Pszczółka przez całe swoje życie produkuje łyżeczkę miodu. A człowiek przez miesiąc potrafi wpieprzyć cały litrowy słoik ze słodkim płynem. Pomyśl, osiemdziesiąt tysięcy małych, puchatych istnień pracuje bez przerwy dla ludzkiego kaprysu. Jasne, gdy owady nie będą mieć zabieranego miodu, ich domek zalepi się, a to oznacza zgubę.

Gdy świat spowije upał, susza wtargnie do kranów, już dawno będzie za późno. Wielkie firmy oraz fabryki obudzą się z pięknego, różowego świata. Pieniądz stanie się jedynie podpałką do ogniska. Człowiek na człowieka przerzuca winę.

Nic się nie zmienia.

Obudź się z różowego snu.

Rób te wszystkie ekologiczne pierdoły, które wydają się kompletnie bez sensu.

Gdyby tak wszyscy obywatele na całej ziemi dbali o porządek dokoła siebie, miałoby to ogromne znacznie.

Nadal uważasz, że to bez sensu?

To stań przed ulem rozwścieczonych pszczółek.

Boisz się?

Przecież to tylko rodzina licząca osiemdziesiąt tysięcy.

Skoro małe owady są w stanie zabić dużego człowieka w obronie swojego domku, ty jesteś w stanie dbać o swój.

Przyroda podziękuje Ci za to.