One cannot plan for the unexpected.

CHAPTER TWENTY-FIVE | BLUE MONDAY

Stas

May pagmamadali sa bawat kilos ko habang pabalik sa hotel. Halos takbuhin ko papunta ang The Box at pagpasok ko doon ay naroon na si Patek at ibang mga tauhan ko. Sa isang silyang naroon ay nakaupo at nakatali ang isang lalaki na ngayon ko lang nakita. Pinipigil ko ang sarili ko na saktan na ang lalaking ito dahil naaalala ko ang hitsura ni Sofia na takot na takot dahil sa sinusundan niya. Tumingin ako kay Patek at tinapunan nito ng tingin ang lalaking nakagapos na nakatingin lang sa akin. Hindi man nagsasalita ang lalaki, alam kong kinakabahan ito dahil sa nakikitang kaseryosohan ng mukha ko. Hinubad ko ang suot kong amerikana at ihinagis sa isang gilid at humarap dito.

"Why are you following Sofia?"

Napalunok ang lalaki at tiningnan ang mga tauhan kong nakapaligid dito. Tiningnan din nito ang buong paligid at alanganing ngumiti sa akin.

"B-boss, wala akong sinusundan."

Nagtagis ang bagang ko at tumingin kay Patek. "Give me the knuckles."

Walang imik na tinungo ni Patek ang cabinet na naroon at kinuha ang brass knuckle tapos ay ibinigay sa akin. Lalo nang natakot ang hitsura ng lalaki nang makitang isinuot ko iyon sa mga daliri ko.

"I am going to ask again. Why are you following Sofia?"

Sunod-sunod ang iling nito. "W-wala talaga akong sinusundan. N-nandoon lang ako kasi mayroon akong ka-meet up."

Mahina akong napamura tapos ay walang sabi-sabing sinuntok ko ang mukha nito ng kamao kong may brass knuckle. Sargo agad ang dugo sa mukha ng lalaki. Biyak ang pisngi. Umagos ang dugo sa ilong at labi.

"Who sent you?" Muli ay tanong ko.

Napaiyak na ang lalaki habang namimilipit na sa sakit.

"Who fucking sent you to follow her? Trust me, I can do this all day. I will pound your fucking face until it will turn into a pulp. Who sent you?" Inayos ko pa ang brass knuckle sa mga daliri ko.

"W-wala ho talaga," patuloy ang pag-agos ng dugo sa ilong nito at sa sugat na nilikha ng bakal sa mukha niya. "N-nakikipag-text lang ako."

Tumingin ako kay Patek at maging ito ay napapailing lang din. Tinungo nito ang bakal na mesa na naroon at iniayos na. Sigurado kasing may katawan na naman silang idi-dispose ngayong gabi.

Kung sino man ang nagbayad sa lalaking ito, mukhang malaki dahil mukhang handa itong masaktan ng sobra huwag lang aminin kung sino ang nag-utos. Muli kong sinuntok ang mukha ng lalaki. Isa. Dalawa. Tumatalsik ang dugo na nanggagaling sa mukha niya. Biyak-biyak na ang laman sa mukha gawa ng bakal na sumasargo sa bawat pagsuntok ko. Hindi na nga makakilos nang tigilan ko.

Nakalungayngay na ang ulo ng lalaki at pilit ko iyong pinaayos ng upo. Hindi na halos makilala ang mukha sa sobrang pamamaga at pagdurugo.

"Tell me right now who sent you?" Sinenyasan ko si Patek na lumapit. "Give me Dmitri's picture."

Agad na sumunod sa Patek at may ibinigay na litrato sa akin tapos ay ipinakita ko sa lalaki. Pilit nitong tinitingnan ang litrato mula sa halos magsaradong mga mata at sunod-sunod itong umiling.

"H-hindi ko kilala 'yan," mahinang sabi nito. Napaubo-ubo pa.

"Look closer!" Halos iduldol ko sa mukha nito ang litrato ni Dmitri.

Sunod-sunod ang iling ng lalaki. "H-hindi ko kilala 'yan! H-hindi 'yan ang nag-utos sa akin."

