Deel 5
Ik schok van de woorden van de gouverneur, het kan toch niet waar zijn dat hij degene was die mij had geholpen, mij mijn pijl en boog heeft gegeven, mij in de arena gezet met walker en mij op pad heeft gezet buiten. "Maar Jade, vertel eens meer over die Negan?" Vraagt hij. Ik dacht na, waarom zou hij willen weten over Negan terwijl hij zegt dat hij nog geen eens bestaat maar ik besloot het toch te vertellen want er was een soort van druk over mij heen"Nou hij is ouder dan dat ik ben , hij heeft een knuppel en.." maar toen onderbrak de gouverneur hij mompelde wat, "knuppel, knuppel, knuppel" mompelt hij. Ik staar hem raar aan. "Er is niets want hij bestaat toch niet, Uhm Jade zullen we weer verder gaan" zegt de gouverneur zenuwachtig. Ik vertrouw hem niet zo maar ik liep mee. Na een tijdje heeft hij alles laten zien, "nou Jade ik ga weer even verder en ik hoop dat je die Negan vergeet want onthoud hij is er niet en hij zal er ook niet zijn" zegt de gouverneur en hij loopt weg. Hoe bedoelt hij met 'zal er ook niet zijn'? Dacht ik. Ik liep naar Merle toe en klopte op zijn deur, Merle deed open, "nog steeds niet genoeg van mij gehad moppie!" Zegt hij. Ik doe mijn armen over elkaar en kijk hem boos aan, "Merle vandaag niet, ik wil antwoorden want iets in dit stadje klopt niet! Brom ik, Merle zijn gezicht stond even stil, "waar wil je antwoorden van dan moppie!?" Zegt Merle zenuwachtig. Ik pakte Merle zijn hand en ik trok hem mee naar een steegje, "ik wil antwoorden op dit!" Ik liet mijn pijl en boog zien, "wie heeft mij dit gegeven Merle!" Zeg ik dreigend. "De gouverneur heeft het gegeven" brult hij terug. "Merle als je nu liegt ligt je andere hand er ook af! Wie heeft mij dit gegeven Merle!" Zeg ik boos. "Okay Negan heeft het gedaan alleen hij hoort hier niet te zijn Okay, de gouverneur is hier om dit te beschermen en ik mag dit eigenlijk niet vertellen dus je houd je mond hierover!" Fluistert hij. Ik sta even stil, dus Negan bestaat wel, dus de gouverneur heeft gelogen over hem. "Okay dankje Merle, ik denk dat ik maar even ga!" Zeg ik snel en ik draai me om maar op dat moment pakt Merle mij vast, "als jij dit tegen iets of iemand zegt krijg je het met mij begrepen" bromt Merle. Ik trek me los en loopt naar mijn kamer toe, ik sluit de deur en ik ga zitten tegen de muur. "Hey zusje, gaat het? Ik zag je bij Merle" vraagt Alex. Ik zucht even, "ja het gaat wel maar hierzo in dit stadje gaat het denk ik anders dan verwacht, je weet toch wel die gast die ons heeft geholpen van de walkers hij is ook niet wie we dachten dat hij was en toen ik terug kwam van buiten de muren had en een of andere man mij geholpen die zichzelf de gouverneur noemt." Zeg ik een beetje teleurgesteld. Alex kijkt me verschikt aan, "maar.. weet je Jade, als jij nou niet zo stom was geweest om uit het huisje te stappen waren we nogsteeds veilig geweest en hadden we geen moeilijkheden in dit domme stadje, dit is jouw schuld!" Schreeuwt Alex naar mij. Ik kijk hem boos aan, "ja maar als jij nou eens gestopt was met vluchten hadden we het gered maar alleen omdat jij die walkers niet durft te vermoorden is het niet mijn schuld dat ik daar aan mee moet doen! Ze kunnen niet gered worden, snap het nou Alex. Ze zijn dood en dood is dood!" Brom ik terug, soms ben ik Alex helemaal zat. Ik pak mijn spullen weer en ik vertrek. Ik zucht als ik buiten sta, ik kijk even rond of er nog mensen zijn die ik ken maar ik ken maar 2 mensen hierzo en dat zijn Merle en Negan meer eigenlijk niet. Nu is de enige weg Merle nog, ik liep naar Merle zijn huisje en ik klopte op de deur. Niemand deed open, ik draaide me om en ik keek weer rond. Ik dacht even aan Angelica maar ze was er niet meer, door die walkers is ze nu dood en dat kan ook met ons gebeuren, iedereen en alles gaat uiteindelijk toch dood. Ik liep naar een steegje, ik legde mijn spullen neer en ik ging zitten. Ik zat met mijn handen op mijn hoofd en ik dacht weer even na over Negan want waarom zou hij mij redden en hierheen brengen terwijl hij weet dat dit een rare plek is? Er kwam iemand aanlopen en hij leunde tegen de muur aan, "en wat doet een klein meisje zoals jij hier alleen in een steegje, dat is niet verstandig van je!" Zegt de man. "Ga toch weg en laat me met rust, trouwens ik met geen meisje!" Zeg ik boos terwijl ik opsta en naar hem toe loop. De man fluit en er komen nog meer mannen aanlopen die op mij afstappen. Ik pak mijn pijl en boog en richt een pijl op hun, "ga weg of anders schiet ik een pijl." Zeg ik. Ze beginnen met zn alle te lachen en ze sluiten me op in het steegje.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top