De volgende dag had Lilly voor het eerst paardrijden. Niet wetend hoe het zou gaan liep ze met Joy mee. Die haar vertelde dat Bo, een ander meisje, iemand had geslagen. Ze moesten hard lachen op het punt dat er een nieuwe jongen was aangekomen met Meneer Raver.

'Hij had de uitdrukking op zijn gezicht van iemand die het eerste een demon ziet.' verteld Joy lachend. Dat zet Lilly aan het denken. 'Hoe ziet een demon er eigenlijk uit? Ik weet inmiddels dat iedereen een huisdemon heeft, maar ik heb er nog nooit een gezien.' 'Ik kan je vanmiddag die van mij wel laten zien, hij ziet er best goed uit voor een Doldio.'

'Dus jij hebt een Doldio?' vraagt Lilly lachend. Eigenlijk kan ze het nog steeds niet geloven. 'Jazeker, ze heet Dollie.' antwoord Joy.

Dan komen ze aan bij de stallen. 'Op welk paard mag ik rijden?' vraagt Lilly nieuwsgierig. 'Ik weet het niet. Waarschijnlijk wil Brian eerst zien of je al goed kan rijden.' 'Ik kan niet goed rijden hoor, ik val er best vaak af.' ' Dat betekent niet gelijk dat je niet goed kan rijden, als je geen goed paard hebt val je er snel vanaf.'

'We hebben twee nieuwe leerlingen.' zegt de leraar, ze mogen hem Brian noemen, als iedereen is verzamelt. 'De ene is Lilly, ze zal ons vandaag al vergezellen. De andere leerling zal morgen mee komen doen.'

Iedereen liep naar zijn paard, om hem te gaan optuigen. Brian liep naar Lilly toe en begeleidde haar naar een box met een prachtig wit paard. 'Ik ben de zoon van Meneer Raver, die zal je al wel hebben ontmoet.' Lilly knikte bevestigend.

Ze had niet verwacht dat hij de zoon van Meneer Raver zou zijn. Hij leek nog zo jong.

'Ik ga je goed leren paardrijden en je paard verzorgen. Ik hoop dat je al een beetje weet hoe je moet rijden?' ' Ik weet al weet al wel een beetje hoe ik dat moet doen, we deden het in Avondrood ook al wel een beetje. Er was daar een meisje dat het echt super slecht kon, helaas praatte ze wel altijd door de leraar heen.' zei Lilly een beetje getreurd.

Nadat Lilly op het paard was gestapt, dat zo mak als een lammetje was, ging ze een stukje in rustige stap. Brian vertelde haar dat ze wel wat harder mocht gaan en na een tijdje ging ze in rustige en nogal langzame galop de bak rond.

De andere leerlingen zijn nog bezig met optuigen als Brian zegt: 'Ik denk dat je wel een sneller paard mag, ik denk dat ik er nog wel eentje weet. Je kan wel tegen een beetje een ongehoorzaam paard toch.' Lilly zei een korte 'ja' en binnenkort komt er een super mooi paard de bak in.

Een zwarte Engelse Volbloed kwam de bak in rijden. Lilly's hart stond even stil. 'Ik droom.' dacht ze bij zichzelf.

'Ze heet Nomunera, het betekent letterlijk "geen taak". Ze kan soms wat vervelend doen, maar ik denk dat het je wel lukt.' zei Brian. Lilly was sprakeloos.

De andere leerlingen waren om de bak heen gaan staan. Lilly liep naar Nomunera toe en wist opeens precies wat ze moest doen. Zonder in elkaar te krimpen, waar ze wel neigingen naar had, liep ze naar het paard toe en aaide haar. Alle leerlingen hielden onbewust hun adem in. Niemand had het door maar Lilly was doodsbang.

Lilly klom in het zadel, zonder dat Nomunera tegenstribbelde. Toen ze eenmaal zat begonnen iedereen te klappen. Rustig in stapvoets te gaan was niet heel moeilijk voor Lilly en ze ging al snel in draf.

De wind waaide door haar haren. Lilly voelde zich op de een of andere manier verbonden met het paard. Ze zat hoog en keek voor het eerst echt goed om zich heen. Ze zag veel bos en een prachtige weide, waar de stallen op uitkwamen. Omdat Nomunera heel groot was, kon Lilly alles heel goed zien.

Toen pas merkte ze op dat alle leerlingen vol bewondering haar aankeken. Joy trok haar wenkbrauwen op.

Lilly stapte van het paard en hoorde Brian in haar oor zeggen 'Ik denk dat jullie het wel redden met zijn tweeën, loop maar met Bo mee naar de stal. Ze legt je wel uit hoe je haar moet verzorgen.'

'Mag ik dit paard houden? Mag ik echt een paard houden?' Lilly kan niet stoppen met vragen. 'Rustig guppie,' zegt Bo lachend. 'Je mag het paard houden tot je een nieuw paard krijgt aan het einde van je opleiding.' Bo gaat even lachend door haar haar. 'Ik ben best een beetje jaloers hoor, ik wilde dat ik zo'n paard had.'

'Moet ik elke dag naar Nomunera toe dan?' vraagt Lilly verbaast. 'Ja' antwoord Bo, 'anders verhongert hij, en dan is de kans dat je dood gaat in een gevecht veel groter.'

Ze komen aan bij de stal en Lilly zet Nomunera in haar box, die blijkbaar al staat. Ze ziet alle soorten paarden voorbijkomen, van kleine, tot grote, in alle kleuren van de regenboog. Maar Nomunera vind ze het mooiste. Geen enkel paard komt in de buurt van de zwarte manen van Nomunera.

Ze zijn klaar met de paarden verzorgen, Lilly en Bo gaan naar de eetzaal toe, waar al gegeten wordt. In een hoekje zien ze Joy, Lotte en Anne zitten. Snel pakken ze wat te eten, wat volgens Lilly stukken beter is dan in Avondrood, en gaan bij hen zitten.

Als ze om zich heen kijken zien ze dat er een paar jongens om een jongen heen staan. Ze moeten wat lachen en hij wordt op zijn schouder geslagen. Lilly ziet de jongen naar hen wijzen.

'Dat is de nieuwe jongen, die er bij was toen Bo Annelot sloeg.' hoort ze Joy in haar oor zeggen. Ze moet een beetje lachen. 'Hij was vandaag niet bij paardrijden, is dat normaal?' 'Ja, meestal mag je een dagje relaxen en dan pas overal aan beginnen.'

Spannend?? Laat het ff weten. Zie je een typ of een spellingsfout, laat het me dan ook ff weten...

❤️❤️