Chapter 30 [Drunk tongue]

Saji Argelia's Point of View.


He didn't say a word and just sighed that's why I smiled bitterly.

'Wala naman akong magagawa, hindi na nga din ako umaasa.'

"Come, let's eat with them." Maayos niyang sabi at inilahad ang kamay sa harap ko pero tumayo akong mag-isa.

"Gaja," bulong ko at nagpaunang maglakad.

Nang makapasok ay lumapit na ako sa kanila pero sa cottage daw kami kakain kaya tumulong na lang ako sa pag-aayos at pagdala ng gamit sa cottage.

Nang makarating na ay inilapag ko ang hawak at pinanood silang naglalakad dinadala ang mga plato at iba iba pa ngunit napukaw na naman ni Kent Axel ang atensyon ko.

Ang ugat niya sa kamay ay mas nakita dahilan para mas magmukha siyang maganda sa paningin buhat niya ang ice box na masasabi kong mabigat at ang isang water jog.

Nang mapatingin siya sa akin ay mabilis kong iniiwas ang tingin, mahuli ka diyan katangahan mo. Inayos ko na lang ang mahabang mesa.

Habang inaayos ang mesa ay narinig ko na sinasabihan nila si Kent Axel. "Anak hindi ka namin pinagagalitan okay? Ang amin lang it's our company director can you be more patient?" rinig kong sabi ni Tita Miyu wala naman akong alam sa nangyayari.

"Mom, look. I am the company lawyer, I'm just doing this because I am the company lawyer." He explained his side trying to maintain his tone.

"But what makes him wrong?"

"That's the point, ginagamit niya ang pangalan ng kumpanya sa dumi niya. Ayoko lang na madungisan yung company name natin, that's all." He said.

"Ayon naman pala, hayaan mo si Kent Axel sa trabaho niya wife. Single na nga eh—"

"Dad." Naninitang sabi ni Kent Axel kaya pinigil kong matawa.

"Bakit anak taken ka na ba?" kwestyon pa ni Tito Vince na nagpasinghap kay Kent.

"Soon, just wait for it dad." Napairap ako sa narinig.

"Sus sino naman 'yan?" singit ni Ate Mia.

"Kaya nga soon because it's still not here." Nang maayos ay huminga ako ng malalim.

Ngunit awtomatiko kong kinuha sa bulsa ko ang cellphone lalo na ng tumunog ito. Nangunot ang noo ko ng makitang si Jared ito kaya sinagot ko na. "Jared?"

"C-Can you help me Saji?"

Bigla ay napalunok ako, madalas kaming magtalo ni Jared but his tone is very different. "Why? What happened?" tanong ko at mabilis na lumabas at pumunta sa gilid ng cottage.

"My m-mom needs an urgent operation, nandito ako sa hospital sa Palawan ngayon pero wala kayo." Kinabahan ako sa narinig.

"Right now? S-Sige babalik muna ako diyan to do the operation," wika ko.

"Thank you so much Saji, hihintayin kita ngayon thank you talaga."

"Sure.. Wait for me."

Nang ibaba ko ang tawag ay napabuntong hininga ako at luminga sa dalampasigan. "That's why I'm not the best friend anymore, 'cause i'm replaced." Napalingon agad ako sa nagsalita.

"Kent Axel." Gulat kong tawag sa pangalan niya.

"I need your help." Mabilis kong sabi walang alangan.

"M-Me?" wika niya halatang mabigla sa sinabi ko.

"It's Jared's mom. She needs an urgent operation, tulungan mo akong makabalik sa isla." Pakiusap ko tapos nakagat ang ibabang labi.

"What happened to tita?" mabilis niyang tanong.

"I guess it's about her heart, c'mon help me. Sasamahan kita mamaya— I-I mean sasagutin ko yung mga tanong mo." Tinitigan niya ako habang nakapamulsa ang isang kamay sa bulsa.

"Let's go then," wika niya at halos mahigit ko ang hininga ng abutin niya ang kamay ko at hilahin papunta sa kung saan.

"S-Saan tayo pupu—"

"We'll use my helicopter." Sagot niya kaya naman napalunok ako.

"Hoy! Bawal magtanan!"

"BAWAL YAN!"

"YA! SAAN MO DADALHIN ANG BUNSO NAMIN!" narinig kong sigaw nila Kuya Luke at Kuya Zai.

