Bayım,

Size yine merhabalarımı sıralamak isterdim fakat, bunu yapamayacağım.

Yandım, bayım. Kül oldum.

Benim ruhumu özgürleştirmek için, bir kavanoza koyup küllerimi, uçurumdan aşağı, denize doğru savurdunuz, bayım.

Bir ruhu sevmek, bir ruhu özgürleştirmekten daha kolaydır, unutmayın.

Oysaki ben sizin koynunuzda olsaydım, özgürlüğü aramaz,mezara gidene kadar size tutsak yaşardım. Artık siz yoksunuz, ben özgürlüğü nerede arayacağım?

Artık ben yokum, özgürlüğü ne yapacağım!

Keşke, bayım. İşte ikinci keşkem bu size; keşke en başından gitseydiniz bayım. Keşke sudan, yuvadan, hayattan kestiğiniz gibi umuttan da kesseydiniz, ve gitseydiniz.

Keşke yine gitseydiniz, ama beni öldürmeseydiniz.

Hatırlıyor musunuz, bayım? Eğer siz ölseydiniz, mezarınızı çiçeklerle süslerdim, demiştim. Çiçeklerimi mezara gönderdiniz.

Ben daha çiçeklerimin acısını unutmadan, kuşumun da sonunu getirdiniz. Oysaki ne zararı vardı size kuşumun, çiçeklerimin? Zaten söylemiştim, bayım.

Onlar her ne kadar sizin topraklarınızda ölseler de, benim kalbime gömülecekler, demiştim.

Mezarlarını bozdunuz. Üstelik beni de mezarsız koydunuz.

Ama bir külü, yanmakla korkutamazsınız bayım. Bir ölüyü, tekrar öldüremezsiniz.

Fakat yine de sonsuza kadar unutmayacağım, küllerim havaya karıştıkça, hatırlatacağım.

Beni siz öldürdünüz, bayım.

Şimdi külümün değdiği yerler, çiçek açmayan mezarlara benzer.

Çok yakında "Külümün Savrulduğu Yerler" adlı, benim ikinci deneyimim olan bir şiir kitabı yayımlayacağım.

Çünkü bazı sevdalardan, bazı acılardan, bazı terk ediş ve edilişlerden çok yoğun kelamlar çıkabiliyor, gördük.

Şiir demek küstahlık mıdır? Bilmiyorum... Bir insan içindeki sonsuz hissi birkaç kelimeye döküp, okuyan insanlar da ruhunu bazen iki kelimenin arasında bulunca ne denirse... O işte.

Her serüvenin bir sonu vardır. Fakat her son, yeni bir başlangıçtır. Nereden bakılırsa bakılsın haklı bir cümle, öyle değil mi?

Yandın mı? O halde küllerin gökkubbede dalgalandığında, ağıdını o kubbenin her bir köşesinde yankıla.

Çünkü saklamak zorunda değilsin birine yandığını, birinin yaktığını.

Unutma ki yanmayan bedenler, ruhlarına taşır karanlığı.