Hard truth: People can be in love but not belong together.

CHAPTER THIRTY-NINE | LOVE IS A BITCH

Sofia

I was so thankful that there was nothing bad happened to Stas.

Mabuti na nga din at pumayag siyang madala sa ospital at ma-check-up. Minor injuries at bruising ang nangyari sa kanya. His MRI report was normal at nag-okay din ang doctor na sa bahay na lang siya magpagaling.

Hindi nga matapos-tapos ang pagpunta ng mga tao dito sa bahay. Kahit ayaw ko pa sanang maistorbo ang pagpapagaling ni Stas, hindi ko naman mapipigil ang daddy niya at ibang mga tao niya na gustong malaman ang kalagayan niya. Galit na galit nga ang daddy ni Stas. Talagang inaalam kung sino ang naglakas ng loob na gawin iyon. Naririnig ko lang sa mga usapan nila. Iba't-ibang mga pangalan ang naririnig ko na mga pinaghihinalaan nila. Wala na akong pakialam doon. Basta ang mahalaga, nasa mabuting kalagayan na si Stas.

Kahit nga si Ilyenna ay hindi ko na rin napigilan ang pagpunta dito. Nag-iiiyak pa nang dumating at halos yakapin na si Stas. Talaga namang nagbantay ako. Pinagbigyan ko na ang kaartehan ng babaeng iyon. Genuine naman ang ipinapakita niyang pag-aalala sa asawa ko. Pero hanggang doon lang siya. Hinding-hindi na siya puwedeng sumobra at talagang makakalbo ko siya.

Ngayong araw, si Daddy ang bisita namin. Ramdam ko ang malamig na pakikitungo niya sa akin nang dumating dito at bisitahin si Stas sa kuwarto. Sinasabi niyang pinapahanap talaga nila ang may kagagawan ng pagsabog na iyon. Nakikipag-coordinate sila sa mga pulis at ibang government agencies para sa imbestigasyon ng nangyari. May mga namatay kaya headline iyon sa mga balita. Malaki rin ang nasira sa hotel na ngayon ay ginagawa na din. Hindi din nagpapaunlak ng interviews si Stas saka utos din kasi iyon ng mga abogado niya.

"I am sorry if until now the investigation is going nowhere. Napakagaling ng gumawa nito sa iyo," seryosong sabi ni Dad habang nakatayo sa gilid ng kama ni Stas.

Tipid na ngumiti ang asawa ko. Napangiwi pa nang bahagyang gumalaw at umayos sa pagkakaupo.

"Si Patek na ang bahala diyan. Huwag mo nang intindihin, Uncle Rom. Nagpadagdag na lang din ako ng security para sa ating lahat." Sagot niya.

Tinapunan ako ng tingin ni Daddy tapos ay muling tumingin kay Stas. "Ang mga transactions? Si Patek pa rin ba? People need you especially now that we are transacting with the Albanians." Huminga ng malalim si Daddy. "Naisip ko lang. Hindi kaya ang gumawa nito sa iyo ay kasama sa mga nasa list ng black book?"

Napalunok ako at bigla ang pagbundol ng kaba sa dibdib. Dad really wanted that black book. Ginagawan talaga niya ng paraan na makuha iyon. Nawala na nga iyon sa isip ko nang maaksidente si Stas.

Seryosong napatingin si Stas kay daddy. "Uncle, those people on the lists are our allies. They will never cross us."

"Hindi mo na sigurado kung sino ang mga kaaway mo ngayon. Why don't you let me look at it again? Baka makakuha tayo ng idea kung sino ang gumawa niyan sa iyo."

Umiling si Stas. "No need. I trust the names in there." Ngumiti si Stas kay Daddy. "Uncle, I am fine. This is not the first time that I encountered situation like this."

"I know but first time na may naglakas-loob na gawin ang bagay na iyon sa sarili mong teritoryo. That was a bold move, Stas. Your enemies are getting closer."

