We weten precies wat het is. "O Volle Maan, gaan we weer..."

POV Robbin

"Sam, loop door met de andere, ik kan deze denk ik wel aan." Zeg ik via mind link tegen hem. Hij knikt en loop gewoon door. Stenn en ik lopen achter aan. Dat was ook mijn bedoeling.
Opeens horen we gegrom achter ons. "Ik weet precies wat dit betekent. Ik ben als rouge op een roedel gebied. Dan komen ze er ook pas laat achter. Ik loop hier nu al meer dan een jaar rond." Denk ik spottent in mijn hoofd. Ik draai me om en grom terug. Ik laat Stenn's hand los. 'Loop door naar de andere, dit is niks voor mensen. Dit is voor mij.' Beveel ik hem. Hij kijkt me vragent aan. 'Ga!' Grom/roep ik naar hem. 'Wacht!' Roep ik nog snel. Hij draait zich om. Ik ren naar hem toe. Sla mijn armen om hem heen en zoen hem. Ik voel dat hij schrikt maar dan toch een beetje ontspant. Duizende tintelingen schieten door me heem.
Ik trek terug en kijk hem recht in zijn ogen aan. 'Wat je nu ook zal zien, weet dat ik altijd nog dezelfde ben en van je hou.' Zeg ik en geef hem nog een snelle kus. Ik laat hem los en draai me naar de wolf. Als Stenn zich omdraait verander ik. Het feit dat mijn kleding scheurt boeit me niet zo veel. Ik hoor Stenn omkijken. Ik kijk naar hem en grom als teken dat hij door moet lopen. Hij loopt gelijk door. "Is dat je vriendje?" Vraagt de wolf spottend. "Hou mijn Mate erbuiten!" Grom ik kwaad terug via de link. "Sam? Zou je mischien toch kunnen komen? Ik kan een beta niet alleen aan ben ik bang." Vraag ik via de link aan hem. "Ik zal mijn best doen." Zegt hij terug. Nog geen 5 muniten later komt Sam gromment naast me staan. "Je vriendje erbij gehaald?" Lacht de wolf naar me. "Hij is mijn Mate niet. Hij is mijn vriend!" Zeg ik kwaad terug. "Ga toch weg rouges! Dit is het gebied van Grey MoonPack!"  "Dat weet ik ook wel. Alleen leef ik hier mijn hele leven al. En al meer dan een jaar als weerwolf. Dus je bent een beetje laat." Kaats ik terug. De beta gromt en rent op ons af. Achter me hoor ik hoe de groepen staan te kijken naar ons. Ik ontwijk heb maar de beta krijgt Sam toch nog te pakken. Sam valt met een jank op zijn zij. Zijn achterpoot bloed. Ik grom nog kwader naar de beta. "Dit had je niet moeten doen!" Grom ik kwaad naar hem. "Ow, wat ben ik nu bang zeg!" Gromt hij spottent terug. Hij rent op me af maar ik ontwijk hem weer. Ik bijt het hard ik zijn staart. Er ontsnapt een kleine jank uit zijn mond. Ik grijns bij het horen ervan. "Heb ik je staartje pijn gedaan?" Vraag ik met nep medelijden waardoor hij nog kwader wordt. Hij rent weer op me af en ik bijt hard in zijn rug. Hij valt op de grond en jankt een keer. "Best, jij wint. Je kan van mij part blijven." Zegt hij. Ik doe trots mijn staart omhoog. "En nu weg hier! Laat ik je niet nog een keer zien!" Grom ik kwaad en hij rent mokkent weg. Ik loop rustig op Sam af en lik zijn wonde zodat het sneller heelt.
"Robbin! Achter je!" Waarschuwt Sam me. Ik hoor een mes van Zilver.
"GA!" Roep ik via mind link naar Sam en hij rent weg op 3 poten. Ik draai me gromment om en wil het zakmes ontwijken maar ben net te laat. Een gast van de OldScouts steekt het mes in mijn rechter schouder. Ik jank hard. Het doet extra pijn omdat het zilver is. Ik val gelijk op mijn linker zij. De leidingen trekken de jongen van me weg en ik hoor Sam al als mens aankomen rennen. Hij trekt het zakmes zo snel mogelijk uit mijn schouder zonder zelf het zilver aan te raken. 'Ga! Ga maar snel. Ik kom er zo aan.' Fluistert hij zo zacht dat alleen ik het kan horen. Ik knik en duw mezelf rechtop. Ik kijk Sam nog snel dankbaar aan en hinkel snel weg.

