*Een paar dagen later*

P.o.v: Amelia

Mijn wekker gaat. Geïrriteerd zet ik hem uit en ga rechtop zitten. Vandaag begint de tour! Vandaag is dus de dag waarop mijn leven gaat veranderen en ik heel veel nieuwe mensen leer kennen, zoals Luke, Michael en Calum. Wat als zij me niet mogen?! Ugh. Niet aan denken.

Ik loop naar de badkamer om even snel te douchen en mijn tanden te poetsen. Als ik daarmee klaar ben loop ik weer terug naar mijn kamer en ik pak kleren. Lekker comfortabele kleding, aangezien we lang in de bus moeten zitten. Mijn haar doe ik in een simpele knot.

Er klopt iemand op mijn deur, waarschijnlijk Ashton, aangezien het nog maar 5 uur 's ochtends is. "Kom maar!" roep ik. Ashton loopt mijn kamer binnen. "Ben je bijna klaar?" Ik draai me naar hem om en knik. "Omg, geweldig shirt." grinnikt hij. Ik schiet in de lach en bedank hem.

De laatste dagen hebben Ash en ik elkaar een beetje beter leren kennen, en ik denk dat ik hem eigenlijk wel aardig begin te vinden.

Ik pak mijn koffers en mijn gitaar, en mijn rugtas waar mijn laders, telefoon enzovoort inzitten. Dan zeg ik:"Nú ben ik klaar." "Top, ik pak mijn spullen even en dan kom ik ook naar beneden." zegt Ashton, waarna hij mijn kamer weer uitloopt.

Grinnikend schud ik mijn hoofd en loop ik naar beneden met mijn spullen. Mijn spullen laat ik in de gang staan en ik loop naar de keuken, waar ik even snel ontbijt voor mij en Ashton maak.

Vijf minuten later komt Ashton ook en ik geef hem zijn eten. "Thanks." zegt hij dankbaar voordat hij een hap neemt. Een paar minuten later gaat de bel, en Ashton loopt naar de deur om hem open te doen. Twee minuten later komt hij weer terug:"Kom je? Je spullen liggen al in de bus." "Coming! En thanks." grinnik ik, waarna ik met Ashton meeloop naar de tourbus.

Dat ding is gigantisch! Ik stap achter Ashton aan de bus in. Zodra ik de bus ben ingestapt zie ik drie paar nieuwsgierige ogen naar me kijken. "Eh... Hey, jongens." zeg ik. "OMG, ik hou nu al van je, dat shirt is echt geweldig!" roept degene met rood haar. "Dat is dus Michael." zegt Ahston grinnikend. Ik lach met hem mee:"Ja, dat dacht ik al. Blondje is volgend mij Luke en die andere Calum, toch?" "Jep." grinnikt de blonde, Luke dus.

"Nou, ik ben Amelia, maar dat wisten jullie waarschijnlijk al." zeg ik blozend. Ze knikken allemaal. "Kom." Ashton trekt me mee en we ploffen op de bank. "Oké. Ik heb geen keus meer." grinnik ik. Nu zit Ashton links van me, Michael rechts, en Calum en Luke schuintegenover ons.

"Je hebt echt mooi haar, mag ik het een keer verven?" vraagt Michael uit het niks. Ik schiet in de lach:"Ben je gek?! Dan heb ik straks nog knalroze haar! Nee, bedankt." "Oké, knalroze zou ik je niet aandoen. Ik beloof dat ik mijn haar in dezelfde kleur zou doen. Ik heb de kleuren oranje, rood, geel, paars, roze, blauw en zwart en wit geloof ik. Oh, en een groen..." noemt Michael op. "Oftewel, alle kleuren." grinnik ik.

"Vooruit dan, maar niet nu, daar ben ik echt te moe voor. Vanmiddag mag het, maar nu wil ik slapen." zeg ik gapend. "Wacht, serieus?! Ik bedoelde trouwens niet perse vanmiddag, maar nu je het toch zelf aanbied... Wat wil je dan?" vraagt hij. "Verras me maar." zeg ik.

"De bedden zijn daar." zegt Luke grinnikend, en hij wijst naar de bedden. Ik bedank hem en ga in een random bed liggen. Al snel val ik weer in slaap. Ik denk dat dit heel misschien toch nog leuk gaat worden... Maar ik ga er niet op hopen...

*Een paar uur later*

"Amelia?" hoor ik iemand zeggen. Ik open mijn ogen en kijk recht in het gezicht van Calum. "Eh, hey?" antwoord ik slaperig. "Hey, het is al 1 uur. Wil je wat eten?" vraagt Calum. "1 uur!?" zeg ik en ik schiet omhoog... Om mijn hoofd heel hard te stoten. "Auw..." mompel ik, waarna ik voorzichtig uit bed stap.

"Gaat het?" vraagt Calum, terwijl hij z'n best doet niet te lachen. Geïrriteerd duw ik hem weg:"Ja, lach maar. Etter. Het gaat prima, ik ben wel wat pijn gewend hoor." mopper ik. "Ik heb trouwens best wel trek." zeg ik daarna. Calum grinnikt en neemt me mee naar de rest.

"Waarom heb je een blauwe plek op je hoofd?" is het eerste wat Luke vraagt als ik aan de tafel kom zitten. "Ik heb m'n hoofd gestoten." antwoord ik simpel terwijl ik mijn schouders ophaal en een croissantje pak, om er vervolgens een hap van te nemen. Luke, Ash en Mike grinniken en ik werp hen een dodelijke blik. Meteen houden ze weer op en moet ik grinniken.

Als ik klaar ben met eten zegt Michael:"Ik heb al wel een ideetje voor ons haar..." "Ja, Michael, je mag ons haar nu verven." zucht ik, waarna ik grinnik om Michael's verbaaste gezicht. "Hoe wist je dat...?" begint hij. "Ik ben niet dom hoor." zeg ik beledigd en ik sla mijn armen over elkaar. De jongens schieten in de lach en ik loop met Michael mee naar de badkamer.

Hij pakt een paar verschillende flesjes, maar ik kan niet zien welke kleuren het zijn. "Ogen dicht." beveelt hij. Grinnikend sluit ik mijn ogen en laat ik Michael zijn ding doen.

Na een uurtje is het eindelijk klaar. "Je mag je ogen open doen." zegt Michael. Voorzichtig open ik mijn ogen en kijk in de spiegel. Mijn mond valt open van verbazing. "Wow, dit is zo gaaf! Thanks Michael!" zeg ik blij, en zonder erbij na te denken geef ik hem een knuffel.

Vrijwel meteen laat ik hem weer los en mompel een 'sorry'. Michael schiet in de lach:"Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen, gekkie." Dan trekt hij me weer in een knuffel en ik laat het toe. Een beetje verward over mezelf verbreek ik uiteindelijk de knuffel.

Samen met Michael loop ik weer terug. "Damn..." hoor ik Ashton zeggen, waardoor mijn wangen rood kleuren.

"Dat staat jullie zo goed!" zegt Calum, en ook Luke complimenteert ons. "Thanks!" zeggen Michael en ik in koor.

Voor het eerst in tijden voel ik me niet helemaal kut... En ik weet niet wat ik ervan moet vinden, to be honest...

^Het haar van Amelia en Michael^

Gepubliceerd 13-12-2020