After waiting ay may helicopter na lumapag sa mismong harapan namin dahilan para manlaki ang mata ko. "Let's go." Anyaya niya at hinawakan ang kamay ko upang alalayan kaya naman nagmadali na rin ako.

Nang makasakay kami ay mabilis na umangat muli ang sinasakyan at wala pang sampung minuto lumapag na kami sa ibabaw ng ospital.

"Thank you, please wait for us." Rinig kong pakiusap ni Kent Axel sa mga yon habang ako ay nagmamadaling bumaba na.

Nang makarating sa ICU ay nakita ko kaagad si Jared pero halos manigas ako sa kinatatayuan ng yumakao siya sa akin dahilan para mapalunok ako.

"P-Please help my mom.." Huminga ako ng malalim ng marinig ang natatakot niyang tinig dahilan para tapikin ko siya sa likod.

"I will do my best, can I check on her first then I'll discuss everything." Maayos kong sabi at nang humiwalay na siya ay napatingin siya sa nasa likod ko.

"Kent Axel."

"Jared," wika ni Kent Axel parang binabati ang kaibigan.

"You're back," Jared whispered.

Lumapit siya kay Kent at yumakap kaya pumasok na ako sa ICU at chineck ang mother niya na walang malay.

After checking on his mother, I called nurses and the team so we coukd immediately start the operation to prevent another shock.

"What's the problem? Sabi ng doctor niya sa Manila everything is okay but then she had an heart attack that's why I called in this hospital to get us here." Huminga ako ng malalim.

"Let's go to my office," wika ko at sinenyasan silang sumunod.

Nang makarating sa office ay pinaupo ko muna sila. "Your mom needs an urgent operation, can you fill out this form so I can contact her former doctor." Inilapag ko sa harapan niya ang isang form.

"Better yet, I needed her former doctor's number." I added and handed my phone.

"This," wika niya kaya ng makuha ko yon ay sinulyapan ko pa si Kent Axel na pinanonood ako, sandali akong tumayo upang tawagan ang number ng doctor ni tita.

"Hello, this is Doctor Saji Argelia Garcia from Palawan's main hospital." I stated.

"Good day—"

"There's no good today, state your name." Seryoso kong sabi.

"Rude, you're really a Garcia." Kusa akong napairap sa sagot nito.

"How can I not be? My friend came out for help because you ignore the patient? Everything is okay? How come it's okay?" Inis kong sabi.

"Can you stop meddling with my patients?"

"Stop covering up your mistakes, lend me your name so I can have a report and send thi—"

Umawang ang labi ko ng patayan ako nito, inis kong ibinulsa ang cellphone ko at bumalik sa kinauupuan.

"Wrote down that doctors name, how come dinadamay niya ang apelyido namin as RUDE?" inis kong sambit at umirap.

"Chill." Mariin kong nakagat ang labi ng marinig ang tinig ni Kent Axel.

"This," wika ni Jared kaya kinuha ko ang papel tapos ay pinindot ko ang alarm upang may pumasok sa loob ng office namin.

After 1 minute ay dumating kaagad ang nurse kaya huminga ako ng malalim at sinulatan ang papel tapos inabot ko sa kanya. "Doc, ready na po yung Operating room." Tumango lang ako tapos ay dumeretso sa locker ko at kinuha ang sando ko upang makapag-suot ng scrub.

"Please wait me outside," I formally said and enter my little comfort room.

After changing lumabas na ako sabay naman silang tumingin sa akin. "Follow."

Nang makarating sa operating room ay huminga ako ng malalim at nagsanitize.

•••

After a successful operation, kahit ako ay nakahinga ng maluwag kaya naman masaya akong lumabas ng operating room para ibalita. "Sa— How's my mom doc?" Tanong ni Jared kaya ngumiti ako.

"It's okay now, It's a success." Sagot ko.

"Thank you so much Saji, sobra. Kung ayos na ang lahat makakabalik na kayo sa bakasyon." Ngumiti naman ako halos tatlo o apat na oras rin ang operasyon.

"Magiging maayos rin ang mommy mo, this 24 hours gigising na rin siya." Nakangiting sabi ko at tinapik si Jared sa braso.

"Alagaan mo ang mommy mo, huwag kang sakit sa ulo dahil babatukan kita." Sermon ko pa mahina naman siyang natawa at tumango tango.

"Hindi na kita aasarin." Nakangiti niyang sabi.

"Dapat lang, matagal na rin akong nagtitimping sipain ka—"

Natigil ako ng tumikhim si Kent Axel. "Hinahanap na tayo ni mom at dad." Sagot niya kaya ngumiti ako muli kay Jared.