POV Sam

Ze hinkelt snel weg. Dat is beter voor der. Zo kan ze wat rusten. 'Waar gaat ze heen?' Hoor ik Stenn naast me vragen. 'Ze gaat opzoek naar een rustige plek. Zo kan haar wonde beter helen. Het zal alleen wel wat langer duren. Doordat het zilver was.' Zeg ik terug. 'Hoe weet je dat? Kan je haar verstaan ofzo?'  'Dat leg ik later wel uit. Maar laten we het maar houden op een ja.' Stenn knikt. 'Laten we maar gaan kijken waar ze is.' Zeg ik en begin te lopen. Stenn komt al snel naast me lopen.
Als we ergens midden in het park zijn huil ik een keertje als een wolf om te vragen waar ze is. Ik krijg al snel antwoord. 'Daarheen.' Zeg ik.
'Sam?'  'Ja?'  'Ben jij ook een weerwolf?' Vraagt Stenn aan me. Ik knik. 'Ik ben zo geboren. Robbin niet. Ze is op haar 15e verjaardag gebeten door een weerwolf. Ik heb haar alleen getraint.' Zeg ik. 'Vandaar was dus die beet in haar been toen!' Denkt Stenn hardop. Ik knik.
'Hier moet het zijn.' Zeg ik als we stoppen voor een paar bosjes. 'Robbin? Ben je hier?' Vraagt Stenn naast me. Als antwoordt horen we een kleine jank. 'Zo te horen wel.' Zeg ik. 'Ga dan!' Zeg ik tegen Stenn als hij blijft staan. Hij knikt en loopt de bosjes in. Ik volg hem. In het midden is een open ruimte waar Robbin ligt. Als ze Stenn ziet maakt ze zich zo klein mogelijk. Ze legt haar oren in haar nek, haar staart tussen haar poten en met haar voorpoten bedenkt ze haar ogen. 'Wat is er met haar?' Vraagt Stenn bezorgt. 'Ze is bang. Ze is bang dat haar Mate bang voor haar is.' Bij het woordje 'Mate' komt er een kleine grom uit haar mond. 'Hoezo is ze bang voor me?' Vraagt hij. 'Ze is niet bang voor jou, maar ze is bang voor je reactie op haar. Ze is bang dat Jij bang voor Haar bent of dan je haar nooit meer wilt zien of haar afwijst als Mate.' En weer bij het woordje 'Mate' krijg ik een kwade grom toe geworpen. Stenn knik en gaat voor haar op zijn knieën zitten. Hij steekt zijn hand uit en aait haar over haar hoofd. Ze kijkt hem verbaast aan. Als hij naar haar lacht gaan haar oren gelijk naar voren en begint ze te kwispelen. Ze gaat voorzichtig zitten en geeft hem een lik in zijn gezicht. Stenn lacht en geeft haar een knuffel.

POV Robbin

"O MY WEREWOLF! HIJ KNUFFELT ONS!" Roept Levittown blij naar me. Ik laat mijn hoofd rusten op zijn schouder. "Kon het maar altijd zo blijven... " Zucht Levittown van genot in mijn hoofd. "Mee eens Lev, mee eens..."

Media is Sam's wolf

Like? Commens? Follow?
Bye people ♡☆♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_
Ik hoop dat jullie het een leuk boek vinden tot nu toe ♡☆♡