Luke's POV

"Hoy! Pare nakatulala ka na naman diyan!"

Nagising ako sa katotohanan ng narinig ko ang napakagandang boses ng kaibigan ko na si Mark.

"Ano ba Mark! Nag-iisip ako."

"Nag-iisip or may iniisip? Yieeee ikaw ha sino yan? Si Lexa ba yan?"

Oo si Lexa nga. Hindi ko maalis sa utak ko ang napakaganda niyang mukha.. Lalo na pag nag blublush siya, I find it very cute.. ^_^

"Ha ha ha nakakatawa ka pare! Nag-iisip nga ako wag mo 'kong istorbuhin okay?! Mind your own business!"

"Yeah right. I've known you since birth Luke don't deny to me now."

"Kailan mo ba ko tatantanan Mark Rodriguez!"

Konti na lang talaga lalagyan ko na ng duct tape ang bunganga netoh ni Mark eh! Ang sakit sa tenga ng boses! Nakakarindi!!

"Aminin mo na nga lang kasi Luke... Hindi masamang umamin pare!"

Isasabi ko na ba or hindi?

Hays para magkaroon na ng katahimikan at para tumigil na sa kakakulit sakin itong si Mark.. Kung maka imbestiga nadaig pa ang pulis eh! Kainis!

"OO! OH YAN MASAYA KA NA BA?!"

(Ｔ▽Ｔ)

"No need to shout Luke.. HAHAHAHAHAH"

Cge tumawa ka lang diyan.. Tingnan lang natin kung makakalabas ka pa ng buhay sa bahay na toh!

"At OO masaya na ko! Sa wakas napaamin na kita hahahaha!"

"No need to shout mo mukha mo! Ikaw ngang kanina pa sigaw ng sigaw eh!"

"Hahaha pasensya na Mr. Andrews tatahimik na po."

Hays kahit kailan bipolar ang kaibigan ko.

Pero paano na yan? Nalaman na niya! Trusted friend ko naman si Mark eh.. Mapagkakatiwalaan naman siya eh...

'Pag toh kumalat! Mark humanda ka na!