"That's part of my life, Uncle. But I know in time, I will know who did this. Our people are working for that."

Napahinga na lang ng malalim si Daddy at pilit na ngumiti. "All right. Get well soon." Tumingin siya sa akin pagkasabi noon. "Can I talk to you for a second?"

Tumango ako at nagpaalam kay Stas. Nauna na akong lumabas ng silid at kasunod ko na agad si Daddy.

"What the hell are you doing?" Mahina pero gigil na sabi ni Daddy.

"What am I doing? I am taking care of my husband."

"Bullshit." Nagtatagis ang bagang niya. "You are taking care of him? You are taking care of your enemy? Nababaliw ka ba? Ano na ang nangyari sa mga plano mo? Sa plano natin?"

Naiiyak na tumingin ako kay Dad at umiling. "I can't do it anymore, Dad."

Nakita kong nawalan ng kulay ang mukha niya at bahagyang nanginig ang mga labi. Nakakatakot ang galit na lumatay sa mga mata niya habang nakatingin sa akin.

"What did you say?" Sa pagitan ng mga ngipin ay tanong niya.

Iniangat ko ang mukha ko. "I said, I won't do it anymore." Umiiling pa ako.

"Anong pinagsasasabi mo? Nakalimutan mo na ba ang ginawa niya sa pamilya mo? Ang ginawa niya sa iyo? Anong pumasok sa utak mo at iyan ang sinasabi mo sa akin ngayon?" Dinidikdik pa ni Daddy ang ulo ko kaya mabilis akong umiwas.

"He is not the man I thought he was," naiiyak kong sagot. "Dad, I've been living with so much hate in my heart all through my life. Because you told me about what he did. About my parents. But..." hindi ko na napigil ang pagtulo ng luha ko. "When I married him, I've seen a different man. Not the man that I vowed to destroy. I've seen his sincerity."

"Anong pinagsasasabi mo? Anong katangahan itong sinasabi mo? Pinatikim ka lang ng titi nagkaganyan ka na? Baka nakakalimutan mo kung ano ang silbi mo. Baka nakakalimutan mo kung ano ang ginawa ko para mabuhay ka lang. Isaksak mo sa utak mo na kung hindi dahil sa akin sunog ka rin kasama ng mga magulang mo. I raised you so I can use you to beat that fucking devil and now you're telling me you will not do it?" Nanlilisik ang mga mata ni Daddy sa akin. Patuloy ang pag-agos ng luha sa mga mata ko. Ngayon ko lang nakita na ganitong galit na galit si daddy. Ngayon ko nare-realize na pinalaki lang niya ako para lang gamitin sa paghihiganti niya. Magmula pa noong maliit ako iyon na ang ipinasok niya sa isip ko. Kung gaano kasama ang mga Rykov pero nakita ko ang katotohanan. Stas was a good man. Pareho lang kami ni Daddy na nabulag sa galit at paghihiganti pero nang mahalin ako ni Stas, doon ko naramdaman na kaya ko palang tanggalin ang galit na iyon. Kaya ko palang mag-let go sa masamang nangyari sa akin.

Pero sa nakikita ko kay Daddy, hindi niya kaya. Hindi niya kayang alisin ang galit sa dibdib niya.

"There is goodness in him. I'm sorry, dad but I cannot do it. I cannot betray my husband." Matatag na sagot ko sa kanya.

"Putangina, estupida ka!" Mahina pero gigil niyang sabi at malakas niya akong sinampal.

"Uncle Rom!"

Pareho kaming napatingin sa pinanggalingan ng tinig at nakita namin si Stas na nakatayo sa pinto ng silid namin. Napaawang ang bibig ko sa takot lalo na nang halos talunin ni Stas si Daddy at sinuntok sa mukha. Bagsak sa semento si Daddy at muli ay sinuntok ni Stas. Kita ko agad ang pag-agos ng dugo sa ilong ng daddy ko. Napasigaw na ako at inaawat siya. Baka mapatay niya si daddy dahil talagang galit na galit siya.

