"Feride!"

"Feride!"

Sesin geldiği tarafa doğru koştukça ses yön değiştiriyordu. Dehşetle büyüyen çığlıklar düşünmemi zorlaştırsa da sese göre ben de yönümü değiştiriyordum.

Buraya daha önce gelmiştim. Maharet Apartmanı. Girişte bir hol vardı; köşede asansör, her katta üç adet daire. Zemin katta, merdivenin sağında kalan dairede Aynur teyze oturmuyor muydu? 

Bu apartmana en son ne zaman geldiğimi düşündüm. Ara ara bölge değişimi yapardık, bu civar bir süredir bende değildi. 

Kaşlarımı çatarak sese bir daha odaklandım. Merdivenin ucundan geliyordu, ben de hızla merdivenleri çıkıyordum. Bir yandan da apartmanın içini izliyordum. Bomboştu, buz gibiydi, dairelerin kapıları açıktı. 

En azından zemin katta öyleydi. 

Yukarı çıkınca bir baktım yukarıda da öyle. Buna karşılık bir şaşkınlık belirtisi gösteremeden başka bir şeye odaklanmak zorunda kaldım. Apartmanda bir erkek sesi yankılanmıştı. 

"Buraya gel!"

Ardından o ses hıçkırıkla bir daha bağırdı, "Feride!"

Birinci katı kolaçan ettim ama ses bu kattan da gelmiyordu. Korkulukların etrafından dolanıp merdivene yöneldim yine.

"Feride!"

İkinci kata geldiğimde de aynı şey oldu. Üçüncü kata uçtum. Merdivenleri tırmanırken ikinci kattaki dairelerin de boş olup olmadığını görmek isteyip geriye baktım. Biri boştu, kapı da sonuna kadar açıktı yine... Diğeri...

O sesin kısa bir çığlığını duydum sonra. 

Ardından yerin üzerinde bir gümbürtü işittim. Hala üçüncü kata çıkan merdivenlerin oradaydım, korkuluklarına tutunuyordum o merdivenlerin. O çığlığı ve gümbürtüyü duyunca kalakalmıştım. 

Yer sarsılmaya başladı. Korkuluklara tutundum. 

Sarsıntı şiddetlendi, düşeceğim sanarak daha bir tutundum. 

Daha da şiddetlendi...

Uyandım.