13
Witaj!
Jeszcze tyle dni i chwil dobrych, wspólnych miało być i zostać w pamięci. Szkoda, że nie pozwalasz im trwać.
Może za bardzo użalam się nad sobą, ale inaczej nie umiem.
Ty i ja byliśmy jak krople deszczu spadające z nieba spokojnie w czasie burzy.
Mieliśmy nawet się połączyć, ale piorun zabrał Cię ode mnie.
Czy nasza chwila i MY na zawsze straciliśmy NAS?
Czerwona róża naszej miłości zwiędła. Wszystkie listki już uschły i opadły.
Zaniedbaliśmy ją, ale czy kiedyś jeszcze posadzimy kolejną?..?
PS: KOCHAM CIĘ!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top