"Kung ganoon mauuna na kami, Japula," Sambit ko pa tumawa naman si Jared at tumango tango.

Muli silang nagyakap ni Kent Axel. "Bonding tayo pag ayos na lahat bro." Jared said ngumiti naman si Kent.

"Sure, we'll do that." Kent replies.

"Sige na umalis na kayo, salamat ulit Saji." Ngumiti ako at tsaka bahagyang yumuko tapos ay umalis na.

"Sa yatch ka na magbihis, we can't use the helicopter because it's already dark." Hindi na ako tumugon sa sinabi niya.

"You owe me." Paalala niya kaya ngumuso ako.

"Oo na," sumbat ko at huminga ng malalim lalo na ng makaramdam ng gutom.

"Hindi ka ba kumain?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi, that's why we're using yatch. Nagugutom na ako." Seryoso niyang sagot nanatiling nakapamulsa ngunit nakikita ko ang ugat ng kamay niya.

"So you and Jared became best friends while I'm gone." Hindi ako nakasagot sa nangungutya niyang tanong.

Nagseselos ba siya kase may iba akong best friend? Tsk ang korni ha halos mamatay nga ako sa selos sa kanila noon ni Lauren.

"You smile nice whenever you talk to him, but you always frown when you are talking to me." Nanunumbat niyang sabi kaya ng makasakay sa yatch ay dumeretso kami sa ibaba upang kumain ng laman tyan.

"The sharks are hungry, do you want me to throw you for not answering?" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"A-Ano ba."

"Ano ba?" paggaya niya kaya umirap ako.

"Hindi mo na ako best friend?" He sounded like a jealous mad amf.

"Hindi na," pagbibiro ko.

"Really? Oh c'mon. I'm jealous." Kusang umangat sa kanya ang mata ko sa sinabi, kahit siya ay natigilan sa sinabi.

"I mean yes, I'm jealous. I was your best friend first now I am not. That's unfair." Hindo bagay sa boses niya ang mga sinasabi niya.

"What's unfair?" kwestyon ko pa.

"Na hindi mo na ako best friend."

"We're not kids anymore to act—"

"Oh really? Then why both of you acting childish." He mocked that made me hissed.

"Alam mo ikaw?" tinuro ko pa siya.

"What? Why me?" his lips pursed that made me look away.

"I hate you," pabulong kong sabi at kumain na lang.

"Ya, wae?" he questioned.

"Stop asking na nga."

"We have a deal." Pagpapaalala niya kaya nagmukmok ako lalo at ngumuso na lang.

"Is your heart already okay?" Mahina kong tanong at iniiwas ang tingin sa kanya.

"My heart?" He questioned.

"Yeah." I replied.

"It's okay now, I guess." He answered that made me want to frown.

Hindi pa sure, papaano niya naman kasi makakalimutan 'yon? First love niya nga si Lauren, first heart broken samantalang ako siya na ang gusto noon pa man, umekstra lang si Harold ng mawala ang memorya ko.

Kaya nga hindi ganun kasakit, dahil alam ng puso ko kung ano ang totoo at akala ko ayos na akala ko wala na akong nararamdaman pero ang nakakainis meron pa rin.

"How about you?" Nang tanungin niya yon ay malakas na kumabog ang dibdib ko.

"Tumitibok pa rin kahit papaano," pilit kong ginawang literal ang sagot.

"Silly," bulong niya.

"Sir, we reached our destination." Mabilis kaming napatingin sa taas kaya naman nagmamadali akong umalis at iniwan si Kent doon upang iwasan ang iba pang tanong.

Nang makabalik ay sa pagpasok sa bahay hinarang ako ni Kuya Luke kaya lumabi ako. "Where did you two go?" He asked lumabi ako at tinuro ang damit ko upang malaman niya na may urgent operation ako.

"Sino?" Tanong niya.

"Mommy ni Jared." I answered and smile tapos ay nagmamadaling umakyat bago pa man din ako masundan ni Kent Axel.

Nang makapasok sa kwarto ko ay dumeretso ako sa banyo dala dala ang  mga susuotin at pamalit ko, inabot ako ng 10 minutes bago muling lumabas dahil pakiramdam ko ay magsisimula na rin ang bonfire.

Pagkalabas ko ay bumaba ako at nakita ko ang mga bata na naglalaro sa sala at magkakasama bukod kay Laze na tahimik lang at nanonood. Huminga ako ng malalim at nilapitan siya. "Laze," wika ko tiningala ako nito kaya nginitian ko siya.

