Bölüm 40 - Kendin İçin


SENA ŞENER #SEVMEMELİYİZ .

İyi okumalar ;)

Bazenleri o kadar acı hissedersin ki kalbinde o an ölmek istersin heleki sevdiğin insanın gözlerindeki hüzün ve öfkeyi tattığın an bir daha uyanmamak üzere uyumak istersin ama olmuyor hayat o kadar acımasız ki tüm gerçekleri acımasızca yüzüne vuruyor ... tam yaşadığım buydu uyumak istiyordum gözlerimi bi daha açmamak üzere ama olmuyor hayat devam ediyor çektiğin tüm acılara rağmen devam ediyor bize hiç acımadan...

Gördüğüm kâbusun etkisi altındaydım hâlâ, ben sayıkladığım için yaman da uyanmıştı ve şimdi kolundaki serumun iğnesini çıkartmaya çalışıyor

" yaman dur yapma " ama beni dinlemiyordu sanki ben yokmuşum gibi davranıyordu ve bu canımı çok yakıyordu ama yinede güçlü durup sevdiğim adamın yanında olmalıyım. Onu yine durdurmaya çalıştım
" yaman dur dinlenmelisin lütfen" dedim ve demez olaydım bana öyle bir bakış attı ki kalbim parçalandı sanki biri boğazımı sıkıyormuş gibi hissettim

" benim kardeşim öldü ve onu öldüren piç şuan elini kolunu sallayarak dışarda dolaşıyor ve sen  gelmiş burda bana dinlen diyorsun sen ciddimisin he ciddimisin " sesi sonlara doğru yükselmişdi ve bu benim korkmama sebep oldu o artık eski yaman değildi sanki onun kalbine intikamın kor ateşi düştü ve bu ateşi hiçbir şey söndürmez ama onu durdurmam lazım çünkü bu yaptığıyla sadece kendine zarar veriyor ve Yamanın yıkımını gören Ateş bundan daha çok zevk alıcak .

" Yaman böyle yapma bu yaptıkların sadece kendine zarar verir ve Ateşin istediği de bu kendi kendini bitirme ona bu zevki yaşatma evet biliyorum şuan canın çok yanıyor ama böyle yaparak sadece Ateşe zafer kazandıyorsun" hastane çıkış kapısına doğru yönelirken arkasını döndü .

" Evet haklısın belki Ateş'e zafer kazandırıyorum ama sen benim nasıl acı çektiğimi anlayamazsın " söylediği şey canımı çok yaktı ben normal konuştum ama anlamadı beni yada anlamak istemedi bilmiyorum.

bende onun gibi hem ağlayıp hem bağırmaya başladım

" Anlarım çünkü aynı şeyleri bende yaşadım hatta daha fazlasını belki ölümü onun kurtuluşu oldu" bir an duraksadım ne demiştim ben beni omuzlarımdan tutup duvara sert bir şekilde çarptığında söylediğime bin pişman oldum .

" Ne diyosun sen... Aslı kendine gel " .

" Asıl sen kendine gel , ben o işkenceleri çekerken hergün ölmek istedim anladınmı " sesim çatlıyordu.

" Aslı dünya senin etrafında dönmüyor sadece sen acı çekmiyorsun " buz gibi söylediği şeyle içim dondu

" B- bu senin içinde geçerli o zaman " aslında şimdi söylediklerini acı çektiği için söylediğini biliyorum ama genede içim yandı .

Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu sanki gözlerindeki o öfkeyi görmemi o yüzden kendisine yaklaşmamamı istiyor gibiydi . Gözlerimi kapattım

" Aslı " konuşmadım gözlerimi kapatmaya devam ettim " Gözlerini aç " gözlerimi açmadım belki ama gözyaşlarım istemsizce dökülüyordu işte
" Gözlerini aç ! " diye bağırınca istemsizce açtım gözlerimi , mavileri ifadesiz bakıyordu resmen .

" Şu siktiğimin dünyasında üzmek istediğim son kişisin " Gözlerindeki acıyı gördüm , gözlerindeki öfkeyi gördüm , gözlerindeki hüznü
gördüm . Gözlerindeki yıkımı gördüm " Lütfen kendin için uzaklaş benden" Gözlerindeki çaresizliği gördüm. Elini omuzlarımdan çektiğinde yere düşecek gibi olsamda toparladım . Sırtı bana dönüktü gidiyordu.

" Hayır " bana döndü çenesi kaskatıydı . " Ne "

" Hayır... Uzaklaşamam senden " dedim sesim kısık çıkmıştı .

" Aslı uzaklaşacaksın buna zorunlusun " duraksadı kollarını iki yana açtı

"Bak şimdi nerdeyiz tekrar buraya senin için gelmek istemiyorum " kollarını indirdi bana doğru yaklaştı aramızda pek mesafe yoktu ama aslında öyle uzaktıkki birbirimizden.

