13

Witaj!

Jeszcze tyle dni i chwil dobrych, wspólnych miało być i zostać w pamięci. Szkoda, że nie pozwalasz im trwać.

Może za bardzo użalam się nad sobą, ale inaczej nie umiem.

Ty i ja byliśmy jak krople deszczu spadające z nieba spokojnie w czasie burzy.
Mieliśmy nawet się połączyć, ale piorun zabrał Cię ode mnie.

Czy nasza chwila i MY na zawsze straciliśmy NAS?

Czerwona róża naszej miłości zwiędła. Wszystkie listki już uschły i opadły.
Zaniedbaliśmy ją, ale czy kiedyś jeszcze posadzimy kolejną?..?

PS: KOCHAM CIĘ!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top