"Damn you. You have no right to hurt my wife!" Tila walang naririnig si Stas at hindi ako pinapansin sa pag-awat ko sa kanya. Hinawakan niya sa leeg si Daddy at sinakal at talagang papatayin niya si daddy. Hindi iniinda na sumasakit pa ang katawan niya.

"Stas! Stop it!" Pilit ko siyang pinapalayo para hindi na masaktan si Daddy.

Kita kong nakaawang lang ang bibig ni daddy at naghahabol na ng hininga. Pilit na inaalis ang kamay ni Stas sa pagkakasakal sa leeg. Natataranta na ako at talagang itinutulak ko na siyang lumayo kay dad.

"Stop it!" Sa wakas ay nagawa kong ilayo si Stas at narinig kong napaubo-ubo si Daddy at takot na takot na tumingin kay Stas. Naghahabol ng hininga. Nakayakap naman ako sa katawan ni Stas at ramdam na ramdam ko ang panginginig ng buong katawan niya sa galit.

"Get out. Get the fuck out. I don't want to see your face near my wife." Nanlilisik ang mga mata niya habang nakatingin kay Daddy.

Tiningnan ako ng masama ni Dad. Ang lakas-lakas ng kaba ng dibdib ko dahil baka sabihin nito ang tunay na pagkatao ko. Hindi sa ganitong pagkakataon ako nakahandang umamin kay Stas. Kailangan ko munang tapusin ang lahat bago ko sabihin sa kanya ang totoo.

Napapailing at hinahawakan ni Daddy ang leeg niya pero kita ko ang takot habang nakatingin sa amin. Sinamaan niya ako ng tingin tapos ay nagmamadaling umalis doon. Humarap sa akin si Stas at agad na tiningnan ang mukha ko. Napamura nang makita ang pisngi ko.

"What the hell happened?" Dama ko ang galit at concern sa boses niya.

"It was just a misunderstanding." Marahan kong hinawakan ang pisngi ko. Masakit pa iyon.

"What kind of misunderstanding? Hindi ko kilalang bayolente si Uncle Rom," naisuklay niya ang kamay sa buhok. "Why did he hurt you?"

"I-It's because of something I said about J-Jaime," mabilis kong pinahid ang luha sa pisngi ko. Sumasakit na ang dibdib ko sa nangyayari. "Stas, please. Let it go. Balewala ang nangyari na iyon."

"Balewala? Sinampal ka ng tatay mo. The very first person who should protect you. It was something. Now, tell me why." Gigil na sagot niya.

"Wala talaga." Iyak na ako nang iyak. "Stas, please. Just let this go. Please don't hurt my father. Mag-uusap din kami. Sobrang taas lang ng emotion niya kanina kaya ganoon." Hinawakan ko ang mukha niya. "Babe, please?"

Nakatingin lang siya sa akin at napailing tapos ay pinahid ang mga luha ko.

"Walang puwedeng manakit sa iyo. Papatayin ko ang gagawa noon."

It was not a threat. Alam kong kaya niyang gawin iyon.

"Calm down. Let's go back to the room. Magpahinga ka. Hindi ka pa magaling."

Naipagpasalamat kong sumunod na si Stas sa akin. Inayos ko siya sa kama, pinakain at pinalitan ang bandage ng ilang sugat niya sa katawan. Alam kong kailangan ko nang gawin na sabihin kay Stas ang lahat. Sa ginawa ni Daddy, siguradong aalamin ng lalaking ito ang lahat kung bakit iyon nagawa ng kinikilala kong tatay.

