Chapter 7 : Jeon Jungkook

Aku membuka mata aku perlahan-lahan sambil memegang kepala aku..

Yeonhee: Ah,aku kat mana ni?

Seojung: Kat rumahlah. Kau ni pun satu! Aku dah kata duduk kat pondok tu! Yang kau keluar kenapa!? Haish,kau ni degil!

Yeonhee: Bukan akulah! Mamat tu yang tarik akulah!

Seojung: Si Ji Sung tu!? Haish!! Mujur Jungkook selamatkan kau!

Aku mengerutkan dahi aku

Yeonhee: Nae? Siapa?

Jungkook: Kweanchana?

Mata aku terbulat memandang dia

Aku menarik tangan Seojung

Seojung: Kenapa kau ni?

Yeonhee: S-siapa dia ni,Seojung?

Seojung: Dia ni vampire jugak. Dialah yang aku cakap tu.

Yeonhee: Oh?

Jungkook: Annyeong

Yeonhee: Oh,annyeonghasaeyo.

Seojung: Nasib baiklah kau ada kat situ Jungkook. Kalau tak,aku tak tahulah apa terjadi kat Yeonhee..

Jungkook: Nae,kebetulan aku lalu situ..

Seojung: Jaga dia kejap. Aku nak ambik air untuk dia.

Jungkook: Nae

Seojung keluar dari bilik aku lalu menutup pintu

Dia mengukirkan senyuman

Dia memandang aku. Aku mengetap bibir aku dan pandang ke arah lain

Jungkook: Susahkan hidup kat dunia manusia?

Aku memandang wajahnya

Yeonhee: Hmm,susah sangat tapi semua barang kat dunia ni. Cantiklah,saya suka.

Jungkook: Samalah.. Ada minum darah manusia ke?

Yeonhee: Hmm,dulu tapi sekarang Seojung suruh minum darah lembu. Ewh,tak sedaplah!

Jungkook: Haha,memanglah tak sedap tapi kenalah biasakan. Nanti dah lama sedaplah.

Yeonhee: Hmm,yelah..

Jungkook: Tak cuba makanan manusia ke?

Yeonhee: Sedap ke?

Jungkook: Sedap 👍

Yeonhee: Nanti? Awak vampire kan? Kenapa makan-makanan manusia?

Jungkook: Saya tak tahu tapi yang saya tahu. Mungkin saya separuh vampire,separuh manusia..

Yeonhee: Oh,macam tu.

Jungkook: Nae

Dia memandang wajahnya

Jungkook: Oh? Nanti

Dia datang dekat ke arah muka aku. Aku terkejut dan jantung aku berdegup dengan laju

Jungkook: Nanti,ada benda kat rambut awak

Aku terkejut

Yeonhee: Nae!!? Ada apa!?

Aku memegang bahunya lalu aku memejamkan mataku

Yeonhee: Pali! Pali! Ambik! Pastu buang! Paliwa!

Dia ketawakan aku.

Jungkook: Haha,nae..

Dia terus ambik dan buang dari rambut aku

Yeonhee: Dah ke?

Jungkook: Haha,dah..

Aku membuka mata aku

Yeonhee: Apa tu?

Jungkook: Hah? Plastik je,haha. Erm,awak okay?

Aku memandang wajahnya lalu aku melepaskan bahunya

Yeonhee: Mianhae

Jungkook: Haha,kweanchana..

Seojung: Nah,air kau..

Yeonhee: Gomawo Seojung ah..

Aku ambil dari tangan Seojung

Seojung: Nae,nah Jungkook..

Jungkook: Aniyo,kweanchana. Bagi Yeonhee jelah,dia haus tu..

Seojung: Ceh,sejak bila jadi baik ni? Haha,yelah..

Jungkook: Hmm,jumpa esok ye. Jaga diri baik-baik. Lain kali bawak jaket atau payung. Bahaya tahu tak tadi?

Yeonhee: Hmm,nae..

Dia mengukirkan aku senyuman

Jungkook: Annyeong

Dia mengusap rambutku

Aku terkejut

Dia terus keluar dari bilik

Aku memandang dia pergi

Seojung: Jungkook memang macam tu. Depan aku dengan kau dia baiklah. Depan orang lain,dia tu paling gangster. Sebab apa? Dia pun macam kau,selalu kena buli kat sekolah tu masa dia budak baru tapi Jungkook tak takut jadi Jungkook pun belasahlah dia orang. Sebab tu semua takut dengan dia. Tak ada siapa pun nak bercakap dengan dia selain aku..

Yeonhee: Kesian dia

Seojung: Hmm,dia baik orangnya. Dia suka tolong orang-orang tua. Haritu,aku ingat dia hilang sebab nak cari darah ke apa. Aku pun carilah dia. Rupa-rupanya dia tengah tolong makcik kat tepi jalan tu angkat barang. Aku asyik fikir yang Jungkook ni keluar sebab nak ambik darah manusia. Tapi aku silap..

Yeonhee: Tapi dia duduk mana? Kenapa dia tak duduk sini?

Seojung: Oh,dia ada rumah sendiri. Dia kerja pastu kumpul duit. Dia tak nak duduk dengan aku. Yah,Seungwoo pun takut dengan dia..

Yeonhee: Haha! Jinjja!?

Seojung: Ye,Seungwoo takut gila! 😂

Yeonhee: Haih,susahlah jadi vampire ni..

"Cari seseorang,Yeonhee"

Aku terkejut lalu aku terus menoleh ke arah kanan aku

Seojung: Wae?

Aku memegang telingaku

Yeonhee: A-a-aniyo

Suara tu lagi? Apa semua ni? Aku peninglah!?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top