang mga gamit.

"Jalga," I said goodbye in korean.

Ngumiti siya at kumaway patalikod kaya naman napangiti na lang ako at umiling iling kinuha ko rin ang libro ko at napagdesisyunan na pumasok sa kwarto ko.

***

"How tight is your schedule?" napalingon ako ng marinig si Kuya Zai sa likuran ko.

"Oppa," bati ko.

Matipid siyang ngumiti. "Is everything okay?"

"Yes oppa, everything is alright. Katatapos ko lang operahan ang limang pasyente derederetso," nakangiti kong kwento inakbayan niya naman ako.

"You're getting older, so I am. Pero until now I don't have any stable relationship," wika niya at bumuntong hininga.

"Masaya na akong kasama ko si Sierah—"

"How about Lauren? How's your relationship with her? Isn't she treating you right? Do you want me to slap her?" nakanguso kong sabi.

Natawa naman siya at inayos ang buhok ko. "She'll realize it soon, umaasa pa rin siya kay Kent Axel." Mapait na ngumiti si Kuya Zai kaya nginiwian ko siya.

"Poor you oppa, babaero ka kasi noon. Ayan tuloy medyo nagalit si kupido sa dami ng babaeng piniyak mo," asar ko dahilan para matawa siya.

"Is Kent good to you?"

"Of course I am," napalingon kami ni Kuya Zai ng marinig ang boses ni Kent.

"I am not talking to you," ngiwing sabi ni Kuya Zai natatawa.

"Ya," sita naman ni Kent.

"Wae? I'm the brother of this lady you're courting," ngumiwi si Kent Axel.

"Let's go," nangunot ang noo ko at kinawayan si Kuya Zai tapos lumapit kay Kent.

"Did you find any evidence?" tanong ko.

"I heard everyone's story," sagot niya at sinabayan ako sa paglalakad.

"The son in law is suspicious, he's my suspect." Binuksan niya ang pinto ng office ko at siya rin ang nagsara.

"Doctor this story is from the wife of that man who died, he said that the son in law is not on good terms with this man. They always fight and talk in a rude way, then that day the son in law is so kind. What do you think?" lumabi ako at naupo.

"Tell me more," sagot ko.

"Alright the son in law served a wine for them to taste but after 4-5 minutes of drinking wine the man suddenly started to feel dizzy, started to vomit and then headache after that the following are like asthma—"

"Did the man loss his consciousness?" tanong ko having a guess in my mind.

"Yes," he said and nod, "and then started to seizure." Mariin akong napapikit.

"Suspicious is this some kind of poisoning?" saad ko dahilan para mapatitig sa akin si Kent Axel.

"All the symptoms show of cyanide poisoning," wika ko.

"Is that cardiologist doctor is from this hospital?" tanong ko.

"Yes," umayos siya ng upo at tumikhim tapos binuksan ang folder. "Kevin Ambrosio," he added that made me bit my lip.

"Didn't you do some autopsy?" tanong ko.

"The guardian didn't agree so we can't, it's forbidden." Napairap ako at tumayo.

"Then I have to meet Kevin, I'll try to ask some questions unattended. Don't let him see us together arasseo?" huminga ng malalim si Kent.

"Cyanide can be inhaled, careful." Paalala niya kaya tumango ako.

"Yes attorney," sagot ko at tumayo na sinabayan niya naman ako.

"I'll meet you later," paalala niya aalis na sana ako ngunit hinuli niya ang pulsuhan ko at iniharap sa kanya dahilan para magtaka ako.

"B-Bakit—" awtomatiko akong napapikit ng ilapit niya ang mukha at dampian ang pisngi ko ng halik.

"I'll be watching," bulong niya at binitiwan na ako.

Bahagyang umawang ang labi ko at mabilis na umalis doon sa kahihiyan dahil pakiramdam ko lahat ng dugo ko hanggang talampakan ay napunta sa mukha.

Bumili muna ako ng coffee upang may dahilan at kunyare ay magpapatulong na lang ako at sana ay maniwala siya sa gagawin ko. He's the suspect but not yet guilty kaya naman hinay hinay.

Nang makarating sa floor nila ay inilugay ko rin ang buhok, kilala ko si Kevin isa rin siya sa magaling na cardiologist pero basta.

"Si Doctor Kev nandito ba?" tanong ko.

"Ah doc nandoon po," itinuro nila kaya ngumiti ako at habang hawak ang coffee ay pinuntahan ko ito.

Kingina kasal yung tao baka iba ang isipin nila sana naman ay hindi. Nang makaharap siya ay nagulat siya ng makita ako at bahagyang yumuko, nginitian ko naman siya.

"Doc Kev can I talk to you?" tanong ko at itinaas ang cup ng isang coffee.

Alanganin siyang napangiti at tinanggap 'yon. "Sure doc, about?" tnaong niya.

"Thanks for the coffee," mahina niyang sabi. He's taller than me and his little bit curly hair makes him look presentable.