Tumawa ako ng nakakaloko. "So, mayroong nag-utos. Sino?"

Takot na takot na tumingin sa akin ang lalaki. "H-hindi ko talaga kilala, B-boss. N-nakatayo lang ako doon. Hinihintay ko ang ka-textmate kong yaya doon sa building. May lumapit na lalaki sa akin. Binigyan ako ng dalawang libo tapos..." napaungol ito sa sobrang sakit na nararamdaman. "I-ipinakita ang litrato ng babae. S-sundan ko lang daw at ibigay ito."

"Ang alin?" taka ko.

Lumungayngay ang ulo ng lalaki at halatang hirap na hirap huminga. Marahas kong hinawakan ang kuwelyo nang damit nito at pilit pinaangat ang mukha.

"Ang alin ang ibibigay mo sa babae?" Tanong ko.

"S-sa bulsa ko," mahina nitong sagot.

Agad na lumapit ang isang tauhan ko at kinapkapan ang lalaki. Sa bulsa nito ay may nakuha silang isang kapirasong papel at ibinigay sa akin.

Demonyo ang papakasalan mo. Kung gusto mong malaman ang lahat ng tungkol kay Stanislav Rozovsky tawagan mo ang numero na nakasulat dito.

Iyon ang nabasa kong nakasulat. Kinuha ko ang telepono ni Patek at tinawagan ang numero na iyon. Nagri-ring. Matagal. Walang nag-hello nang sagutin iyon.

"Who the fuck is this?"

Wala akong narinig na sagot pero sigurado akong may nakikinig sa kabilang linya.

"Who the fuck are you?! How did you know Sofia?" Nanginginig ang buong katawan ko sa galit. Kung sino man ang gumawa nito ay siguradong hindi takot mamatay. Napakalakas ng loob na gawin ito.

Wala pa ring sagot. Mayamaya ay nag-busy tone na. Nang muli kong tawagan ay nakapatay na ang telepono.

"Shit." Tumingin ako kay Patek. "Trace that fucking number. Huwag kayong titigil hangga't hindi n'yo alam kung sino 'yan." Ngayon ay hinarap ko na ang lalaking sumunod kay Sofia. Inalis ko ang brass knuckle sa kamay at humila ng isang upuan tapos ay naupo roon. Humihingal akong nakaharap sa lalaki na patuloy ang pag-agos ng dugo sa mukha.

"Do you still remember how he looks like? The one who paid you?"

Marahang umiling ang lalaki.

Malakas ko itong sinampal at napuno ng dugo ang kamay ko at may pandidiring ipinahid ko din sa damit na suot nito na puno na ng dugo.

"Fucking mess," mahinang bulalas ko at napapailing na tumingin sa lalaki. "You need to remember how he looks like."

"H-hindi ko ho talaga maalala. Naka-shades. Naka-cap. M-matangkad. M-malaking lalaki." Umiiling-iling ito. "I-iyon lang. H-hindi ko talaga kilala."

Tumingin ako kay Patek at napakibit-balikat lang ito. May lumapit agad sa akin at binigyan ako ng wipes para ipangpunas sa kamay kong puno ng dugo.

"I think he really doesn't know." Sabi ni Patek sa akin.

Napahinga ako ng malalim at tumayo na. Tinapunan ko ng tingin ang lalaking duguan na nakayukyok ang ulo.

"Release him." sabi ko at dinampot ko ang amerikana ko.

"What?" Taka ni Patek. Naguguluhang tiningnan ang lalaki tapos sa akin. "You want to what?"

"Release him. Give him money. Tell him to shut his fucking mouth. If he tries to tell what happened to him, I will kill him personally." Sagot ko.

Kitang-kita ko ang pagkagulat sa mukha ni Patek. "Stas, you might want to reconsider. This is not a good thing. Hindi tayo sigurado sa taong iyan na hindi 'yan pipiyok. He might come back to get you."

Tumingin ako kay Patek. "Release him, then follow him. From him, we will know who paid him to follow Sofia. If it's not Dmitri, there is someone else. Fucking enemies," napakuyom ang mga kamay ko. "Bahala ka na diyan. I'll be leaving tomorrow for my cousin's wedding. I'll bring Sofia."