And I needed to fix the mess that I did with Howard. Sobrang bulag ako sa galit at paghihiganti kaya hindi ko alam na nakikipag-connive na pala ako sa isang tao na sasaksakin din ako sa likod. Hindi ko alam kung paano nalaman ni Howard ang totoong pagkatao ko. Si Daddy na nga lang ang inaasahan kong makakaayos nito kaya lang nagkaroon naman ng problema. Ang attempted murder kay Stas tapos ito pa. Nagpapatong-patong na ang problema ko na hindi ko alam kung paano ko sosolusyunan.

Problemang ako rin naman ang gumawa dahil sa paghihiganting akala ko ay mapapagtagumpayan ko.

But it turned out, it just bit me in the end.

It never occurred to me that there was more powerful than revenge.

It was love.

And looking at Stas, all I could feel was love.

"I am not going to let this pass, Sofia." Muli ay sabi ni Stas habang nagpapahinga sa kama. Malungkot akong tumabi sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.

"I said, let it go. Ako na ang bahala kay Daddy. Please?" Punong-puno ng pakiusap ang tinig ko.

Napahinga na lang ng malalim si Stas at napailing. Halatang hindi kumporme sa sinabi ko.

"Stay here, okay? Aalis lang ako saglit. Magsisimba sandali." Paalam ko sa kanya. Makikipagkita ako kay Howard dahil kailangang matapos na ang kahibangan ng lalaking iyon.

Tumango lang si Stas. "All right. Pray for me."

Humalik ako sa labi niya at lumabas ng silid. Tinawag ko si Jed at sinabing ipag-drive ako. Hindi papayag si Stas na umalis akong mag-isa lalo na nga ngayon na may nangyari sa kanya. Palabas na lang ako nang makita kong pumaparada ang sasakyan ni Ilyenna sa garahe at nakatingin agad sa akin nang makababa doon.

"May lakad ka?" Nakataas ang kilay na tanong niya.

"Magsisimba ako. Ipagsisimba ko ang mga uhaw sa atensyon na mga tao," maasim akong ngumiti sa kanya. "What are you doing here?"

"Oh." Gumanda bigla ang ngiti niya. "I need Stas to sign some documents. Hindi ka naman selosa 'di ba? Maiiwan kami ni Stas na kaming dalawa lang." Ngumiti siya ng nakakaasar sa akin.

Natawa lang ako. "I trust my husband. And I am sure he is not going to settle for you." Muli ay iniangat ko ang daliri ko at ipinakita ang dalawang singsing doon tapos ay itinuro ko ang sarili ko. "Mrs. Rykov. That's me." Nang-aasar kong sabi sa kanya.

Umirap lang si Ilyenna at tinalikuran na ako. Sinundan ko lang siya ng tingin at nang mawala sa paningin ko ay nagbilin ako sa mga staff na naroon na bantayan ang babaeng iyon. Kung hindi lang talaga importanteng makausap ko si Howard hindi ako aalis dito.

Nang dumating ako sa simbahan at tumuloy sa confession room ay naroon na si Howard. Alam kong siya ang naroon dahil narinig ko ang boses niya na binabanggit ang tunay kong pangalan. Ramdam na ramdam ko ang galit sa boses niya dahil alam niyang puputulin ko na talaga kung ano man ang napag-usapan namin.

"You are doing a big mistake, Mikayla." Malamig na sabi niya.

"My name is not Mikayla. I am Sofia. Sofia Michelle Rykov. Wife of Stanislav Vaughn Rykov and I will never betray my husband."

Tumawa siya ng nakakaloko. "Wow. That is really..." saglit na napatikhim si Howard. "That is a big character development."

"Say whatever you want to say, but I am not going to see you or talk to you anymore. I am done. You cannot ask anything from me. I regret the moment that I knew you."

Napahinga ng malalim si Howard. "Hindi ka natatakot na malaman niya ang totoong pagkatao mo? He is going to kill you."

Hindi agad ako nakasagot. Alam kong kapag ako ang nag-explain kay Stas ng lahat, maiintindihan niya. Mapapatawad niya ako. I was blinded by hate and vengeance before, but now that it was all clear to me, I am going to ask for his forgiveness.