His jaw are visible and his broad shoulder are attractive but I love Kent's body build. "I know that it's so sudden to have your help but I can't understand my one patient's case," natigilan siya at nilingon ako.

"I-Is that so doctor?" tumango ako bilang sagot.

"I've been very busy lately and this case is not familiar with me," tumango tango siya.

"Hindi ba ako nakakaabala sa'yo?" tanong ko.

"Of course not doc, sa cafeteria na lang tayo ng hospital mag-usap?" ngumiti ako at tinanguan siya ngunit sa hindi kalayuan ay natatanaw ko si Kent Axel na nakatayo at nanonood.

Nang makasakay sa elevator papunta sa cafeteria ay sumabay si Kent kaya hindi ako nakapagsalita gaano. "Oh Dr.Ambrosio, I didn't expect to see you in this big hospital." Napalingon rin ako kay Kent.

"Ah yeah attorney, where are you headed to?" tanong ni Doc Kev.

"Cafeteria, you know nagutom ako eh." Ngumiti na lang si Doc Kev kaya naman umakto ako ng normal.

Nang makaupo ay nag-echos echos ako ng kung ano ano tapos ay hanggang sa mabring up niya ang nangyari sa father in law niya. "Cardiac arrest? I'm sorry for your loss,"  saad ko.

"Yes doc, I should have save him. But I was so shock," nangunot ang noo ko.

"S-Shocked?" tanong ko.

"Mm yes."

"How can you be shock at the scene? Sanay na tayo sa ganoon tsaka ka pa nagulat?" tanong ko natigilan siya at tumikhim.

"I-It's normal," tugon niya.

"Death because of cardiac arrest but you are there that time, it's a big help because you're a great cardiologist." Sambit ko kunyare ay walang alam.

"Let's not talk about it doctor," sagot niya naiilang nababalisa.

"What are the symptoms shown before the arrest?" tanong ko.

"Doc—"

"I'm curious," wika ko.

"Seizure then that," hindi niya sigurado ang sagot kaya mas nagtaka ako.

"Seizure? Does your father in law have epilepsy? That's so absurd." Sagot ko.

"He doesn't," halatang hindi niya gusto ang usapan.

"Bibili lang ako ng food natin doc, wait me here." Nakangiti niyang sabi kaya tumango ako ngunit tumunog na ang cellphone ko kaya tinignan ko ang caller at si Kent yon kaya sinagot ko ito.

"He's really suspicious."

"I know, I told you. He's the one who did it, balisa siya at ayaw niyang pag-usapan ang nangyari doctor."

"What should I do attorney?"

"Let him talk for more, record it."

"Arasseo, tatanungin ko pa ah tapos pag nasabi niya na tama na."

"Yes, good job doctor."

Ibababa ko na sana ngunit may nagsalita na sa likod ko. "Is this alright with you doc?" napalunok ako at tinignan ang food.

"Yes naman doc, thanks." Tinanggap ko ang alok niya tapos ay ng kainin niya na ang sandwich ay kinain ko na rin ang sa akin.

Bahagya pa kaming nag-usap at nang matapos ay tumayo na ako ngunit nakaramdam ako ng bahagyang pagkahilo kaya naman tumikhim ako.

Napuyat na ako ang aga ko pa nagising kaya ganoon, nang nasa elevator na ay nakagat ko ang ibabang labi ng makaramdam ng antok.

Napailing iling ako at hinayaan siyang pindutin ang button ngunit takang taka ako ng mas antukin. "Okay ka lang doc?" tanong niya kaya tumango tango ako.

"Uuwi muna siguro ako, ikaw saan ka ngayon?" tanong ko pilit nilalabanan ang antok.

"Ihahatid muna siguro kita doc, dahil yung friend ko nasa hotel rin na tinutuluyan mo pwede bang daanan muna natin yung kukunin ko sa kanya?" tumango na lang ako dahil baka may sagot akong makuha doon.

"Sure doc," sagot ko na lang at napahilot sa sariling sentido.

Nang nasa hotel na ay tumikhim ako. "Anong floor tayo doc?" tanong ko.

"15th floor doc," sagot niya kaya naman hindi ko na ginalaw ang cellphone at hinayaan lang yon sa bulsa ko ng naka-on ang record.

It feels like ages bago makarating dahil antok na antok ako sobrang antok parang pagpikit ko ay nakakatulog ako ganito naman na ako noon.

"Dito na doc," tugon niya kaya ng buksan niya yon ay aantayin ko na lang sana siya sa labas ngunit nagulat ako ng hilain niya ako papaloob.

"D-Doc—"

"Shhh.." Nanlaki ang mata ko kahit na inaantok lalo na ng makita ang kwarto.

"W-What is this?" gulat kong tanong.

Ngunit naramdaman ko ang panghihina ng tuhod. "I know your agenda, but you're not aware of mine. You're working with the police to caught me? Wrong move doctor!" kinabahan ako ng hilain niya ang damit ko.

"You feel sleepy? In any minute you'll pass out. And before I kill you? I'll taste you!" nayakap ko ang sarili ng mapunit ang damit ko sa hiklat niya.