"Just the two of you? I can go. You need a bodyguard." Suhestiyon niya.

"It's my cousin's wedding. I am sure there won't be any threat there. And if there's one?" natawa ako. "Those Rozovsky assholes know what do." I was pertaining to my badass cousins.

"All right. Kami na ang bahala dito."

Muli kong tinapunan ng tingin ang lalaki at napapailing na lumabas na doon. Dumeretso ako sa penthouse ko at doon lang ako nakahinga ng maluwag. Agad kong tinungo ang mesa ko at binuksan ang laptop. Tiningnan ko agad ang cctv feeds ng silid ni Sofia. She was sleeping already. Naupo ako at ang mga mata ay nakapako sa monitor. She was sleeping like a baby. Unconsciously, I put my fingers on my lips. Gently teased it and I smiled. I remembered how she tasted against my mouth. Sweet. Juicy. Addicting. I swallowed hard while still looking at her. I could feel my pants tightening between my thighs. Damn her effect to me. It was always like this and I can't wait on our wedding night so I could taste every part of her.

Napabuga ako ng hangin at sumandal sa kinauupuan ko. Someone was following her and it was not Dmitri. Who could it be? Sa dami ng mga nakaaway ko, hindi ko na alam kung sino pa ang paghihinalaan ko. Mas kailangan ko nang ibayong pag-iingat para walang mangyari sa kanya.

--------------

"Tell me again where are we going exactly?"

Iyon agad ang bungad sa akin ni Sofia habang naglalakad papalapit sa akin. Tumingin siya sa paligid at nagtataka ang mukha niya na nakatingin sa nasa likuran kong private plane.

"I told you we are going somewhere." Sagot ko at tinapunan ng tingin ang hila-hila niyang maliit na maleta. "You really packed light."

"That's what you said. Mamaya magdala ako ng marami itapon mo lang ang maleta ko." Inirapan pa niya ako at may iritasyon na tiningnan ang sarili. "And I really have to wear this dress?"

"What's wrong with that? You look pretty in that dress. You look like an enchantress." Nakangiti kong sagot sa kanya. "Magaling akong pipili 'di ba? Alam kong babagay sa'yo."

Inirapan ako ni Sofia at umasim ang mukha sa akin. "Enchantress? Enchantress in Suicide Squad? Funny. As if na hindi ko alam na mukhang mangkukulam 'yon," asar na sagot niya.

Lalo lang akong natawa at tumango sa piloto ng private plane. Kasama nito ang isang flight attendant at sinenyasan na kaming sumakay doon.

Nagsimula na kaming bumiyahe at wala ng imik si Sofia sa buong biyahe namin. Nakatingin lang siya sa labas ng bintana at tinitingnan ang mga ulap na naroon.

"Are you excited for our wedding?" Inabutan ko siya ng baso na may lamang champagne at tumabi sa kanya.

Hindi siya tumingin sa akin at nanatili lang na nakatingin sa bintana. Hindi rin kinuha ang iniabot ko. Hindi ako pinansin. Mukhang wala sa mood.

"Did you wake up on the wrong side of the bed?" Muli ay tanong ko. Ako na rin ang uminom sa ibinibigay kong champagne sa kanya.

"I just don't know where we are going. Basta mo na lang ako bibitbitin sa kung saan." Iritable niyang sagot sa akin.

"I said we are going to a wedding." Natawa ako sa kanya. "You are mad at me. Dapat nga mas relaxed ka na kahit may sumusunod sa iyo kagabi. I helped you to calm down last night."

Nanlalaki ang matang tumingin sa gawi ko si Sofia at kita ko ang biglang pamumula ng mukha niya nang maisip kung ano ang ibig kong sabihin noon.

"If you are still stressed, I can still help you." Inilabas ko ang dila ko pinaglaro iyon sa mga labi ko. "My mouth and my tongue are eager to help you calm down."

"Jesus Christ, Stas. What the hell are you talking about? Eww." Lumayo pa sa akin si Sofia at napapailing pa. Hitsurang kinikilig sa pandidiri sa sinabi ko.