"I'll take my chances. Please stay away from me. Itigil mo na kung ano ang mga binabalak mo, Howard. You cannot beat Stas."

"Iyon ang akala mo. May alas ako na nakakaalam ng lahat tungkol sa iyo. I have the best reliable source about you and your traitor father. Pati na ang balak ng tatay-tatayan mo sa pamilya ng mga Rykov." Tumawa siya. "Gago ng tatay mo. Buong-buo ang tiwala ng mga Rykov sa kanya pero sinasaksak niya sa likod."

Alam niya ang plano ni Dad? Sino ang source na sinasabi niya?

"Who is your source?" Kinakabahang tanong ko.

"Bakit ko naman sasabihin sa iyo? Alam ko naman na posibleng dumating ang ganitong pagkakataon kaya kailangan may back-up ako." Napahinga siya ng malalim. "It's fine, Mikayla if you don't want to work for me anymore. I had been working solo for years anyway. I don't need a coward like you."

Hindi na ako kumibo at lumabas na lang ng confession room. Agad kong hinanap si Jed at nakita kong nakatayo sa gilid ng kotse. Deretso akong sumakay doon at nagpahatid pauwi. I needed to tell everything to Stas today.

Nang dumating ako sa bahay ay dumeretso ako sa kuwarto. Wala si Stas doon. Hinanap ko at sinabi ng staff na nasa library daw. Doon daw nag-meeting kasama si Ilyenna. Tinanong ko kung ano ang mga ginawa. Wala naman daw at nag-usap lang. May mga pinirmahan lang daw si Stas. Hindi naman daw nagtagal si Ilyenna dahil mukhang mainit daw ang ulo ng asawa ko. Sigurado akong dahil iyon sa ginawa ni Dad sa akin. Dumeretso na ako sa library at kumatok tapos ay pumasok. Naabutan ko si Stas na nakaupo sa harap ng mesa at naninigarilyo. He looked so beaten. So lost while letting the cigarette burning between his fingers. Hindi nga niya ako tinapunan man lang ng tingin.

"Stas, what are you doing? Hindi ka pa magaling tapos naninigarilyo ka na? Hindi ba puwedeng makahintay ito?" Saway ko sa kanya at lumapit para kunin ang sigarilyo pero siya na ang nagpatay noon sa ashtray.

"How's the church?" Malamig na tanong niya.

"Fine." Ramdam na ramdam ko ang pagbabago ng mood ni Stas. "Are you okay? Did something happen? Ano na namang masamang balita ang inihatid ni Ilyenna sa iyo?" Asar na sabi ko.

Hindi sumagot si Stas at tumingin lang sa akin. "Do you really love me?"

"Yes." Walang pag-aalinlangang sagot ko. "What kind of question is that, Stas? You know that I love you. I don't want to lose you, babe."

Nanatili siyang nakatingin sa akin at maya-maya ay nakita kong lumalambot ang ekspresyon ng mukha. Sinenyasan niya akong lumapit sa kanya na ginawa ko naman. Pinaupo niya ako sa kandungan niya tapos ay nakatitig sa mukha ko habang hinahaplos iyon.

"You missed me that much? Wala pa ngang two hours akong nawala." Natatawang sabi ko.

Hindi siya sumagot at ganoon pa rin ang ginagawa niya hanggang ang kamay ay gumapang sa buhok ko at naramdaman ko nang bahagya niyang ikinuyom ang kamay at napapikit ako sa sensasyong dulot ng marahan niyang paghila sa buhok ko.

He kissed me. Not like the previous kiss that we shared. This time, there was something in his kiss. Hard. Punitive. He was kissing me but I could feel the raw emotion of anger from him. I tried to let go from his kiss but he pulled me closer and he slipped his tongue inside my mouth.

