Samotna stokrotka

Idealne kreski pokrywają ciało,
Oczy pieką jakby im łez było mało,
Serce kruszy się pod dotykiem -
Drżącej dłoni stykiem.

Zwierciadło duszy zakryte liniami,
Życie dla niej nie było usłane kwiatami.
Zerwij jej stokrotkę,
Taką osamotnioną sierotkę -
Pozwól nauczyć miłości,
Z serca jej spadną wszystkie żałości...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top