"Really? You are going to react like that?" Pinipigil ko ang mapatawa. "I remember last night when I kissed you down there, you didn't say eww. You said... Oh my god." Panunukso ko pa.

Lalo nang namula ang mukha ni Sofia at napalunok. Hindi ko malaman kung nahihiya ba siya o naaalala lang niya ang ginawa ko sa kanya kagabi. Lalo akong tumabi sa kanya at marahan kong iniangat ang suot niyang long beige dress. Ipinasok ko doon ang kamay ko at marahang pinagapang sa hita niya.

"I can still do that. Right here. Right now." I continued to caress her thigh up until I reached her panties. Sofia let go of a soft breath and looked at me.

"Please..." napalunok siya. "P-please remove your hand."

"Do you really want me to remove it?" Lalo kong ipinaangat ang kamay ko hanggang ang daliri ko ay umabot sa pagitan ng hita niya at marahang pinagapang sa gitna ng panty niya.

Mahinang napa-'oh god' si Sofia at matalim na tumingin sa akin.

"Remove it," muli ay sabi niya pero ang mga hita niya ay bahagyang bumuka kaya lalong naging madali sa akin ang ginagawa.

"Sure?" mahinang sagot ko at lalo ko lang pinag-igihan ang ginagawa ko. I saw her closed her eyes and continued to swallow hard while my finger was gently touching her pussy against her panties. I was about to slide it under her panties when I heard the flight attendant coming towards us. Sofia immediately pushed my hand away and fixed herself.

"We are going to land in a few minutes, Mr. Rozovksy," ngiting-ngiti ang flight attendant sa akin na halatang nagpi-flirt.

Hindi ako ngumiti at asar na tumingin sa nang-istobro sa namin ni Sofia.

"Go away," iyon na lang ang nasabi ko at napahinga ng malalim. Si Sofia ay napapailing na lang at muling tumingin sa labas ng bintana.

Mula sa city na pinaglapagan ng private plane ay sasakay kami ng yate para makarating sa San Agustin Island. I heard my cousin Mikhail bought that island for his soon to be wife. Well, Rozovksy men were like that. We were generous when it comes to pleasing our woman. Kaya nga hindi ako pumayag noon na basta-basta lang ang engagement ring na isusuot ni Sofia. The things that we give to our women will reflect on us. Hindi kami puwedeng mapahiya.

Napatingin ako kay Sofia na pababa ng jet. Her beige dress was flowing through the air. It fitted her body well. She was like an ethereal goddess slowly walking down the stairs of the jet. I let out a sigh and imagining she was not wearing anything while she was walking towards me. Napahinga ako ng malalim. Damn this woman. I don't know what she did to me. All I wanted was always to be with her. To see her, smell her. To taste her. She was fucking addicting and I was getting deeply hooked by her beauty. She was like a drug that I cannot beat.

Damn it, Stas. You just wanted to fuck her. Fuck her already and you will get over her.

Iyon ang tila tudyo ng isip ko. Well, that might be correct. Maybe it was just the thought that she was a virgin and I wanted to take her first so I knew I was special. Maybe after that, I might get over her and she will just be another woman that I fucked.

Dumeretso kami sa yate na maghahatid sa amin sa island na paggaganapan ng kasal. Nang makarating kami roon ay agad kaming sinalubong ng mga pinsan ko. Si Andrei, si Thelonious. Kasama ang mga asawa nila. Mabuti na lang pala at isinama ko si Sofia dito para hindi naman ako out of place. Yumakap sa akin si Mikhail at binati ko ng congratulations pati ang mapapangasawa niyang si Almira. Kitang-kita ko ang kasiyahan sa mga mata ng dalawa.

Wala kaming imikan ni Sofia hanggang sa matapos ang seremonyas. Dumeretso kami sa reception at bakas na bakas ang kasiyahan ng lahat ng mga taong naroon. I heard that Mikhail's wife was already pregnant and I looked at Sofia busy looking at her phone. Kasama niya ang mga asawa ng mga pinsan ko. Nakikisalamuha naman siya pero pansin kong hindi siya masyadong ngumingiti. Pansin na pansin ang pagiging masungit.