"W-wait. Wait," I pushed him away from me and I saw him looking at me dangerously. "Are you okay? Stas, we can make love some other time. You are still healing. You are still..."

He didn't let me finish my words and kissed me again. Harder this time. Tongue dancing wildly inside my mouth. Hands pulling my clothes away from my body. Ripping every piece of cloth that I am wearing. There was no care from his hands. I felt I was being devoured by a hungry madman starved for years.

"S-Stas... wait..."

But he didn't listen. I was totally naked on top of him and he pulled down his pajamas and let go of his hard length. He was looking into my eyes while he held my waist and positioned my opening against him. Slowly, I was sliding down to his hard cock. I let out a moan when he filled me. When I looked at him, he was just staring back at me. Eyes locked into mine while he started to guide my body to move against him.

"B-babe, are you sure you are okay to do this?" I let out a moan when he thrusts inside me. Hard and deep and it felt so good. He pulled me closer to him. His face buried between my breasts and I could hear our labored breaths.

Stas fucking me like this, like there was no tomorrow was giving me a total turn on. I loved the roughness of his thrusts while his hand was wrapped around my hair. Pulling together his hard thrust against my pussy. I loved how he was fucking me like I was a little greedy girl needed to be punished. Yes. That was a kink that I didn't know I had in me. I wanted to be punished. I wanted him to slap my ass, wrap his hand around my throat and take me like I was the dirtiest and bad girl he had ever met.

After all, I was a bad girl for him. For all the lies that I said about me. The deception that I did just to get my revenge. But that was before...

Right now, all I wanted to do was to love him.

Stas stood up while still inside me and put me on top of the office table. He spread my legs and began to thrust hard. I was moaning so loud he didn't even bother to cover my mouth. He let me scream in pleasure. And I didn't care anymore. I didn't care if the staff around could hear my moans and screams of pleasure and begging for him to fuck me hard. I was making love with my husband and all that matters was this moment. Us. Our union to a perfectly happy ever after that I thought I could never experience.

As I was looking at him, I knew there was something. There was something in his eyes that I had never seen before. I knew what kind of a man Stas was. He was the soulless devil but I knew, he was changing. I could see him change. I made him change. But this time, the devil was there. Looking back at me. Fucking me hard. Punishing me.

Who cares? Devil or not, he was still my husband. Slow fuck, hard fuck or whatever kind of fuck we were having right now, it doesn't matter to me. As long as I knew to myself that I love him and he loves me. And after all of this, I will tell him everything.

I knew he would forgive me.

A few more hard thrusts and we both reached our peak. We were both panting and he was looking at me. I gasped when he pulled himself and pulled up his pajamas. I was expecting him to help me fixed myself just like what he was doing to me every after we made love. But he didn't look at my way and he walked towards the door.

"Stas?" Nagtatakang tawag ko sa kanya. He was really going to leave me on his office table looking like this? Like a ragged doll freshly fucked?

Bahagya niya lang akong nilingon. "I need to go. May importante akong gagawin sa hotel."

"What?" Dali-dali akong umalis sa ibabaw ng mesa at dinampot ang mga damit ko at isinuot iyon kahit na nga sira-sira pa. "You are still sick."

"This is important and cannot wait." Walang emosyong sabi niya.

"B-but can we talk? I-I need to tell you something." Napalunok ako at kinakabahan kung paano uumpisahang sabihin ang lahat sa kanya.

"Later." Iyon lang ang sinabi niya at iniwan na ako. Dumeretso siya sa kuwarto namin. Sumunod din naman ako at nang makapasok ako doon ay nasa banyo si Stas. Sinubukan kong buksan ang pinto noon pero naka-lock. Strange. He never locks the door when he was taking a bath.

Nang lumabas siya doon ay dinaanan niya lang ako at mabilis na nagbihis. Hindi na nga din siya masyadong nag-ayos. Basta nagsuot lang ng maong pants, white t-shirt at loafers. Not the usual suit na lagi niyang suot kapag nagpupunta siya sa hotel. Dumeretso na siya sa pinto para lumabas. Hindi man lang siya magpapaalam sa akin?

