24-KISS

Pashout out sa mga nag add, nag vote at lalo na sa nagko-comment ng storya nila Kulog, god bless you guys! Kayo an nagpapalakas sakin ngayon.

Enjoy reading

Jaime

"DO YOU need something?"

I scrunched up my nose and glared at the source of the cold voice.

Matapos ang nangyari kanina, umokupa kami ng upuan sa isang sulok. Hindi sa gitnang parte, hindi din naman sa gilid. Tama lang para madaliang makita ng tao, kung may maghahanap, pero malayo sa atensyon ng nakararami.

"Magtatagal pa ba tayo rito?" Hindi ako mapakali. Sa loob loob ko ay kanina pa ako, nanginginig. Hindi ko alam kung bakit.

Ika siyam na ulit ko ng tanong rito. Ngunit hindi man lang ito sumasagot. Malayo ang tingin nito at walang ekpresyon ang mukha. Gayon pa man hindi nababawasan ang dating nito sa paligid.

Magpahanggang ngayon kasi ay marami pa ring kababaihan ang titig na titig rito. But, he seems to be oblivious of his surrounding.

They're eyes were sparkling with delight and amusement. Acting as if, this is the very firt time to actually see Thunder with their naked eyes and they want to devour him. Creepy.

Napabuntong hininga ako. Mabuti sana kung may makakausap ako ng matino, kaso kasama ko nga pala si Kulog.

Pa'no kaya natatagalan ng taong 'to ang hindi magsalita?

Tumayo ako at pinasadahan ng kamay ang kaunting gusot sa damit ko. "Ah, ano, punta lang akong banyo."

Awkward.

He eyed me up and down. Kumunot ang noo nito. Tumaas ang kanang kilay niya at marahang tumango.

"Go straight right, then turn left."

Sungit!

Saglit na naguluhan ako ngunit tumango rin ng maintindihan ang ibig niyang iparating. Hindi man lang nag-insist na samahan ako. Nagmamadaling lumisan ako sa harapan niya at sinunod ang direksyon na sinabi niya.

Nadaanan ko pa ang ilang bisita na nagtatawanan at nagkakamustahan. Lahat puros may kaya sa buhay. Napailing iling ako.

Ramdam ko ang ilang pares ng mga matang nakatutok sa akin. Siguro ay nagtataka sila sa kung ano ang katauhan ko at kung paano ako nakapasok dito.

Ilang hakbang pa ay nahanap ko na ang banyo. May naabutan pa akong dalawang babae na pawang nakaharap sa salamin at inaayos ang kanilang sarili.

"They say that both the Claws brothers will be here, sissy."

"Oh my, really?! Kahit ang dalawang Dimiscus bro's, will be here tonight,"

"Have you heard? Rumor sai's Thunder is a germophobic, he dislike being touch or near to a stranger, specially a girl. Yet, may kasama siyang pumasok kanina. Anyway his handsomeness is still a sight to behold. I want to see him, sissy!"

"Omg ako rin! So dapat, we are both, sexy! Can't wait na makita ko sila! I might faint sissy!"

They both giggled. Mabilis din naman ang mga itong umalis, na parang hindi ako napapansin.

Claws? I shivered. Bakit parang pamilyar sa akin ang pangalan na iyon? "Tumigil ka nga sa kakaisip ng kung ano-ano, Jaime!"

Huminga ako ng malalim at pumasok sa isang cubicle. Pagkatapos ay naghugas ng kamay sa lavatory. Tinitigan ko ang sarili sa salamin. Maayos pa naman ang make up at buhok ko. Naglagay lang ako ng kaunting lipstick at napagpasyahan kong bumalik na.

Malawak ang 'hall' na pinagdarausan ng kasiyahan. Pinaghalong ginto at pula ang tema sa paligid. Magmula sa upuan, mesa, pader, red carpet, at maliliit na ilaw, maging ang mga serbidor at mga katulong.

Sa bukana pa lang ng 'hall' makikita ang naglalakihang chandelier na nakasabit sa itaas. Sa gitnang parte naman, kung nasaan ang inilaang espasyo para sumayaw, sa itaas nito makikita ang mga bituin kasama ang bilog na bilog ng hugis ng buwan. Tanging ang matigas na transparent glass lang ang nagsisilbing pagitan ng engrandeng 'hall' at langit.

Trully magestic.

"Enjoying your freedom?"
Walang emosyon ang boses nito. Wala kang mababakas na kahit ano. Parang isang nakakabinging tinig, bagamat halos bumulong lamang ito.

