Yaşıyordum, bayım.

Bir ruh olarak doğsaydım, sadece bir rüya olsaydım; size tutulamazdım. Narınızda alev alev yanıp küle dönüşemezdim, küllerimi bilinmezliklerde göremezdim.

Eğer yaşamasaydım, bayım; bedenimi aşıp ruhuma ulaşamazdı bu yanık izleri, çizik çizik, liğme liğme olup da hala buralarda duramazdı bu ruh bir bedene ulaşmanın arzusuyla. Bir bedene tutsak kalmak, bu ruha çok tanıdık, bayım. Ama keşke kendi bedenime tutsak olsaydım.

Bu ruh, her seferinde size çekilmeseydi, belki çiçekler benim mezarımın üzerini süslerdi, bayım. Benim küllerim çiçekleri soldurmazdı, kıyamazdı.

Bunca cana, siz kıydınız bayım. Bu ruhu siz kanattınız, öldürüp rüyalar alemine attınız.

Ben sizden başka kimseyi görmeyen bir çiçekken, beni sizden başka kimseye görünmeyen bir rüya yaptınız.

Ahımızı aldınız, bayım. Tek dileğimiz, küllerimiz yakanızı bırakmasın.

13 Ağustos Cumartesi
15:27