Merhaba şiir severler!

Röportajlar serimizin sıradaki konuğu bizi kırmayarak teklifimizi geri çevirmeyen gul_ve_diken   oldu. Siz de kendisini ve çalışmalarını daha yakından tanımak için sabırsızlanıyorsanız, lafı hiç uzatmadan şairimizin içtenlikle vermiş olduğu cevaplarına geçelim.

I. Kendinizi kısaca tanıtır mısınız?

Adım Gül, 28 yaşındayım. Yaklaşık yedi yıldır bu platformdayım. Şiir yazmayı da okumayı da çok seviyorum. Kendimi bildim bileli kitaplara aşık biriyim...

II. Şiir yazmaya ne zaman başladınız? Yazdığınız ilk şiirinizi hatırlıyor musunuz?

İlkokulda başlamıştım. Yanlış hatırlamıyorsam 5. Sınıfta bir şiir yarışmasına katılmıştım. Ve kazanıp ödül olarak defter, kalem kazanmıştım. Ondan sonrada hiç vazgeçmedim yazmaktan. Ortaokulda defterlerim olurdu. Bende dinleyici olarak annemi tayin etmiştim ve sürekli ona okurdum. Sonra burayı keşfettim. İlk önce okuyucu olarak devam ettim. Sonra neden bende yazdıklarımı paylaşmayayim dedim. Okuyucu kitlem az olsa da ben yine yazmaya devam ettim...

lll. Sizce şiir nedir? Şiiri nasıl tanımlarsınız?

Şiir bence muhtaçlıktır. İnsanın bedeni nasıl ki yemek yemeğe muhtaç ise, ruhu da, gönlü de aynı şekil şiire ihtiyaç duyar. Şiir tatmamış yürekler ölüdür bence. Mutlaka insanın ömründe bir şiir ona hitap etmiştir. Çünkü her şiir bir insandır ama her insan bir şiir değildir. Şiir şifadır...

lV. Şiir yazarken esinlendiğiniz şairlerden ve şiirlerinden bahseder misiniz?

Çocukluğumda Özdemir Asaf ile tanışmıştım ilk, " Sana bir şiirler olmuş sevgilim. Yüzün gözün söz içinde. Hangi imla kitabına baksam, 'ben'den ayrı yazılıyorsun." demişti. Sonra hevesle şiire başladım bende, şair olamasam bile, şiir olurum dedim. Tam o sırada Ahmet Haşim çıktı karşıma " Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden." diyerek. Sonra yüreğimde ağırlık hissettiğim vakit, Necip Fazıl "Seni dağladılar değil mi gönlüm" dedi. Kendimden uzaklaştığım vakit Behcet Necatigil "Sevgileri yarınlara bıraktınız" dedi. Ve o vakit anladım Atilla İlhan'ı " Ben sana mecburum bilemezsin". Ben şiire mecburdum. Yarına kalmaması gerekiyordu... Turgut Uyar "ikimiz birden sevinebiliriz, göğe bakalım" dediğinde başımı göğe kaldırdım. Sonra Orhan Veli "İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı" dedi kendimi dinledim.

Dilaver Cebeci "Bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum" derken, Erdem Bayazıt uzakta olan, duymaya çalıştığım kalbime seslendi " Ama sen uzaklardaydın ey kalbim."

Cemal Süreya "uzaktan seviyorum seni" derken, Ataol Bahremoglu "ölümdür yaşanan tek başına, aşk iki kişiliktir" dedi. Ve " Sen geldin deli benim deli köşemde oturdun" dedi Sezai Karakoç. Ve şiir bir aşktır, aşk benim için şekillendi...

Bende Didem Madak gibi " Çiçekli şiirler yazmak istiyorum bayım!" dedim ama genelde melankolik yazdım.

"Yaşamak şakaya gelmez. Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın" Nazım hikmetin sözleri kulağıma küpe ettim. "Bir kadın bir adam var içimde iyice anladım" dedim Zarifoğlu'yla. Ve anladım ki Cemal Süreya haklıymış. Çabaladıkça şiire battım. "Şiirim asla tamamlanmayacak bir şiirdir. Sanırım hiç bir zaman da tamamlanmayacak." Bu yüzden benimde her şiirim yarım, eksik ve bir parçası hep soluk kalacak. Zaten onlara yetişmek gibi bir gayem de yok. Sadece soluklanmak ve nefes almak istediğimde şiire ve onların gölgesine sığınıyorum.

Ülkemizde o kadar çok değerli şair var ki.. Umarım bir gün gerçekten hepsinin değerini anlarız. Hepsi bizler için değerini bilmemiz gereken birer miras...