"Don't you like to play with them?" I asked.

"I am okay watching them, tita." He politely said kaya pinat ko ang ulo niya bago tuluyang lumabas.

"Saji dito!" sigaw nila kaya naman tinanaw ko sila na malapit sa dagat at lumapit ako sa kanila naupo naman ako sa square na tela sa mismong buhangin. 

Inayos ko ang upo tapos hinanap ng mata ko si Kent hanggang sa makita ko siyang hawak ang baso na halatang alak ang laman tumingin naman ako sa kuhaan at inabot ito. Magkatabi sa iisang tela si Kuya Luke at Ate Mia.

"Spin the bottle ba?" nang marinig ko yon ay tahimik lang akong tumitig sa apoy na nasa halos gitna ng lahat.

"Inaantok ka?" Nilingon ko si Kuya Zai tapos ay inilingan bilang sagot.

"Hindi ka ba giginawin sa suot mo?" tanong niya ulit kaya tinignan ko ang sagot ko at isang terno sweatshirt and sweatpants.

"Hindi oppa," wika ko na lang at tinikman ang iniinom ko.

"Malakas ka na ba uminom?" Napa-angat ang tingin ko kay Kent Axel na nagsalita kaya naman nagkibit balikat lang ako.

"Sabagay," nang sagutin niya 'yon ng ganoon ay para niya akong minamaliit kaya ako umirap.

"Okay let's start the spin the bottle, consequence  or truth." Huminga ako ng malalim at pinanood ang pag-ikot ng bote sa isang mesa ngunit tumapat ito kay Lauren.

"Truth or consequence Lauren?" Tanong ni Ate Mia.

"Truth," sagot niya kaya pinanood ko siya.

"Do you like someone right now?" tanong nito kaya naman pasimple kong nilingon si Kent Axel na tinitignan ni Lauren.

'Don't tell me?'

"He's still the one," nang sagutin niya yon ng ganoon ay tinignan siya ni Kent Axel kaya naman nag-iwas tingin ako at pinilit na huwag bumuntong hininga at tinignan ang mga kamay ko.

"Seriously?" bulong ni Kuya Luke.

Sinulyapan ko naman si Kuya Zai na uminom na lang ng isang baso at matipid na ngumiti.

"Ah okay, next." Inabot ni Ate Mia kay Lauren ang bote at nang tumuro ito kay Kent Axel ay mas kinabahan ako.

"I pick truth," simple at normal na sabi ni Kent Axel habang nakatingin kay Lauren.

"Anong ginawa niyo ni Saji sa bar, 6 years ago?" Kusa akong napalunok ng iyon ang itanong, tinignan ko si Lauren ng masama.

"Ano ba?" reklamo ko.

"We're playing right? hindi naman ikaw ang sasagot." Maarte niyang sagot ko nakagat ko ang ibabang labi.

"Uhm is that your final question?" kinabahan ako sa tanong ni Kent Axel.

"Yes." 

"We kissed." Napayuko ako dahil pakiramdam ko namula ang buong mukha ko.

"Is that all?" halatang masama ang loob ni Lauren sa tinig kaya tintignan ko siya.

"I told you to sto--"

"Why? You wanna know more about what we did that night?" nanlaki ang mata ko at nalingon si Kent Axel.

"Kent Axel," wika ko sa pangalan niya at ng tignan niya ako ay sobra akong kinabahan.

"She's asking," huminga ako ng malalim at tumayo pero mabilis na inabot ni Kent Axel ang braso ko at ibinalik sa kinauupuan.

"We just kissed, that's all and then she faints." Dahil doon ay nakahinga ako ng maluwag.

"Does that mean you kissed back?" kwestyon ni Lauren kaya napasinghal ako.

"Hindi ka ba talaga titigil? Wala na nga akong naalala nung gabi na yon mas dinadagdagan niyo ang hiyang nararamdaman ko." Inis kong sabi tapos umirap.

"Why would I kiss back? If I kissed her first?" Napalunok ako dahil pakiramdam ko hanggang lalamunan ko ramdam ko ang tibok ng puso ko.

"Y-Ya." Naninita kong sabi sa kanya pero ngumisi siya.

"Stop asking, before I illustrate it here." Mas nanlaki ang mata ko sa sinabi niya,



///

@/n: Keep safe and god bless you all, love lots! Goodluck on your studies! 💓

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top