İnkisar:

Bir gün
Kendimi tutamayıp dayandım kapısına
Seni istedim Ondan yalvarırcasına,
İsteyecek başka bir şey yokmuşçasına

İnkışar:

Bir gün
sen çıktın karşıma
Yok yok, gözlerimi açtım yanına
Ellerim titredi
Sana tutunacakmışçasına
Kalbini alıp bırakmayacakmışçasına

İnkisar:

Ellerinin titrediğini gördüğünde
Kalbim titredi, adım atarcasına
Yardıma koşacakmışçasına

İnkışar:

Daha on bir ay vardı arkamızda
Yerde gezen yavaş adımlarımızda
Ter tanelerinin düşüp ardına
Yolumuzu bulmaya çalışırdık sonrasında

İnkisar:

Yansımanı gördüğüm her ter tanesi için
Teşekkür ettim yol toprak olmadığı için
Gözlerim yerde kalbim sende yürürken
Bakışacak olan sözlerim ve sözlerin

İnkışar:

Kimse görmüyordu
Kimse bilmiyordu
Ellerim, kalbim seni tutuyordu
Ama zaman beni korkutuyordu.

İnkisar:

Görüyordum
Biliyordum
Çok korkuyordun
Hemen dönecekmiş gibi duruyordun
Korkamamalıydın,
Daha hazirandaydık
Aceleci ve ürkek davranıyordun

İnkışar:

Adımlarım habersizce hızlanıyordu
İnan bana, inan bana emri başkası veriyordu
Yol uzasın istedikçe
Beklemiyor durmadan koşuyordu

İnkisar:

Ve geldik Pleya
Ben temmuza, sen eylüle
Önden gitmek istedin
Kulak asmadın sözlerime

İnkışar:

Ve nefes nefese vardım eylüle
Senden önce yürümem gerekirdi yine
Yolundan kuru yaprakları
Islak yorganları çekmeliydim
Dayanamazdım hasta haline

İnkisar:

Önden git sen
Arkanı kollamaya hazırım ben
Ardından gelecek her gölgeyi
Kara silüetleri
Silmeye hazırım ben

İnkışar:

Hışırtılar kesilip
Bize sessizlik düğümlenmişken
Ben sana haykırıyordum zaten
"Ben..." diyordum bağırarak "bir de sen"
Ama sen arkadaydın epeyce
Bense Eylülde

İnkisar:

Meleklerin bile haberi yokken bizden
Ben bize alışmıştım zaten
"Ben..." diyordum bağırarak " bir de sen"
Ama sen öndeydin oldukça
Bense yeni yeni varmıştım temmuza

İnkışar:
Bir fısıltıydı
Senden kaçışlarım
Sende kayboluşlarım...

İnkisar:
Bir fısıltıydı
Sana kaçışlarım
Senin kayboluşların...