"D-Doc a-ano ba!" hinang hina akong tumumba ng pwersahan niya akong hablutin sa leeg at ihagis sa kama.

"Crazy, you baited yourself." Ngumiti siya na parang baliw ngunit ako ay antok na antok na.

"Let me taste you single woman, I'm sure you''re still a virgin." Halos manlaki ang mata ko ng hubarin nito ang pantaas ngunit kahit anong lakas ko kung may kung ano siyang ginamit ay wala akong magawa.

"P-Psycho!" sigaw ko at nagpumiglas ng sobra.

Ngunit ako ang humangos ng pwersahan niyang hubaran ako. "Stop! Fucking ass— ah!" daing ko ng tumama ang palad niya sa pisngi ko.

Damang dama ko ang panghihina ngunit matapos no'n ay sunod sunod kong narinig ang pagkalampag ng pinto mula sa hotel.

Niyakap ko ang katawan ng maramdaman kong napunit ito ng sobra at dahil sa kalampag ay natigil siya sa ginagawa, nagsimulang nanlabo ang mata ko habang natatanaw si Doc Kev na natataranta.

Ngunit napanood ko kung papaano masira ang pinto at kahit hilong hilo ay napanood ko si Kent Axel na sinipa si Doc Kev dahilan oara tumalsik ito.

"Fucking son of a bitch!" unti unting nanghina ang katawan ko habang yakap ang sarili.

"You'll pay for this! Gaeseki," the last voice I heard was from Kent that made me feel safe..

***

Napakurap ako ng ilang beses ng maramdaman ang mainit na kamay ang nakahawak sa kamay ko, una kong nakita ay ang dextrose stand at ang swero.

Ngunit wala ako sa hospital room dahan dahan akong bumangon at doon ko nagising ang nakahawak sa kamay ko. "S-Saji," nag-aalala niyang sabi kaya naman matipid akong ngumiti.

"A-Attorne—" halos bumalik ako sa pagkakahiga sa kama ng biglaan niya akong yakapin, nakagat ko ang ibabang labi at doon ko napagtanto na nasa penthouse ko, ako.

"I'm so sorry, t-this is my fault. I-I was late," bulong niya habang mahigpit na nakayakap sa akin.

"A-Ano— h-hindi ako makahinga—" mabilis siyang umayos at nag-aalala akong tinitigan.

"S-Sorry," bulong niya kaya naman mahina akong natawa.

"What a scene," bulong ko dahilan para titigan niya ako.

"You saved me, thank you attorne—"

"This happened because of me, don't thank me." Seryoso niyang sabi kaya naman umayos ako ng upo.

"Ikaw ba naglagay nito?" tanong ko at inalis na ang swero.

"Hyung Luke, I'm so sorry." Sagot niya kaya naman tinitigan ko siya ngunit natanaw ko ang namumula at may sugat niyang kamao.

"Y-Ya, d-dapat ginamot mo na—"

"I'm okay, don't mind me." Sagot niya.

"I'm really sorry Saji, h-hindi dapat 'to mang—"

"Enough, enough. Naririndi ako sa kaka-sorry mo, okay lang ako oh? Niligtas mo ako kaya ano ka ba relax." Malakas kong sabi at ngumiti.

"Hindi naman masakit yung ginawa niya kumpara sa traini—"

"He ripped your clothes!" napatitig ako sa kanya ng masama ang tingin niya sa swero.

"At least you ripped his face right?" tanong ko dahilan para lingunin niya ako.

"Hindi ka ba galit sa akin? You almost got raped because you help—"

"I didn't got raped because you saved me, stop blaming yourself I'm alright." Nakangiti kong sabi.

"Look at your face, you look so worried. Pampatulog lang naman 'yon," tukoy ko pa.

"Aish seki," bulong niya tinatawag na jerk yung lalake.

"T-Then who changed my clothes?!" nanlalaki ang mata kong tanong.

Nanlaki rin ang mata niya at iniiwas ang tingin. "I-I swear I didn't take an advantage!" namula ang mukha ko sa sagot niya.

"Y-You sure?" nauutal kong tanong.

"O-Of course!" ngumuso ako at luminga.

"Seriously?! I fell asleep for almost 15 hours?! That long!?" gulat kong tanong.

"Hmm yeah, That's why i'm worried. A-Again, I'm so s-sorr—" hiniklat ko ang kamay niya dahilan para mapalapit siya sa akin kaya naman inabot ko ang pisngi niya at dinampian siya sa labi dahilan para manlaki ang mata niya.

"Thank yo—" halos mapatili ako ng ihiga niya ako at halikan sa labi, napapikit ako kasabay ng pagsiil niya sa ibabang labi ko.

Marahan ngunit nakakaadik, ngunit dahil doon ay nalasahan ko na naman ang alak sa kanyang bibig.

'Is drinking his habit?!'

√√√

@/n: Merry Christmas! I hope you're all having fun with your family Godbless!


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top