"What time are we going home?" Narinig kong tanong niya sa akin habang palabas kami ng reception.

"Home? Bukas pa tayo uuwi." Sagot ko at naglakad na papunta sa villa na nakalaan para sa amin.

"What?" Huminto sa paglalakad si Sofia at humarap sa akin. "Anong bukas pa tayo uuwi? Where are we going to stay here?"

"There." Itinuro ko ang villa na tinutumbok namin. "Don't worry nandoon na ang mga gamit mo. Let's go." Nauna na akong maglakad sa kanya.

"Wait. Stas," hinawakan niya ako sa braso kaya napilitan akong humarap sa kanya. Ngayon ay kita ko na ang katarantahan sa mukha ni Sofia. "Are we going to stay in the same villa?"

"Of course." Walang anuman na sagot ko. "If you are going to ask why we can't go home tonight, the weather is not good and the pilot advised that we travel in the morning." Natatawa akong tumingin sa kanya. "Ayaw mo ba akong kasama overnight? Behave naman ako."

Sinamaan niya ako tingin. "Behave? Ang kamay mo nga kung saan-saan napapadpad anong behave ang sinasabi mo diyan."

"Actually, pati na ang bibig ko saan-saan din dumadapo. Saka pumapayag ka naman." Natatawang sagot ko.

Lalong sumama ang tingin sa akin ni Sofia. "Can you book for another villa? For me?"

Doon na ako sumeryoso at hinawakan siya sa kamay. "There is no other villa available. Huwag ka ng makulit. My cousins are looking at us. Don't make a scene."

Hindi nakasagot si Sofia at sumimangot lang tapos ay parang nagmamartsang nauna nang pumasok sa loob. Malakas niyang ibinalibag ang pinto ng banyo at nagkulong doon. Napahinga na lang ako ng malalim nang makapasok at pabagsak na naupo sa couch tapos ay nakatingin sa nakasaradong pinto ng banyo. Sa totoo lang, nauubos na rin ang pasensiya ko kay Sofia. Ako na walang tiyagang patulan ang mga kaartehan ng mga babae. But with Sofia, she was annoying most of the times, but when I kissed her, when I touched her and tasted her, all that matters was the feeling of her body against mine.

And now was my chance to take her. My mind was telling me that I can take her if I wanted to, but at the same time, I wanted her to be begging for it. I wanted her to scream my name and begged me to fuck her hard.

Mahina akong napamura at napatingin sa pagitan ng hita ko. My cock was fucking surging inside my pants. Just thinking about that I can fuck her sent my body on fire that I couldn't understand. Ganito yata ang epekto ng walang sex. Damn it. I didn't have sex for weeks already. Samantalang noon araw-araw na iba-iba ang babae ang naikakama ko. Ngayon, I was like chasing something that was so hard to get. And I was not used of chasing. Women were the ones who chase after me.

Fuck it. I am done chasing. I can no longer wait for our wedding night. She was going to be my wife anyway so I can fuck her anytime I want.

I stood up and went to the bathroom. When I tried to open the door, Sofia came out wearing nothing but a robe. She looked puzzled to see me standing there and she immediately held on to the tie of her robe.

Before she could say anything I immediately grabbed her head and kissed her hard. She was trying to push me but instead I pushed her back on the tiled wall of the bathroom. I pinned her there, pressed my body against her letting her feel the heat of my body and the hardness of my length.

"W-what.." she was trying to say something but my kiss stopped her. I grabbed both of her hands and put it on top of her head while my other hand went to her waist and yanked the tie of her robe that went open against my sight.

Sofia tried to let go of my kiss. "S-Stas, what the hell are you doing?"

I didn't answer. I took the tie of her robe and while looking at her, I used it to tie her hands up her head. There was so much confusion on her face.

"What are you..."

I kissed her again, now my hands were opening the robe from her body. When I moved a bit to look at her, I could see embarrassment on her face. Her robe was open and I could see her rounded breast, her flat stomach, her waxed pussy. And it was so beautiful I was right I had to do this tonight.

"Stas... what..."