With my back facing him, i felt fear. Nanlamig ang buong katawan ko. Beads of sweat, begin to form on my forehead.

Ang boses na yon, paanong-?

"You're still alive, surprised?" His maniac voice echoed on my ears.

My back turned stiff, with rooted feet on the ground. I can imagine his mocking smile, behind his pitch-black eyes. His dangerously, low, and hoarse voice. Ang kanyang pilat na gumuhit, mula kilay hanggang sa pisngi, making his appearance menacing. His blond curly hair on a top knot, with some sticking on the middle of his forehead.

His barely audible voice rangs on my ears. "When the cat is hungry little mouse must hide, for no one knows, it's life might depended on it."

Kalmado itong naglakad hanggang sa lumampas ito sa pwesto ko.

My mind went blank. Is this a warning or a threat?

He was the one person, that can make Isabella, ballistic.

"Margus."

Lutang na naglakad ako. Anong ginagawa niya dito? Nandito din kaya sila Ama? Will he tell my father?

A lot of questions swirl on my head. making me feel dizzy.

Natagpuan ko na lang ang sarili na hila-hila ni Thunder. Malalaki ang bawat hakbang ng binti nito. Kaya halos makaladkad na niya ako. Sandaling nalimutan ko ang nangyari kanina.

Hawak ang kanang palapulsuhan ko, huminto kami sa tapat ng dalawang mag-asawa. Nalilitong tinitigan ko siya, "Anong-?"

May ngiting nakaukit sa ginang, may maliit na ngiti naman ang katabi nito. Parehong pormal ang mga ito. May hawak na kopita ang lalaki habang nakasabit sa braso nito ang kamay ng ginang. They look like, they are on their early 40's.

"Welcome back, son. Who is the gorgeous woman beside you? Tiyak na hinahanap na iyan ng asawa niya haha."

Kagat ang ibabang labi na tumungo ako.

Hindi ko makita ang reaksyon niya. Ngunit ramdam ko na natigilan ito.
"Mom, dad meet my wife, Jaime. Bee, meet my family, Cynthia and Mariano Dimiscus."

Mom? Dad? Bee? Tinawag niya akong Bee? As in Bubuyog?! Kamukha ko ba si Jollibee?!

Namilog ang mga mata ko. Dumagundong sa kaba ang puso ko. Hindi ko inaasahan na ipapakilala niya ako sa mga magulang niya! Sa katotohanang sa papel lang kami kasal.

Eto ang mga magulang ni Kulog? Hindi halata sa mukha at pangangatawan nila ang kanilang edad. They look younger than their age.

"Wife?" They're smile froze. "Kailan ka pa natutong humawak ng kasambahay? Hindi kita pinalaking ganyan para lang pumatol sa kung sino-sino! You have a fiancé! Don't give me this joke!" His mother hissed. Mababa ngunit madiin ang bawat salitang sinasabi nito.

Her eyes, were burning with fury. Tumiim ang pagkakalapat ng mga labi nito. Halata ang mariing pagkikiskisan ng mga ngipin. Samantalang nanatiling kalmado ang katabi nito.

Mabuti na lang at malayo kami sa ibang bisita.

I'm not surprised with her outburst, but her words stung.

Fiancé? Hindi ko inaasahang may kasintahan na ito. Simula pa lang marrying Thunder is a mistake. Parang may maliliit na karayom ang tumutusok sa dibdib ko.

I married someone who is already committed.

Kagat ang labing linakasan ko ang loob na 'wag, tumuon ang mga mata ko sa sahig. Nanatiling diretso ang pagkakatayo ko.

No matter what, I won't let them see that I'm hurting!

"Enough, Cynthia, this is not the time to talk about that matter. Congratulation for the both of you. We'll take our leave first. Excuse us."

Tumalikod na ang mga ito ng hindi naghihintay ng sagot.

"Don't mind them. Come let's eat."

Pagkatapos ng pagpapakilala, tahimik na kumain kami ni Thunder. Pilit kong iwinaglit ang nangyari kanina, pati na ang pagkikita namin ni Margus. Nakita ko rin ang tatlong kaibigan niya; sina Kazuo, Aster at Gideon.

"Eat more, stop stressing yourself. My babies will be affected, just because their mother is sulking."

"Hindi ah!"

"Sure, sure, and pigs do fly." Ngumisi ito at sumimsim ng alak sa hawak na wine glass. Humahalimuyak ang strawberry mula dito.