" Gizem hayattayken benimleydin bak şimdi Gizem hayatta değil ... Lütfen Aslı mantıklı düşün ben tekrar ölmeye hazır değilim " Gözlerini kırpmadan bana bakarken konuşmasına devam etti.

" Ben kaybetmeyi sevmeyen bir adamım ve tekrar yenik düşmeye hazır değilim " Sözlerinde her ne kadar haklı olsada yapamazdım , uzaklaşamazdım ondan.

" Beni kaybetmiyeceksin abim bulacak onu " dudakları alayla kıvrılırken sabrını zorladığımın farkındaydım .

" Bulucak öylemi ne zaman senin cesedinede tecavüz ettiğinde mi he yoksa cesedini terk edilmiş bir yerde bulduğumuzda mı ? He söylesene Aslı ne zaman ? " Kulaklarım uğuldamaya başlarken bir ses yayıldı hastane odasında Yamanın başı hafif sağa kayarken dişlerini sıktığını fark ettim .

Az önce Yaman' a tokat atmıştım !

Kolumdan sıkıca tutarken kendisini zor tutuyor gibiydi . " Sen... Sen az önce bana tokat mı attın ? " Merdivenlerden hızla inerken abimi gördüm dışarda sigara içiyordu halbuki abim çok önce içmeyi bırakmıştı kolum acırken Yaman beni abimin yanına doğru götürdü , Yağmur nedeniyle saçları ıslaktı bizimde üstümüz ıslanırken Abim bize doğru döndü gözü önce beni sonra Yamanı gördü . Sigarasını yere attı .

" Aslı noluyor " Yaman kolumu hâlâ sıkıca tutarken Abim kolumu gördü .

" Aslı ne oluyor " Yaman bir şey dememe izin vermeden buz gibi sesiyle konuştu " Poyraz, Aslıyı al benim yanıma bir daha gelmesin ... Aynı piç yüzünden birisini daha kaybedemem " Yaman kolumu bırakıp giderken bana doğru fısıldadı .
" Kendin için uzaklaş benden " ruhuma dokunan sözler ile onun erkeksi kokusu ile bi an afallasamda yanağında fazla net olmayan bir kızarıklık gördüm içime öküz oturdu sanki. O kadar mı yumuşak vurmuştum ?

" Aslı yürü eve gidiyorsun " Dudaklarımı itiraz etmek için araladım fakat abimin bakışı yüzünden geri kapadım abimin arabasına binip eve doğru yol aldık .

Yağmur damlaları arabanın camından aşağı doğru süzülürken yansımamı gördüm . Çok bitkin gözüküyorum . Havalar gittikçe soğumaya başladığı için kollarımı bedenime sardım . Abim beni görünce klimayı açtı . Ona Sağol anlamında gülümsemeye çalıştım . Bir zaman sonra arabanın içi sıcak olmaya başlayınca ceketimi çıkardım .

" Aslı içerde ne oldu da sen böylesin "

" Yaman'da dedi ya hani kendisi için uzaklaşsın benden o yüzden "

" O yüzden mi kolun kızarmış ? " Evet şimdi ne diyeceğim?

" Ben abi şey yani of Yamana tokat attım . " Doğruyu söylemem lazımdı bu durumda.

" Kardeşini kaybetmiş adama sen tokat mı attın ? " haklıydı ama hak etti yada bilmiyorum abime cevap vermedim bir süre sonrada araba durdu . her ne kadar gelmek istemesem bilene gelmiştim işte eve .

" Aslı... " Abim arabadan inmeden konuştu kapıda ona bakıyordum. " defin işlemleri hâlledildi .Yarın memleketi Adana'ya defnedilecek " Abim zar zor kurdu bu cümleleri . " Abi bende geliyorum yarın " abim itiraz edecek gibi olduysada önüne döndü arabayı çalıştırıp gitti . Ah be abim benim yanımda ağlamamak için kendini sıkıyordu .

Kapıyı çaldım açan olmayınca da anahtarımı çantamdan çıkarıp açtım odama çıkıp üzerime beyaz tişört ve altımada kalın pijamalarımı aldım duşa girmek iyi olacaktı . Küvet dolduğunda içeri girdim.

Keşke ruhumdaki acılar da su ile arınan pislikler gibi arınsaydı ruhumdan

----

Evet bölüm sonu bölüm sınır aşılmadan önce geldi .

BÖLÜM HAKKINDA DÜŞÜNCELERINIZ NELER ?

YAMAN ASLI YA KENDİNDEN UZAKLAŞMASINI SOYLEDI SİZCE DOĞRU MU ?

SURVIVORDA FAVORINIZ KIM (TURABI) NE ALAKA DEDİĞİNİZI DUYAR GIBIYIM :D

Bende bilmiyorum son zamanlarda kendimi ömer gibi hissediyorum

" yanlız ama gururlu "

~~~

Yeni bölüm tam olarak zaman gelir bilmiyorum ama 2 hafta gelemeyeceği kesin .

Neyse 2 hafta sonra görüşmek üzere ♥

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top