Daar sta ik dan alleen in een steegje met 5 mannen voor de uitgang, ik sta een beetje opgesloten, "ga toch weg, wat moeten jullie van me hebben!?" Schreeuw ik. De mannen lachen nog harder, "als je je mond houd komt alles goed!" Zegt een van de mannen. Ik zetten een stap naar voren met mijn pijl gericht op de voorste man maar op dat moment worden de achterste mannen gegrepen. Ik schok even maar toen 2 mannen de andere weg hadden gehaald pakte ze mij ook vast en ik probeerde me los te maken maar het lukte niet.

"Rustig, ik wil dat je iets voor mij doet want dit is erg belangrijk!" Zegt een vrouw met een masker op. "Wie ben jij en wat moet je van me!" Brom ik. De vrouw doet zijn masker af, "je moet zachter praten Jade want ze mogen ons niet horen". Ik kijk naar de vrouw, ze heeft blond krullend haar en blauwe ogen. "Wie ben je want dat is het eerste dat ik wil weten" zeg ik tegen haar. "Okay easy, ik ben Andrea maar je moet stil zijn hierover want als de gouverneur hierover weet dan ben je binnen no time dood. Dit is wat je moet weten, er is nog een anders groep met mensen hier buiten in een gevangenis en daar moeten jij, je broer, Michonne en ik heen gaan voordat het te laat is Okay. Morgen moet je rond de middag de gouverneur afleiden, dan zal je broer met mij op je wachten bij de poort. Jij komt naar de poort toe en neem natuurlijk je wapens mee en dan rennen we naar de gevangenis. Begrepen?" Zegt Andrea. "Ja begrepen maar wie is michonne?" Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. "Michonne oh ja, zij zal er straks wel zijn maar daar gaat het niet om, je moet snel zijn dus go go go!" Zegt Andrea terwijl ze me een duwtje geeft naar de uitgang. Ik had mijn spullen nog en ik rende naar buiten. Toen ik buiten was deed ik erg nonchalant. "Dus dametje wat was jij daar aan het doen?" Zegt Merle die op mij af kwam lopen. "Niets, mijn broer en ik hadden een ruzie dus ik ben het huis uit gegaan en ik heb nu dus geen plek om te slapen, en ik vroeg me misschien af of ik bij jouw kan slapen voor een paar dagen?" Vraag ik. Het had ook verkeerd kunnen aflopen. "Okayyyyyy Uhm sure het mag wel maar mijn huis, Merle's regels!" Zegt hij. Ik knik en we lopen naar zijn huis toe, ik legde mijn spullen neer en ik ging zitten, ik keek even naar de grond, "Merle, ik heb eigenlijk nog nooit gevraagd over je hand, waarom is ie er af?". Merle pakte een stoel en hij ging zitten, "nou dat 'gevalletje' is gebeurd toen ik nog met een andere groep was met mijn broer. Een van zijn achterlijke vriendjes heeft mij vastgezet op een dak van een gebouw en ze hebben mij daar gelaten met de walkers dus ik moest mijn eigen hand eraf halen. Nu zit ik vast met dit stalen ding maar het is wel chill want nu hoef ik geen mes vast te houden als ik een walker vermoord" zegt Merle. Ik kijk een beetje geschokken. "Hebben ze je gewoon achtergelaten? Waarom?". Merle keek een beetje boos, "omdat ze dachten dat ik gek was dus een guy genaamd Rick had mij vastgebonden met zijn idiote handboeien aan een pijp ofzo en toen het te laat was lieten ze me zitten, ze krijgen het echt terug die... ugh" bromt Merle. Hij staat op en hij begint zijn mes te slijpen. Ik kijk hem begrijpend aan, "ik denk dat ik even het poort ga kijken, ik zie je zo!" Ik liep naar buiten toe en daar bij een meters hoge auto banden muur stonden bewakers. Ik liep op ze af en klom de muur op om te kijken. Ik dacht weer even aan Andrea en haar woorden. Ik keek even goed naar de muur want het staat best wel beveiligd, hoe wilt ze hier weg gaan. Oh ja ik moet het allemaal nog tegen Alex zeggen. Ik vloog van de trappen af naar huis toe, " Alex, psssjshhhhttt waar ben je?" Fluisterde ik zachtjes in de kamer. Alex kwam van boven af. "Wat is er, ik lag net nog te slapen?!" Bromt hij chagerijnig. Ik rol met mijn ogen, "Jezus ook een lekker ochtend humeur! Maar even over iets anders, ik kwam vanochtend een vrouw tegen, ze heet Andrea en ze kan ons hier weg halen. Ze zegt dat deze plek gevaarlijk is en ze kent een andere groep waar we heen moeten gaan dus pak alvast je spullen want dan gaan we morgen ochtend gelijk weg uit deze gevangenis.

De dag ging heel langzaam over en ik had eigenlijk geen oog dicht gedaan. Ik dacht de hele nacht aan de andere groep waar Andrea het over had. Want ze vertelde wel over dit stadje dat het slecht was maar ik heb eigenlijk helemaal niets door gehad. Toen de zon opkwam had ik al mijn spullen al klaar en Alex ook, "komop Alex we moeten gaan!" Zeg ik fluisterend. We lopen een beetje door het stadje heen en ik zoek voor Andrea maar ze is nergens te bekennen. Ik zag Merle aan komen lopen, "Hey moppie wat doe je met al je spullen, ga je verhuizen ofzo!" Grapt hij. Ik lag een beetje nonchalant en knik. Ik kijk nog 1 keer rond en daar in de verte zag ik Andrea en een andere vrouw staan, ze geeft soort van een teken dat we moeten komen. "Uhm Merle ik moet je wat vertellen, ik had gehoord dat er walkers waren aan de andere kant, ik denk dat je even moet gaan kijken" lieg ik. "Ja ik denk dat ik even ga kijken!" zegt Merle terwijl hij weg loopt van de grote muur. Ik en mijn broer wandelen wat sneller naar de muur toe, Andrea ging een klein steegje in met de andere vrouw en wij volgde haar. "Okay Jade, we gaan zodadelijk de bewakers afleiden terwijl jullie naar buiten rennen Okay!" Zeg Andrea. Ik knik en Andrea en de andere vrouw leiden ze af terwijl ik de deur probeer te openen.

Het is eindelijk gelukt en Alex en ik rennen naarbuiten terwijl de andere 2 ons volgen, Andrea begint te schieten naar de bewakers die ook schieten. Je hoord allemaal geschreeuw en een team rent achter ons aan. Andrea, de vrouw en ik lopen vooraan terwijl mijn broer achter ons blijft, hij was nog niet helemaal herstelt dus hij was slomer. 1 van de mannen van het team pakte mijn broer en toen ik achterom keek was hij weg, "Alexxxx!!!" Schreeuw ik terwijl ik op hun af ren. Ik hoor Andrea schreeuwen maar het boeide me niet want ik wilde Alex terug. Het was al te laat want Alex was al weg maar Merle die ook boos achter ons kwam aanrennen schoot me neer in mijn buik. Ik viel op de grond en er was overal bloed. Het werd een beetje zwart voor mijn ogen.