"Bakit, bakit mo ako ipinakilala sa mga magulang mo?"

Silence. Hindi ito sumagot at prenteng sumandal sa upuan.

"Bakit mo ko pinakasalan kung meron kang nobya na fiancé mo na?"

Silence. He leisurely took a sip on his red wine. Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang inis na nararamdaman ko.

"At sinong nagsabi sayong pwede mo kong tawaging 'Bee' ?!"

Whithin a milisecond, a lazy smile tugs on his lips. Mabilis din itong nawala, as if it never happen.

"Although you have a pair of flat boobs, you have a generous behind. Similar to the red bee, ah what do you call it?" He paused then flick his tongue. " Right, Jollibee. The one with a big butt." He chuckled.

Pulang-pula ang mga pisngi ko. Sana pala hindi ko na lang ito, tinanong! Ugh nakalimutan kong may pagka-manyak nga pala ito!

"Bwisit ka! Sige lang, tatawagin kitang 'Tutu'! Atsaka tigil-tigilan mo ko sa kaka-English mo!"

"Sure, sure but, Tutu? Sounds gross, Bee."

"Tutu, dahil pag ako nainis Tutu-liin kita!"

He frozed. Then an amused smile flash on his red thin lips. "Whatever." Chuckling he stand up and extend his arms. "Let's dance."

Napatitig ako sa mapupungay nitong mga mata, dala marahil sa alak. His eyes seems begging yet commanding. Hindi ko maiwasang matangay dito. Bago pa ako makapagisip ng maayos namalayan ko na lang na kusang tumango na ako.

Ang kaninang inis na nararamdaman ko ay biglang naglaho. Ngayon ko lang napagtanto ng ganito kalakas ang epekto niya sa'kin. Nakakabahala.

Marami na din ang nagsasayaw sa mabining tugtugin ng 'live' na banda. May mag-asawa, magkasintahan at iba pang magkakapareha. May iba ring kyuryosong napapatingin sa gawi namin. Some look shocked, curious, and some even look to be envious.

I gently put my hands on his arm, while placing the other one on his callous palm. Ipinalibot niya ang braso papunta sa likod ko, habang ang isa ay nakaalalay sa kamay ko.

Muling naginit ang pisngi ko. His hand feels warm on my back. His minty breath smoothly fanning my face. Amoy na amoy ko din ang kanyang pabango na mabining humahaplos sa aking pang-amoy.

The song change.

I wanna be a good man, just for you.
Give you the world, yeah, just for you.
And change everything, just for you.

With our bodies touching makes me think of many greeny thoughts! Umiwas ako ng tingin.

(Now playing: BTS Fake Love )

I focus my eyes on the sky. The moon shining brightly adorned millions and billions of stars.

Our bodies swaying with the music. "Jaime, look at me.." Nangingibabaw ang baritonong boses ng asawa ko-

Asawa ko.

"Hmm?"
Nag-angat ako ng tingin at sinalubong ang mapupungay niyang mga mata.

"Do me a favor, this night... Forget about everything.. "

Gulat na napatitig ako dito. Why?

Humigpit ang kamay nito sa bewang ko. Pushing me further on his chest. "You can cry now."

Hindi ko namalayan na tuloy-tuloy na ang pag-agos ng luha ko. All the fear, uncertainty, doubt, frustration and pain swirling on my heart. I let them all out. I burried my face on his chest, hiding my tears away from everyone.

"When you're with me, stop pretending to be strong. Stop showing that you didn't care. As long as you are my wife, no one can hurt you." His baritone voice surprisingly calm my feelings, so soothing.

Parang ibang tao ang kaharap ko ngayon. Gone was the cold, uncaring Thunder. How i wish this will never end.

"Salamat, Tutu."

"I don't accept, 'thank you's' my little bee." His slender fingers lifted my chin. Holding my face in place. Never allowing me to look away.

" I always dreamt of doing this."

Before I could react, his lips already sealed my lips, licking, gently biting on my bottom lip, teasing. His throat vibrated releasing a sensual groan. His one hand holding my waist, while the other one is on my nape pushing my face closer to his.

My legs turn jelly. Bolta-boltaheng kuryente ang dumaloy sa mga ugat ko. Then one thought rung on my head.

Oh god, napaka-manyak na po ni Thunder!

....

Salamaton sa pagbabasa.

Thank you for the wonderful banner! SkySungit

Notice the cover guys!! Alin ang gusto niyo eto o yung una?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top