I cut her with a hard kiss. My hand went down between her thighs and yet again, I found her pussy so wet for me.

I knew she wanted this. She wanted what I was doing to her.

She wanted me to fuck her.

"S-Stas... no..."

Pakiramdam ko ay binuhusan ako ng malamig na tubig nang marinig ko ang sinabi niyang iyon. The word no. Parang napapasong lumayo ako kay Sofia at kita kong nangingilid ang luha niyang nakatingin sa akin. She looked so afraid of me. Napatingin pa ako sa mga kamay niyang nakatali at agad kong inalis iyon. Dinampot ko ang robe at ibinigay sa kanya at mabilis akong lumabas ng banyo.

What the fuck did I do?

I became the monster that she was telling me. Putangina. Hindi ko kailangan mamilit ng babae kung ayaw. Ano bang pumasok sa utak ko?

Inis akong lumabas ng villa at naghanap ako ng ibang lugar na puwede kong tulugan. I had to stay away from Sofia tonight. She wanted to be alone then I'll let her to be alone.

-----------------------

Wala din naman akong naging matinong tulog. Nang makita kong may sikat na ang araw ay saka ako bumalik sa villa namin ni Sofia. Naka-receive na rin ako ng tawag mula sa piloto na naroon na sila sa hangar at puwede na kaming bumalik ng Maynila. Kumatok ako at matagal bago iyon bumukas. Seryosong mukha ni Sofia ang nakita ko nang bumukas ang pinto. Hindi siya nagsasalita pero bihis na bihis na siya at naka-ready na ang mga gamit. Napahinga na lang ako ng malalim at naligo tapos ay nagbihis. Hanggang sa lumabas kami ay wala kaming imikan at nagpaalamanan sa mga pinsan ko.

Pinabayaan ko lang si Sofia na malayo sa akin. Panay ang tukso ng mga pinsan ko kay Mikhail kaya nakitukso na din ako. Ayaw kong makahalata sila na may hindi kami pagkakaunawaan ni Sofia dahil sa kagagawan ko.

Hindi matawaran ang kaligayahan ni Mikhail habang kasama ang asawa niya. Tawanan nang tawanan sina Andrei kaya napa-komento na ako.

"What a fucking whipped." Natatawang sabi ko habang nakatingin sa gawi nila Mikhail.

"And you're not?"

Napatingin ako kay Thelonious na siyang nagsalita noon at nakakaasar ang paraan ng pagkakangisi sa akin. Sinenyasan ko lang siya ng dirty finger at napatingin ako sa gawi ni Sofia.

Fucking whipped.

Am I?

Napahinga na lang ako ng malalim at tinawag ko na si Sofia para sumakay kami sa yate. Wala pa rin siyang imik hanggang sa makarating kami sa hangar at sumakay sa private jet.

Nasa ere na kami nang tumabi ako sa kanya.

"I am sorry about last night."

Hindi siya kumibo at nakatingin lang sa labas ng bintana.

"I didn't know what happened and what came into me. I am not like that."

Hindi pa rin nagsasalita si Sofia. Gusto kong magmura. I am not used of saying sorry to anyone. Fuck, I don't say sorry at all. Sila ang nagso-sorry sa akin kahit kasalanan pa nila iyon. Lalo na sa babae pa. But here I am. Asking for forgiveness to this woman.

"Sofia, come on. I'm sorry." Muli ay ulit ko.

"I don't want to talk about it," mahinang sagot niya at ipinikit ang mga mata. Alam kong gusto niya lang akong itaboy.

Napahinga na lang ako ng malalim. Fine. If she doesn't want to talk, mamaya na lang.

Hanggang sa makarating kami sa Maynila ay hindi pa rin kami nag-iimikan ni Sofia. Pinabayaan ko na lang siya. Palabas na ako ng eroplano nang tumunog ang telepono ko sa bulsa. Si Patek ang tumatawag sa akin.

"There is an accident." seryosong sabi niya.

"What?" taka ko. Tiningnan ko si Sofia na pababa na rin ng eroplano.

"Your father got a call. Your cousin Mikhail got into an accident. He is missing."

Shit.

And when I thought everything was perfect about Mikhail's life.