"Stas, hey." Humabol na ako sa kanya at narinig kong napahinga siya ng malalim. Pilit ko siyang iniharap sa akin. "Are you okay?"

Tumingin siya sa mukha ko at maya-maya ay nakita kong unti-unting lumambot ang ekspresyon ng mukha niya. Marahan pang hinaplos ang mukha ko.

"I love you." Pagkasabi niya noon ay dere-deretso na siyang lumabas at narinig kong tinawag si Jed para umalis doon. Sumilip pa ako sa bintana para tanawin ang papalayong sasakyan.

Napahinga ako ng malalim. Gulong-gulo sa biglang pagbabago ni Stas. Napahawak ako sa dibdib ko. Alam na kaya niya ang tungkol sa akin? Inunahan ako ni Howard? I don't think so. Hindi kikilos ng ganoon si Howard. Alam niyang papatayin din siya ni Stas kahit na anong sabihin niya dito.

Nagbihis na lang ako at nag-ayos. Pilit na iniisip kung paano ko uumpisahang sabihin kay Stas ang totoo. Maya-maya ay narinig kong may dumating na sasakyan tapos ay may kumakatok sa pinto ko. Nang buksan ko iyon ay si Jed ang nakita ko.

"Ma'am, pinapasundo po kayo ni Sir Stas."

Kumunot ang noo ko. "Bakit daw?"

Umiling lang siya. "Basta sabi po niya dalhin kayo sa hotel."

Hindi na ako kumibo at sumunod na lang kay Jed. Maybe Stas already cleared his head and we can have the time to talk about what I was going to tell him. Nang makarating kami sa hotel ay kita ko pa ang aftermath ng nangyaring pagsabog doon. Contractors were busy fixing it. Sumakay kami sa elevator ni Jed at nagtaka ako na may mga pinindot siyang mga numbers doon. Parang password. Umandar ang elevator at nagtaka ako sa hinintuan naming floor.

13th floor.

Naikot ko na ang buong Fire Palace Hotel. Napuntahan ko na ang bawat floor ng building na ito pero hindi ko nakita ang 13th floor na ito.

Nang bumukas ang pinto ng elevator ay sinenyasan pa ako ni Jed na maunang lumabas. Tumingin ako sa paligid. This was not the usual hotel floor. Walang ibang mga silid sa paligid. Iilan lang. Lumakad si Jed at nauna sa akin. May hinintuan kaming pinto at may pinindot siyang code keys.

"Jed, are you sure dito ako pinapapunta ni Stas?" Hindi ko maintindihan ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

Tipid siyang ngumiti sa akin tapos ay tumango. Nang buksan niya ang pinto ay hindi niya agad ako pinapasok.

"I am sorry, Ma'am Sofia. I know you are a nice person. You are nice to me. But my loyalty is with Mr. Stas Rykov." Seryosong sabi niya.

Kumunot ang noo ko. "What?"

Noon niya ako pinapasok at nanlamig ako nang makapasok doon nang makita ang mga taong naroon sa loob.

May dalawang silya sa harap ko. Sa isa ay nakatali si Howard Benitez. Halatang binugbog na dahil kita kong duguan na ang mukha. At sa isang silya...

Si Daddy ang nakatali doon. May takip na packaging tape ang bibig habang nakatingin sa akin.

Naroon din ang ilang mga tauhan ni Stas. Si Patek na seryosong nakatingin sa akin. At mayamaya lang ay lumalakad si Stas palapit sa akin. Walang kangiti-ngiti at kita ko ang umaapoy na galit sa mga mata niya.

"I'll give you a chance to speak, Mikayla de Castro."

Gusto kong panawan ng ulirat sa pangalan na binanggit niya.