V. Bizlerle paylaşmak istediğiniz Wattpad üzerinde yayımladığınız ya da yayımlamayı düşündüğünüz bir şiiriniz var mıdır?

Tabi ki. Daha öncede burada bu şiirle yarışmaya katılmıştım. Orda da seçilmişti ama çok sevdiğim için yine burada paylaşacağım :)

Ne müthiş bir şey şu şiir denilen illet

Tutturdun mu bir kez diline, daha da düşmüyor dudaklardan.

Sonra tüketmek istiyorsun bütün şiirleri.

Sanki ömrün yetecekmiş gibi.

Duvarı dökülmüş, sıvası akmış odanda

Dumanı yeni tütmüş bir şiir gelecek, düşecek aklına

Bir bağımlı gibi, şiirsiz nefes almayacak hale geleceksin.

Yüzyıllar önce yaşamış adam, benim acımı nasıl da tarif ediyor diyeceksin

Bir adam, çıkıverecek bir şiirin köşesinden.

İnce bir ipin üzerinde yürüyecek mesela bir cambaz.

Dengesi de aşk olacak ha!

Cebinde de kelimeleri...

Bir aşkta iki cambaz oynayacak ve dengeleri aşk olacak

Olurda biri düşerse eğer, onu da aşk kurtaracak,

Sevgi sarıp sarmalayacak...

Vl. Hayatınızda ünlü bir şairle bir kere mahsus konuşma şansınız olsaydı o şair kim olurdu, neden?

Nurullah Genç ile tanışmayı çok isterdim. Şiirleri yazarken nasıl bir ruh haline bürünüyor. Nasıl adapte olabiliyor diye sormak isterdim. Sonra duyduğuma göre 3 ay boyunca "Yağmur" şiirini yazmak için dünyadan kopmuş resmen. Hatta eşine; yemeğime, suyuma dikkat onları bile unutabilirim demiş. Aslında insanlar şiir deyip geçiyorlar ama öyle değil işte. Şiirinde insan gibi bir hikayesi, bir geçmişi var. Anısı var. Bu yüzden bunca çabayı gösteren şairi tanımak isterdim.

Vll. Benim hayatımı özetliyor dediğiniz bir şiir var mı, varsa nedir ve sebebi?

Zarifoğlu'nun "Yaşamak" şiiri. Beni hatta bir çok insanın özeti gibi. Müsadenizle sözleri aşağı bırakıyorum.

Neden diye sormayın hemen. Onu ben kendi kendime de açıklayabilmiş değilim henüz.

Kişinin ihtiyaç duyunca aramasının binlerce çeşidi olmalı.

Aradığımızın ne olduğunu biliyorsak, arayacağımız yer bellidir. Bakınırız ve onun işaretlerini tanımakta güçlük çekmeyiz.

Sıkıntı kollarını göğsümde kavuşturmuş. Soluk alırken, genişleyip daralan kaburgalarım, zamanın boşuna ve nedensiz geçtiğini biliyor.

Çoktandır yabancı bir cismin kalbime sürtünmekte olduğunu biliyorum.

Yine de biri çıksa, nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim.

Kederli olduğumda söylenemez zaten. Buna sebepte yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felâket geçirenlerim var.

Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok.

VIII. Wattpad'de beğendiğiniz/takip ettiğiniz şiir yazan kullanıcılar var mıdır?

Çok var aslında o yüzden birini söyleyip diğerini unutursam kırılırlar bana :)

IX. Şiir yazmak isteyenlere ilham verici şiir yazma önerileri var mıdır ve var ise nelerdir?

Şiir çoğu zaman insanın içindekileri dışa aktarımı ile olur. Yani bir şairi tanımak istiyorsanız, onun şiirlerini mutlaka okumalısınız. Çünkü şiir onun iç dünyasıdır. Dertlerinizi, tasanızı, seçimlerinizi, üzüntülerinizi yazın. Şiir olmasa bile sizin için terapi olur. Arada ahengi yakalarsanız da şiir olur...

X. Kimsenin okumayacağını bilseniz bile şiir yazar mıydınız?

İlk yazdığım zaman zaten kimse okumuyordu. Ben kendi kendime takılıyordum. Sonra tek dinleyicim annemdi. Ve evet kimse okumasada ben kendimi iyi hissetmek icin yine yazardım..

gul_ve_diken 'e içten cevapları ve değerli vaktini bize ayırdığı için bir kez daha teşekkür ediyoruz. Umarız ki ilham dolu bir ömrünüz olur ve kaleminizin ucu asla kırılmaz.